Αίγυπτος

Την έχετε σίγουρα κατατάξει στις «εύκολες»: Είναι κοντινή, προσιτή, διαθέσιμη. Κάτι σαν τη γυναίκα της διπλανής πόρτας. Απατάσθε! Πίσω από το σχεδόν συνωμοτικό τουριστικό προσωπείο της κρύβεται ένας πολιτισμικός αντιδραστήρας, μια χώρα μυστική, απαιτητική, με χίλια πλοκάμια, που σε τυλίγουν πριν προλάβεις να… πιεις κύμινο. Αν αφήσετε πίσω τις bon pour l’orient προκαταλήψεις σας και πάτε διαβασμένοι, θα σας δώσει όσα της ζητήσετε.

ΓΡΑΦΕΙ: ΒΙΚΥ ΝΤΑΛΑΚΩΣΤΑ_ 07 Απριλίου , 2005

H σαγήνη της διπλανής πόρτας

Oι περισσότεροι Έλληνες ταξιδεύουν στην Αίγυπτο οργανωμένα, και καλά κάνουν. Έτσι κερδίζεις χρήμα, χρόνο και ταλαιπωρία στις μετακινήσεις. Πάντως ως ελεύθερη ταξιδιωτική σκοπευτής ένιωσα εξαιρετικά ασφαλής και καλοδεχούμενη. Δεν θα κατατριβώ με τα σίγουρα, τις Πυραμίδες, τη Σφίγγα, το φρούριο του Καΐρου, τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, το σπίτι του Καβάφη ή την εκπληκτική κρουαζιέρα στο Νείλο (αν έχετε το χρόνο, μην τη χάσετε!)… Εκεί θα σας πάνε οι άνθρωποι που οργανώνουν την εκδρομή. Θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες που, με μια παράκαμψη, θα δώσουν ένα άλλο twist στην εμπειρία ή θα γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο που δίνουν τα προγράμματα των ταξιδιωτικών γραφείων. Και μπαίνω απευθείας στο… σαουάρμα.

Κάιρο: 20 κινήσεις ματ για να συνδεθείτε…

Must η κρουαζιέρα στο Νείλο, σε προικίζει με δυνατές εικόνες, όπως αυτή στο Ασουάν

Χαν ελ Χαλίλι insider: Αποφύγετε το Χαν ελ Χαλίλι αργά το μεσημέρι. Γίνεται της… τουρίστριας. Αντίθετα, υπέροχος είναι ο πρωινός καφές με κάρδαμο στο Al Fishawi, ανάμεσα στους υπερμεγέθεις καθρέφτες, παρέα με τους ντόπιους. Στα οπωσδήποτε ένας φρέσκος χυμός Cinderella (μάγκο, φράουλα, γκουάβα) στο καφέ Khan El Khalili της αλυσίδας Oberoi ή ένα δείπνο στα κουκλίστικα σεπαρέ του. Λιγότερο τουριστικό είναι το παζάρι των μπαχαρικών και των αρωμάτων. Διασχίστε την οδό Αλ Άζχαρ για να δείτε το ουικάλα (χάνι) Αλ Γκουρί.

Classy δείπνο: Για αυθεντική ανατολίτικη χλιδή δειπνήστε στο Μoghul Room του ξενοδοχείου-παλατιού Mena House Oberoi – ή γευματίστε στο Khan El Khalili, με θέα τις πυραμίδες. Αξίζουν επίσης τον κόπο το περσικό εστιατόριο Shahinsah και το λιβανέζικο Al Dabke του Sheraton Heliopolis (02-2677730, κοντά στο αεροδρόμιο), το Grill του Semiramis Intercontinental (02-7957171), με ενισχυμένη λίστα κρασιών, αλλά και τα δύο εστιατόρια (το ιταλικό Tuscany και το steak house J.W., 02-7394661) του Marriott στο νησί Γκεζίρα – αξεπέραστο για people-watching ... Στα δύο Four Seasons (το First Residence και ένα ολοκαίνουργιο στην Corniche) σας περιμένουν continental χλιδή, αντίστοιχη κουζίνα αλλά και θαυμάσια θέα στο Νείλο. Πολύ της μόδας στους κύκλους του Ζαμάλεκ (το Κολωνάκι του Καΐρου) είναι το Abu Al Sid (02-7359640): ζητήστε ένα tabliya (σο-φρά) για να ευχαριστηθείτε σταυροπόδι παραδοσιακή σαρκασίγια (κοτόπουλο με σάλτσα καρυδιού).

