Shutterstock
Με τους πάγους να λιώνουν και τον τουρισμό να επιστρέφει "εκδικητικά" μετά την πανδημία –λέγε με "τράφικ" σε δημοφιλείς πεζοπορικές διαδρομές και μποτιλιαρίσματα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι στο δρόμο για γραφικά χωριά– η δυσοίωνη πραγματικότητα πίσω απ’ τα καρτποσταλικά πανοράματα των Άλπεων είναι, πλέον, πιο ορατή από ποτέ. Σε μια περιοχή-τόπο προσκυνήματος για φαν του σκι, η αύξηση της θερμοκρασίας απειλεί πολλά αγαπημένα χιονοδρομικά κέντρα, ιδιαίτερα αυτά σε χαμηλότερο υψόμετρο, που ενδέχεται να παραμείνουν με λίγο έως καθόλου χιόνι, παρά τις γερές επενδύσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και τους κατοίκους που ποντάρουν στον χιονοδρομικό τουρισμό.
Παράλληλα, το λιώσιμο των μόνιμων πάγων στις Άλπεις μεταφράζεται σε όλο και πιο συχνές κατολισθήσεις, που αφενός κάνουν δυσκολότερη την πρόσβαση και αφετέρου αυξάνουν την επικινδυνότητα σε δημοφιλή ορεινά μονοπάτια. Από την ανάγκη για νέες προτάσεις χειμερινού τουρισμού (π.χ. δραστηριότητες που δεν απαιτούν παχιές στρώσεις χιονιού) μέχρι τον ανασχεδιασμό των πεζοπορικών μονοπατιών και τον περιορισμό του αριθμού των τουριστών, η "προσαρμογή" μοιάζει να είναι η λέξη-κλειδί.
