Καλοκαίρι δεν σημαίνει μόνο ολοήμερο άραγμα στην παραλία. Δράση, αδρεναλίνη, περιπέτεια και μερικά από τα πιο συγκλονιστικά τοπία των νησιών συνθέτουν την εναλλακτική καρτ ποστάλ της Ελλάδας, που ανθίζει κάθε χρόνο πιο πολύ σε επιλογές δραστηριοτήτων. Το μόνο που χρειάζεται από εσάς είναι όρεξη για νέες εμπειρίες, άντε και καμιά δραμαμίνη στην τσάντα…
Ιστιοπλοΐα: Από νησί σε νησί
Για πολλούς είναι ο καλύτερος τρόπος διακοπών στα νησιά. Περιλαμβάνει αμέτρητες ώρες στη θάλασσα, απίθανα σημεία για βουτιές και παραλίες για λίγους, αφού είναι κυριολεκτικά απάτητες. Και το σημαντικότερο; Κάθε μέρα μπορείς να βρίσκεσαι σε διαφορετικό νησί. Hop on, hop off. Δεν το λες και λίγο. Χρειάζεται όμως δουλειά και γνώση για να γίνεις –έστω και για μία εβδομάδα– καπετάνιος.
Ακολουθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις: Στην περίπτωση που επιθυμείτε μαζί με την παρέα ή την οικογένεια να νοικιάσετε ιστιοπλοϊκό σκάφος και να το αναλάβετε εξολοκλήρου, πρέπει ένα τουλάχιστον άτομο να έχει στην κατοχή του αναγνωρισμένο δίπλωμα ιστιοπλοΐας ή δίπλωμα ανοιχτής θαλάσσης (skipper) και ακόμα ένα με σχετική εμπειρία (co-skipper). Υπάρχει επίσης και μια παράμετρος που λέει ότι εάν κριθεί αναγκαίο από τις λιμενικές αρχές, μπορεί να ζητηθούν επίσημες δηλώσεις που να αναφέρουν την επάρκεια του skipper και την εμπειρία του co-skipper. Αν όλα αυτά σας δυσκολεύουν, υπάρχουν πάντα οι ειδικοί που, μαζί με την ενοικίαση του σκάφους, αναλαμβάνουν να σας συνοδεύσουν στο ταξίδι – το οποίο σημειωτέον δεν είναι αναγκαστικά πολυήμερο. Υπάρχουν και εξαιρετικές μονοήμερες εκδρομές με σκάφος που δεν πρέπει να χάσετε. Βασική προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι φυσικά να μη σας πιάνει η θάλασσα.
Στην Αστυπάλαια, για παράδειγμα, η θαλάσσια εκδρομή μέχρι τις εξωτικές παραλίες του γειτονικού νησιού Κουνούπα είναι στα must της παραμονής σας σε τούτη εδώ τη γωνιά του Αιγαίου, ενώ άλλες δύο στάσεις που θα ευχαριστηθείτε εκεί κοντά είναι τα νησάκια Αγία Κυριακή και Κουτσομύτης.
Με την Astypalea VIP Yachting (Πέρα Γιαλός) μπορείτε να κλείσετε μια 7ωρη εκδρομή για μέχρι 12 άτομα, συμπεριλαμβανομένου φαγητού, για τα παραπάνω νησάκια, αλλά και για να επισκεφθείτε από τη θάλασσα τις νότιες παραλίες (Βάτσες, Καμινάκια, Άγιος Ιωάννης) ή να κάνετε τον γύρο του εντυπωσιακού νησιού. Εναλλακτική επιλογή για εκδρομή μέχρι την Κουνούπα, η εταιρεία Sail Away, που θα τη βρείτε στο Λιβάδι.
Μένοντας στα Δωδεκάνησα, η Κως διαθέτει μια άριστα οργανωμένη μαρίνα, αλλά και κάμποσα λιμάνια, από τα οποία μπορείτε να νοικιάσετε ό,τι σκάφος επιθυμείτε. Με ορμητήριο το τρίτο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος μπορείτε είτε να ανακαλύψετε μερικές από τις ωραιότερες παραλίες του διά της θαλάσσιας οδού σε μονοήμερη εκδρομή είτε να σαλπάρετε για Νίσυρο, Κάλυμνο, Ψέριμο, Λέρο, Πάτμο, Αγαθονήσι, Λειψούς, Αρκιούς και Μαράθι, ένα εβδομαδιαίο island hopping που θα σας μείνει αξέχαστο. Για τα μικρά και τα μεγαλύτερα ταξίδια σας, τα σκάφη της εταιρείας Zeus Superior Boat Trips αναχωρούν από το λιμάνι της Καρδάμαινας (30 χλμ. από την πόλη της Κω), ενώ η Sail Kos εδράζεται πιο κεντρικά στην Ακτή Κουντουριώτου.