Cult σημεία για να πιεις το ποτό σου: Αν ψάχνετε την πολυκαιρισμένη, σκοτεινή, ρετρό, αντρική και μπρούσκα εκδοχή του μπαρ, περάστε από το King’s bar του αρ νουβό ξενοδοχείου Cosmopolitan που, αν και έχει ελάχιστα ποτά, διαθέτει μπάρα με μαξιλαράκι και το απαραίτητο dark feeling (στην Ben Taalab, δύο βήματα από την πλατεία Talaat Harb, 3923663) ή από το ιστορικό, ετοιμόρροπο Barrel bar, στο ξενοδοχείο Windsor (19 Alfy Bey, 02-5915227), που ήταν λέσχη Βρετανών αξιωματικών.

Shopping εκτός παζαριού: Μπακλαβάς στο φούρνο Al Abd (Talaat Harb 19), νομάδικα αντικείμενα στο Nomad (στον 1ο όροφο ενός κτιρίου στο Νο 14 της παραλιακής, καθώς προχωράτε από την Όπερα προς το Marriott), σούπερ φωτιστικά στο Beit Sherif (3A Baghat Ali), σικ μπιζού στο El Ain (75 Hussein) και αρώματα στο Prin-cess Perfumes (4 Bud al Gadid).

Βόλτα στην πόλη: Νοικιάστε ένα αυτοκίνητο με οδηγό έστω για ένα βράδυ. Θα καταλάβετε γιατί μιλούν για «πόλη των χιλίων μιναρέδων».

Κάιρο σημαίνει Νείλος: «Κατεβείτε» στο Κοπτικό Κάιρο με φε-λούκα. Η Αλ Μουαλάκα, η «κρεμαστή» εκκλησία, η μονή του Αγίου Γεωργίου και το Κοπτικό Μουσείο σάς πάνε επτακόσια χρόνια πίσω.

Αλεξάνδρεια: τα best μιας εθιστικής πόλης

Δέος σε καταλαμβάνει στα ριζά της πυραμίδας του Χέοπα

Best New Arrival: Δεν έχω προλάβει να το δω τελειωμένο (ανοίγει αρχές Απριλίου), αλλά η θέση του στην Corniche, στο Sidi Bishr, και η εγγύηση της αλυσίδας Marriott φέρνουν το Marriott Renaissance (544 El Geish Avenue, 0020-35490935) στις πρώτες θέσεις της λίστας, εάν δεν ψάχνετε για παλιομοδίτικο feeling ή τοπικό χρώμα.

Best hotel: Le Metropole, το πιο ατμοσφαιρικό ξενοδοχείο και μακράν η καλύτερη επιλογή διαμονής. Με στοιχειώνει η ιδέα ότι ο Καβάφης έμπαινε επί δέκα χρόνια στο ρετρό ασανσέρ με το μυθιστορηματικό ασπρομάλλη μπαοάμπ (πορτιέρης), την εποχή που εργαζόταν στη Βρετανική Εταιρεία Υδάτων στην οποία ανήκε αρχικά το κτίριο. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο έμπορος Σούλος αγόρασε το κτίριο:

διατηρείται ανέπαφο το προσωπικό σαλόνι του, ενώ η αίθουσα του πρωινού και το λόμπι (διατηρήθηκαν τα έπιπλα και οι πίνακες) σε συνδέουν με το κοσμοπολίτικο πνεύμα που ένας Έλληνας αναζητά στην Αλεξάνδρεια. Τα δωμάτια είναι ευρύχωρα, απολαυστικά ψηλοτάβανα και με αλεξανδρινό feeling (αν και περιποιημένα, τα μπάνια δεν συνάδουν με το στυλ τους). Η θέση είναι εμβληματική: στη γωνία της Saad Saghloul με την πλατεία του Ράμλι. Μειονέκτημα, τα κάπως αυξημένα επίπεδα θορύβου – ως γνωστόν οι Άραβες δεν κοιμούνται ποτέ (0020-34861467, 4861465).

Best αξιοθέατο: Αφιερώστε όσο χρόνο μπορείτε στην εκπληκτική Bibliotheca Alexandrina. Δείτε τις συλλογές από παλιές φωτογραφίες, ξεφυλλίστε σπάνια βιβλία ηλεκτρονικώς (!) και μην υποτιμήσετε το Exploratorium στο υπόγειο του

κτιρίου: Θα μάθετε πολλά για την πορεία ενός εκθέματος από τη λάσπη στην προθήκη του μουσείου… Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι παραστάσεις στο Πλανητάριο, με μεταφράσεις στα αγγλικά.