Στις Κυκλάδες, η μεγαλύτερη κίνηση για ενοικίαση πάσης φύσεως σκαφών εντοπίζεται ασφαλώς στην Πάρο, τη Μύκονο και τη Σαντορίνη, ενώ υπάρχει και πολύς κόσμος που αναχωρεί είτε από τον Άλιμο είτε από το Λαύριο (με πρώτη στάση συνήθως την Τζια) για Δυτικές Κυκλάδες: Κύθνο, Σέριφο, Σίφνο, Μήλο και Κίμωλο. Κάπου εδώ θα κάνουμε στάση κι εμείς, γιατί σε ένα τέτοιο αφιέρωμα δεν θα μπορούσαμε να μη θυμηθούμε τον Καπετάν Βαγγέλη από την Κίμωλο, που χρόνια και χρόνια τώρα ταξιδεύει με το «Δελφίνι» του (6972272111) τους επισκέπτες του νησιού στις πιο απομονωμένες παραλίες του, αλλά και στη γειτονική, μαγευτική Πολύαιγο. Αχ αυτά τα νερά της!
Και η Μήλος, όμως, δεν πάει πίσω. Από τον Αδάμαντα αναχωρούν καθημερινά εκδρομικά σκάφη για τη δυτική πλευρά του νησιού –ναι, προς Σαρακήνικο και Κλέφτικο– στα πειρατικά εκείνα λημέρια, που αν τα αντικρίσεις μία φορά και βουτήξεις και στα κρυστάλλινα νερά τους δύσκολα θα τα ξεχάσεις. Sailcat Greece και Milos Daily Cruises, δύο έμπειρες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο νησί.
Hiking: Με μπατόν και αθλητικά
Αν μέχρι τώρα ταξιδεύατε στα νησιά μόνο με σαγιονάρες και πέδιλα, ήρθε ο καιρός να βάλετε στις αποσκευές σας και δυο τρία πράγματα ακόμα. Ποια είναι αυτά; Τα απαραίτητα για την πεζοπορία: γερά παπούτσια (που είναι το σημαντικότερο), ένα ελαφρύ σακίδιο και μπατόν, αν θεωρείτε ότι το χρειάζεστε – τα καπέλα, αντηλιακά και λοιπά μέτρα προστασίας τα έχετε ήδη, περιττό να τα αναφέρουμε. Τα νησιά μας, άλλωστε, δεν έχουν μόνο παραλίες. Ή, για να το θέσουμε αλλιώς, έχουν πάμπολλες παραλίες που θέλουν περπάτημα για να τις προσεγγίσεις και αυτό είναι από μόνο του μέρος της εμπειρίας. Επίσης, μήπως έφτασε επιτέλους η ώρα να γνωρίσουμε τα νησιά μας αλλιώς;
Στο σημείο αυτό θα έρθει ο «δύσκολος» της παρέας και θα βάλει στη συζήτηση τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, το κουβάλημα κ.λπ. Καταρχήν, φροντίζουμε πράγματι να έχουμε νερό και σνακ, αλλά δεν παίρνουμε μαζί όλη μας την περιουσία, συν του ότι πλέον τα ορειβατικά προϊόντα και τα είδη κάμπινγκ έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ που μπορείς να βρεις απίστευτα πράγματα, όπως οι πετσέτες θαλάσσης, ας πούμε, με ελάχιστο όγκο και βάρος. Όσο για τον καιρό, προφανώς δεν πεζοπορούμε στις 12 το μεσημέρι, αλλά πολύ πολύ νωρίτερα ή αργότερα και επίσης ποντάρουμε στο καλοκαιρινό αεράκι, που αν δεν είναι έντονο και άρα ενοχλητικό μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για τους πεζοπόρους.
Κατά τα άλλα, σε όλη την Ελλάδα πια, αλλά και στα νησιά εν προκειμένω, έχουν βρεθεί οι δραστήριοι εκείνοι κάτοικοι, ομάδες, φίλοι, εθελοντές, που ξαναπερπάτησαν τα παλιά μονοπάτια, τα καθάρισαν και τα συντήρησαν. Και κάπως έτσι βρισκόμαστε κι εμείς σήμερα με ένα νέο σπορ: να πεζοπορούμε στην ενδοχώρα των νησιών, να ανακαλύπτουμε αγροτικά τοπία, νέα σημεία θέας, νέες παραλίες και οικισμούς που ελάχιστα γνωρίζαμε· μια άλλη όψη των νησιωτικών προορισμών που την απολαμβάνεις μόνο αν κουραστείς λιγάκι. Ή πολύ.
Η Άνδρος, με το πιστοποιημένο Andros route, δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Αυτήν τη στιγμή τα σηματοδοτημένα μονοπάτια της αγγίζουν τα 200 χλμ., και εδώ μπορείτε να βρείτε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τις βόλτες σας. Μια φανταστική διαδρομή, πάντως, είναι η 19, που κατηφορίζει από τον Προφήτη Ηλία προς στην παραλία του Στενού στη νότια Άνδρο, χαρίζοντας στους τυχερούς περιπατητές ένα απίστευτο αγροτικό ξηρολιθικό τοπίο και μοναδική θέα στην Τήνο.
Εκεί, άλλωστε, ταξιδεύουμε αμέσως μετά, με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και διάθεση για εξερεύνηση. Στο πολύ καλά ενημερωμένο Tinos Trails είναι καταγεγραμμένα όλα τα μονοπάτια του νησιού (150 χλμ.), με επιλογές για πεζοπόρους όλων των επιπέδων, ακόμα και για οικογένειες με παιδιά. Μεταξύ αυτών και η διαδρομή Μ3, που θεωρείται από πολλούς η πιο εντυπωσιακή της Τήνου με μια φύση γεμάτη αντιθέσεις· ξεκινάει από το χωριό Μυρσίνη και κατηφορίζει μέχρι τη θάλασσα, στην ακτή της Λιβάδας με τον μικρό υγρότοπο.
Και η Σαντορίνη, όμως, που συνήθως τη θυμόμαστε στην πιο... πολυτελή εκδοχή της, διαθέτει πολλές και αγαπημένες διαδρομές. Από το Καμάρι στην Αρχαία Θήρα (περνώντας από το εντυπωσιακό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής χτισμένο σε βράχο) και από εκεί στην Περίσσα είναι δύο διαδρομές (2,5 χλμ. η καθεμία) που περνούν από αρχαίους δρόμους, θυμίζοντας τη μακρά ιστορία αυτού του πολύπαθου τόπου. Το πλέον εμβληματικό μονοπάτι του νησιού, ωστόσο, ξεκινάει από τα Φηρά, περνάει από το Ημεροβίγλι και καταλήγει στην Οία. Έχει συνολικό μήκος 9 χλμ. (θέλει προσπάθεια) και στο μεγαλύτερο μέρος του απολαμβάνει απίθανη θέα στην καλντέρα. Ανάλογη θέα, από άλλη πλευρά, ωστόσο, απολαμβάνουν και οι πεζοπόροι των πολύ classic διαδρομών της Θηρασιάς, την οποία προσεγγίζουν με καΐκι είτε από το Αμμούδι είτε από τον Αθηνιό.
Ένα τελείως διαφορετικό τοπίο απολαμβάνουν, στο μεταξύ, οι πεζοπόροι του Ιονίου, και στην περίπτωσή μας της καταπράσινης Κέρκυρας. Και εδώ έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια για τη συντήρηση ενός σημαντικού δικτύου μονοπατιών, σε βουνό (Corfu Mountain Trail), κάμπο και θάλασσα (The Corfu Trail). Η Κέρκυρα είναι η χαρά του πεζοπόρου. Στο νησί, άλλωστε, υπάρχουν όλα τα τοπία· από αχανείς παραλίες με αμμόλοφους μέχρι γυμνά ορεινά και εύφορα πεδινά. Μεταξύ άλλων και μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κυκλική πεζοπορία γύρω από τη λιμνοθάλασσα των Κορισσίων, η οποία έχει βαθμό δυσκολίας 1, καθόλου υψομετρικές διαφορές, αλλά το μήκος της αγγίζει τα 18 χλμ. (4 1/2 ώρες) και στο σύνολό της κυκλώνει έναν ολοζώντανο υγρότοπο με περισσότερα από 100 διαφορετικά είδη πουλιών.