Best atmosphere: Το πιο classy απεριτίφ στην πόλη θα το πιείτε στο ιστορικό tea room Le Trianon. Επιβλητική η αρ ντεκό αίθουσα, με βαριά δρύινη επένδυση, εκπληκτικούς ξύλινους πολυελαίους κι ένα αυστηρό, βαρύ μπαρ. Ρετρό οι επιλογές όπως coupe Jacques ή πάστα Νεγκρίτα. Ατού του χώρου το people-watching. Αλλά και το λόμπι με τους καθρέφτες στο ξενοδοχείο Cecil σε μεταφέρει στην εποχή του Ντάρελ: νομίζεις πως θα δεις την Ιουστίνη να δίνει ψυχρά το μάγουλο στον Νεσσήμ, τυλιγμένη σε γούνες και σαγήνη, ακαταμάχητα δηλητηριώδης, σαν την ίδια την Αλεξάνδρεια.

Best βόλτες: Όλη η Corniche είναι ξελόγιασμα για έναν περιπατητή, όμως το συνολικό μήκος της είναι 25 χιλιόμετρα… Γι’ αυτό, επικεντρωθείτε στα εξής:

Από την πλατεία Μοχάμεντ Άλι προς το φρούριο του Qait Bey.

Στην κινηματογραφική Stanley Beach λουόταν κάποτε η υψηλή αριστοκρατία της πόλης. Σήμερα οι καμπάνες έχουν παραμείνει, όπως και οι φοίνικες πάνω στο κύμα, αλλά αν κολυμπήσετε με μπικίνι, θα ξεσηκώσετε σκάνδαλο! Η γέφυρα με τους δύο αραμπέσκ πύργους πάνω από τη θάλασσα γράφει ανεξίτηλα στην ταξιδιωτική μνήμη.

Οι κήποι της Μοντάζα ήταν και είναι η ευρωπαϊκή αναφορά της πόλης: στάση στο Montazah Palace, θερινή κατοικία του Προέδρου και στο El Salamlek Palace.

Έχασες, αν...

Από τα πιο oriental glam σημεία, το ξενοδοχείο-παλάτι Mena House Oberoi, χτισμένο στη σκιά των Πυραμίδων

• Δεν φύγεις με τις ρετρό τσάντες τιγκαρισμένες με κονάφα από το Delices της Saad Zaghloul.

• Δεν πιεις εσπρέσο στα όρθια στο cafe Brazil της ίδιας οδού, με τις παλιές μηχανές για το καβούρδισμα του καφέ. • Δεν απολαύσεις καταΐφι με βούτυρο που σπάει μύτες στην ανακαινισμένη (αλλά τουριστική) αίθουσα του ιστορικού «Αθηναίου». • Δεν δειπνήσεις υπό το φως των κεριών στην ψηλοτάβανη, κατακόκκινη αίθουσα του ’20s Windsor Palace: έχει διατηρήσει τη διακόσμηση της εποχής, αν και μάλλον φθίνει ως ξενοδοχείο.

• Δεν γνωριστείς με την ομογένεια στην Ελληνική Λέσχη, όπου και το συγκρότημα των ελληνικών σχολείων: Τοσίτσειο, Μπενάκειο, καθώς και το Ελληνικό Προξενείο. • Δεν περάσεις για προσκύνημα στον πρόσφατα ανακαινισμένο ναό του Ευαγγελισμού, όπου και λειτουργεί ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας. • Δεν πιεις καφέ με κάρδαμο στα όρθια στο cafe του Σοφιανόπουλου, με τα cult φωτιστικά αγάλματα-νέγρες.

Δεν έχεις παει στο Κάιρο, αν παρελειψες…

Να δεις τους περιστρεφόμενους δερβίσηδες, μυστικούς σούφι χορευτές, συνήθως στο Αλ Γκουρίγια.

Να μπεις στο ηλικίας χιλίων ετών τζαμί-πανεπιστήμιο Αλ Άζχαρ.

Να φας ένα αξιοπρεπές σαουάρμα, φούουλ και κόσαρι, ενδιαφέρον τοπικό πιάτο από ζυμαρικά και όσπρια.

Να περάσεις με τα πόδια τη γέφυρα με τα λιοντάρια, καθ’ οδόν προς την Όπερα - ρωτήστε για κανένα κονσέρτο αραβικής μουσικής, αξίζει τον κόπο και κοστίζει έως και € 10!

Να κάνεις τουλάχιστον δέκα λεπτά ανά κατεύθυνση για να περάσεις το δρόμο.

Να χαθείς τουλάχιστον μία φορά: επιβάλλεται!