Αναρρίχηση: Από ψηλά είναι αλλιώς
Ένα σπορ γεμάτο άγνωστες λέξεις είναι η αναρρίχηση – σετάκια, ρελέ, καρυδάκια, friends, ραπέλ. Ένα σπορ, επίσης, που δεν σου περνάει εύκολα από το μυαλό να το ακολουθήσεις. Αν και οι περισσότεροι που κάποια στιγμή πήραν τη γενναία απόφαση να το δοκιμάσουν κόλλησαν, και κάθε σαββατοκύριακο τους βρίσκεις «κρεμασμένους» και σε έναν διαφορετικό βράχο. «Γιατί, πόσα αναρριχητικά πεδία υπάρχουν στην Ελλάδα;» είναι η αμέσως επόμενη ερώτηση, για να ακολουθήσει η απάντηση ότι είναι πολύ περισσότερα απ' ό,τι φανταζόμαστε.
Τα Μετέωρα συνιστούν κορυφαίο αναρριχητικό προορισμό εξαιτίας της μοναδικότητας του τοπίου τους. Εδώ κάπου, όμως, τοποθετείται και ο Όλυμπος, ο οποίος χρειάζεται περισσότερη εμπειρία, όχι μόνο λόγω της δυσκολίας της αναρρίχησης/ορειβασίας αυτής καθαυτήν, αλλά πολύ περισσότερο εξαιτίας της συνολικής προσπάθειας που πρέπει να καταβάλει ο ορειβάτης, σε συνδυασμό με το απρόβλεπτο του καιρού. Αξίζει να αναφέρουμε ότι για τους αναρριχητές, το Στεφάνι έχει ιδιαίτερη ιστορική αξία, αφού τον Ιούνιο του 1936 ανοίχτηκε εκεί η πρώτη καταγεγραμμένη αναρριχητική διαδρομή στην Ελλάδα από ένα ζευγάρι ξένων αναρριχητών, τον Emilio Comici και την Anna Escher. Η διαδρομή «Comici - Escher» είναι σήμερα μία από τις πιο κλασικές διαδρομές του πεδίου, με δεκάδες επαναλήψεις κάθε χρόνο.
Πολλά αναρριχητικά πεδία έχει, επίσης, η Αττική, ενώ μιλώντας για αναρρίχηση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, η συζήτηση πηγαίνει αυτομάτως στο Λεωνίδιο Αρκαδίας, με τον πλέον εντυπωσιακό Κόκκινο Βράχο, και, ασφαλώς, στην Κάλυμνο. Ναι, η Κάλυμνος συνιστά έναν από τους σημαντικότερους νησιωτικούς αναρριχητικούς προορισμούς παγκοσμίως, κι αυτό το οφείλει στην καλή ποιότητα βράχων, στην εύκολη πρόσβαση στα πεδία, αλλά και στο φανταστικό τοπίο που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο – πρώτος την «είδε» με τα μάτια του αναρριχητή ένας Ιταλός επισκέπτης τη δεκαετία του '90. Μην απορήσετε, λοιπόν, αν βρεθείτε να σκαρφαλώνετε πλάι σε διάσημους αναρριχητές απ' όλο τον κόσμο.
Το νησί, άλλωστε, προσφέρει αναρριχητική εμπειρία που μπορεί να διαρκέσει έως και ένα μήνα, καθώς διαθέτει μερικούς από τους πιο επιβλητικούς βραχώδεις όγκους στον κόσμο (εδώ και το σπήλαιο Grande Grotta, που σχηματίζει ένα τεράστιο ασβεστολιθικό αμφιθέατρο), αλλά και χιλιάδες διαδρομές, με βαθμό δυσκολίας που ξεκινά από το 4c για αρχάριους και φτάνει μέχρι 9c για τους έμπειρους. Η Τάνια Ματσούκα, έμπειρη αναρριχήτρια και εκπαιδεύτρια, δραστηριοποιείται σε Ελλάδα και εξωτερικό και φυσικά στην Κάλυμνο, όπου τη βρίσκετε κάθε καλοκαίρι για μαθήματα.
Η Κάλυμνος δεν είναι, όμως, ο μόνος νησιωτικός αναρριχητικός προορισμός της χώρας. Παραμένοντας στα Δωδεκάνησα, η Κάρπαθος διαθέτει πάνω από 300 αναρριχητικές διαδρομές στις τοποθεσίες Κυρά Παναγιά, Απέλλα και Άδεια, με τις περισσότερες να είναι κοντά στη θάλασσα και να συνδυάζονται τέλεια με δροσερές βουτιές. Οι άνθρωποι του Climbing Karpathos θα σας κατατοπίσουν για όλα.
Ακολουθεί η Ανάφη, με τον Κάλαμο –τον δεύτερο μεγαλύτερο μονόλιθο της Μεσογείου, μετά το Γιβραλτάρ– με τις ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές, ύψους 350-400 μ. Μια ξεχωριστή πρόκληση αποκλειστικά για τους έμπειρους αναρριχητές αυτού του κόσμου, καλά ενημερωμένους και εξοπλισμένους.
Λιγότερο γνωστή αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η Χίος, στην οποία το σπορ αναπτύσσεται τριάντα χρόνια τώρα, από το 1992 δηλαδή, οπότε ανοίχτηκαν οι πρώτες διαδρομές. Το πιο οργανωμένο και με εύκολη πρόσβαση πεδίο βρίσκεται στο βράχο Μούτσουνο πάνω από Δασκαλόπετρα στον Ράχτη, ενώ υπάρχουν και μερικές παραδοσιακές διαδρομές πολλαπλών σχοινιών για πιο hardcore αναρριχητές. Οι πιο έμπειροι αναρριχητές επιλέγουν, επίσης, τον μεσαιωνικό Ανάβατο για σκαρφάλωμα και sightseeing. Μελετώντας το Chios Vertical Life στο wikiloc.com, θα βρείτε όλες τις καταγεγραμμένες αναρριχητικές διαδρομές του νησιού, με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.
Στην Κρήτη, τέλος, το αναρριχητικό ενδιαφέρον συγκεντρώνουν κάμποσα διαφορετικά σημεία σε όλους τους νομούς. Το Αγιοφάραγγο, ωστόσο, στον Νότο του Ηρακλείου, είναι από τα πιο γνωστά και δημοφιλή στους έμπειρους του σπορ. Πρόκειται άλλωστε για ένα μαγευτικό φαράγγι που καταλήγει σε μια απομονωμένη παραλία που βρέχεται από το Λιβυκό πέλαγος. Εδώ, στο νοτιότερο αναρριχητικό πεδίο της χώρας, οι περισσότερες διαδρομές βρίσκονται εντός του φαραγγιού και είναι δύσκολες και απαιτητικές. Θέλει, επομένως, γνώση, οργάνωση, σύνεση και προσοχή.
Surfing: Φύσα, αεράκι, φύσα
Δεν είναι εύκολο να καταλάβεις το συναίσθημα που νιώθουν οι απανταχού σέρφερ που κάθε καλοκαίρι κατακλύζουν τις πιο «δύσκολες», για όλους τους υπόλοιπους τουλάχιστον, θάλασσες και παραλίες των νησιών μας. Πρέπει να είναι όμως κάτι δυνατό. Είναι κάτι πολύ δυνατό και θα προσπαθήσω να το αποδώσω από περιγραφές. Είναι μια αίσθηση πτήσης κι ας μην είσαι στον αέρα ακριβώς. Είναι και η εγγύτητα με τη θάλασσα κι ας μην είσαι μέσα της, παρά μόνο όταν πέφτεις, που κι αυτό όμως είναι ανακουφιστικό. Είναι κάπου μεταξύ νερού και αέρα, λοιπόν, χρειάζεται δύναμη, καλή φυσική κατάσταση, κολυμβητικές ικανότητες (οπωσδήποτε), ενώ έχει ταχύτητα, αδρεναλίνη, ικανοποίηση, ελευθερία.
Είναι κι αυτό από τα σπορ του καλοκαιριού που άπαξ και ξεκινήσεις –και σου αρέσει και όλο το στιλ που το συνοδεύει– δύσκολα το αφήνεις πίσω. Κάπως έτσι, οι διακοπές κανονίζονται σύμφωνα με τον αέρα. Ικαρία, Πάρος, Νάξος, Νότια Ρόδος, Σητεία, Λευκάδα είναι βασικοί προορισμοί των Ελλήνων και όχι μόνο σέρφερ, σε συγκεκριμένες παραλίες τους όπου ο αέρας δύσκολα κοπάζει και τα κύματα δύσκολα χαμηλώνουν, ό,τι χρειάζονται δηλαδή οι φαν του είδους για τις κυματοδρομίες τους, όπως μεταφράζεται το σέρφινγκ στα ελληνικά.
Ένα σπορ που για την ιστορία κατάγεται από την Πολυνησία, πέρα μακριά στον Κεντρικό και Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, με τους Ευρωπαίους να το ανακαλύπτουν μέσα από τους εξερευνητές του 18ου αιώνα, και, ως γνωστόν, είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε μέρη όπως η Χαβάη, η Καλιφόρνια, η Βραζιλία, η Κόστα Ρίκα, αλλά και η Νότια Αφρική και το Μαρόκο.
Στην Ικαρία, η παραλία της Μεσακτής είναι ένας παράδεισος για τους σέρφερ, με τους ανθρώπους του Ikaria Surf School να παραδίδουν μαθήματα σε μικρούς και μεγάλους, ενώ εδώ διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια και το Ikaria Surf & Yoga Camp, το οποίο φέτος θα πραγματοποιηθεί από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου για μία εβδομάδα γεμάτη surfing, yoga και ικαριώτικα πανηγύρια!
Στη Νάξο, το ραντεβού των σέρφερ δίνεται στην παραλία του Αγίου Γεωργίου, από τον Φλοίσβο μέχρι το Αεροδρόμιο και τη γνωστή Λαγκούνα, και ακολουθούν οι παραλίες του Αμίτη, του Αλικού, της Μικρής Βίγλας, του Πυργακίου, της Αγίας Άννας και του Αγίου Προκόπη με τα φανταστικά νερά. Εδώ προσθέστε το kite surfing και αναζητήστε το Naxos Surf Club (6932314174), το Ride with the Gods (6941492375) και το Flisvos Sportclub Naxos (2285024308) για ενοικίαση εξοπλισμού, μαθήματα και όλα τα δέοντα.
Απέναντι, στην Πάρο, σημειώστε τη Σάντα Μαρία, τη Χρυσή Ακτή, τα Τσουκάλια, τις Κολυμπήθρες και την Πούντα (απέναντι από την Αντίπαρο) και θυμηθείτε ότι κάθε παραλία έχει τον δικό της βαθμό δυσκολίας, που μεταβάλλεται ανάλογα με τους ανέμους. Το Surf Club βρίσκεται στην παραλία της Σάντα Μαρία και διαθέτει έμπειρους εκπαιδευτές για τους πρωτάρηδες στο σπορ, αλλά και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό προς ενοικίαση.
Στα Δωδεκάνησα, η Νότια Ρόδος και συγκεκριμένα το Πρασονήσι, στη νότια μύτη του νησιού, είναι από τους πλέον γνωστούς προορισμούς για σέρφινγκ στην Ευρώπη, με μεγάλο πλεονέκτημα το παρατεταμένο καλοκαίρι που απολαμβάνει η περιοχή, με υψηλές θερμοκρασίες μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου.
Παραδίπλα και παρακάτω στο χάρτη, στην Κρήτη και συγκεκριμένα στην παραλία του Κουρεμένου στη Σητεία, οι σέρφερ απολαμβάνουν τα μεγάλα κύματα παρέα με καλή κρητική κουζίνα και ρακές μετά το πέρας της ολοήμερης κουραστικής δραστηριότητας – σημειώστε εδώ το πολύ ενδιαφέρον Surf Beach Bar.
Όσο για τη Λευκάδα, στην άλλη πλευρά της χώρας, το πανέμορφο Ιόνιο, ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία για σέρφινγκ είναι η Βασιλική, ο μεγάλος αυτός κόλπος στη νότια πλευρά του νησιού, ο οποίος είναι ιδανικός για όλα τα επίπεδα, από αρχάριους μέχρι προχωρημένους. Ο Άγιος Ιωάννης, ωστόσο, η μεγάλη παραλία κοντά στην πόλη της Λευκάδας είναι αγαπημένη των πιο έμπειρων, καθώς φυσάει σχεδόν καθημερινά το καλοκαίρι, από τον Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Και, όπως φαντάζεστε, αυτό είναι και το ζητούμενο!
