ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ...
και άλλων δαιμονίων
Κάποιοι έχουν ήδη αποφασίσει τις "σπονδές" που θα προσφέρουν στον Βαλεντίνο, ενώ κάποιοι άλλοι μας θυμίζουν τους δηλωμένους άθεους, που όμως σε κάθε αναποδιά αναφωνούν, "Ω, Θεέ μου!". Με λίγα λόγια, όλοι λίγο πολύ έχουμε κάποια σχέση με τον άγιο του έρωτα. Και το ταξίδι τον τρέφει απίστευτα. Τρεις από τις "ταξιδιώτισσες" του περιοδικού μιλάμε για τη χάρη του, τα ταξίδια που του χαρίσαμε ή που θα θέλαμε να του χαρίσουμε.
Έλλη: Ποιο είναι το τελειότερο μνημείο στον κόσμο που κτίστηκε για ένα μεγάλο έρωτα; Ε, εκεί θέλω να βρεθώ την ημέρα των ερωτευμένων. Ζητάω πολλά για ένα ταξιδάκι ως το Ταζ Μαχάλ; Ελένη: Ε, μάλλον... Εξάλλου γουικέντ στην Ινδία; Μήπως είναι καλύτερα να πάμε Ναύπλιο, την πιο κλασική ελληνική ζευγαρούπολη, που πέφτει και κομμάτι κοντύτερα; Δεκάδες ατμοσφαιρικοί ξενώνες στην παλιά την πόλη έχουν στεγάσει έρωτες κι έρωτες... Δέσποινα: Εγώ κορίτσια θα του την κάνω του έρωτα του Αγίου Βαλεντίνου, γιατί λέω να πάω στη Μαδρίτη για την "Arco", τη διεθνή έκθεση στην οποία είναι τιμώμενη φέτος η Ελλάδα. Πλάκα πλάκα, μ' αυτές τις τιμές που έχει στον αέρα αυτή τη στιγμή η Iberia, μήπως πρέπει να το καλοσκεφτούν και οι αναγνώστες μας; Οι τιμές για το Φεβρουάριο αρχίζουν και από 170 ευρώ. Ό,τι πρέπει δηλαδή για ένα low budget ταξίδι-αστραπή στην Ευρώπη. Έλλη: Ας κάνουμε τώρα ένα φλας μπακ, να θυμηθούμε τα πιο ερωτικά τοπία, δωμάτια, διαδρομές, καταστάσεις από τη ζωή μας ως ταξιδιώτισσες. Ελένη: Ο κατάλογος είναι μεγάλος, έτσι; Πάντως αν νοσταλγώ κάτι, είναι οι ατέλειωτες βόλτες στον παραλίμνιο των Ιωαννίνων. Ομίχλη, γυμνά κλαριά που ξεπροβάλλουν μέσα από τη λίμνη και στο βάθος χιονισμένα βουνά. Μια αγγελοπουλική μελαγχολία που ταιριάζει σε πολλούς έρωτες. Και φυσικά, αν το κανόνιζα τώρα, θα έκλεινα δωμάτιο μέσα στο Κάστρο. Ένα ποτήρι κρασί στην "Κυρα-Φροσύνη", ζεστή σοκολάτα στο "Διεθνές"... Δέσποινα: Αν του Αγίου Βαλεντίνου ήταν καλοκαίρι, θα έλεγα Σαντορίνη -εξάλλου και οι δυο σας ξέρετε το δικό μου έρωτα. Επιπλέον, οι Σαντορινιοί μού έχουν πει ότι τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα της Καλντέρας είναι το Φεβρουάριο. Αν το σκέφτεται σοβαρά κάποιος από τους αναγνώστες μας, το "Καπετανόσπιτο 1864" στην Οία μένει ανοικτό και χειμώνα και είναι απολύτως, μα απολύτως ρομαντικό. Έλλη: Tην πιο ερωτική εικόνα από την Ελλάδα του Φεβρουαρίου την έχω από ένα τοπίο με ανθισμένες αμυγδαλιές στο δρόμο που κατεβαίνει από Δελφούς προς τη θάλασσα της Ιτέας και του Γαλαξιδιού. Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια, θυμάμαι σαν τώρα τη σκηνή: χιόνι τριγύρω στον Παρνασσό, το δελφικό τοπίο πανέμορφο, το Γαλαξίδι στο βάθος και οι ανθισμένες αμυγδαλιές να φωνάζουν άνοιξη... Ελένη: Σύνελθε, Έλλη! Μήπως να προτείνουμε στον κόσμο κάτι πιο ρεαλιστικό; Άσε που μπορεί και να τις έχουν κόψει τις αμυγδαλιές σου… Ξέρω ότι λατρεύουμε και οι τρεις τη Μονεμβασιά. Είναι τυχαίο; Είναι το ιδανικό σκηνικό για το παίξουμε "εγώ πριγκίπισσα κι αυτός κουρσάρος". Λέω λοιπόν να δώσουμε ραντεβού στο μικρό πορτέλο που βγάζει κατευθείαν στη θάλασσα. Ας ευχηθούμε να είναι καλός ο καιρός, γιατί θέλουμε να κλείσουμε το δωμάτιο με τη μεγάλη βεράντα του ξενώνα "Αρδάμη". Έλλη: Α, σας έχω και νέο για τη Μονεμβασιά. Ο ιδιοκτήτης του "Βυζαντινού" και του "Λαζαρέτο" έχει ήδη έτοιμα κάποια δωμάτια από το νέο του ξενοδοχείο "Χαμάμ" -ναι, θα έχουν και χαμάμ. Ας το πούμε όμως στους αναγνώστες μας: για τους πιτσιρικάδες οι τιμές στη Μονεμβασιά είναι ικανές να τους κόψουν ακόμα... και τον έρωτα. Οι πιο οικονομικές λύσεις γι' αυτούς είναι έξω από το κάστρο. Δέσποινα: Μια και είμαστε στην Πελοπόννησο, εγώ θα 'θελα να ξαναγυρίσω στο δρόμο της Αγάπης στη Βυτίνα, με τον καλό μου αυτή τη φορά. Γιατί άλλη χάρη έχει όταν τον περπατάς ρομαντικά κι άλλο πράγμα είναι να κρατάς ομπρέλα στον Παύλο, το φωτογράφο μας, για να βγει το ρεπορτάζ. Και φυσικά θα έκλεινα εκείνο το μικρό δίκλινο με τζάκι στον "Πύργο Ξενιού", στη γειτονική Δημητσάνα, που είναι πολύ ερωτικό. Άσε που το πρωινό είναι ιδανικό για την επόμενη μέρα... Ελένη: Μήπως να φύγουμε από την Πελοπόννησο και να πάμε νησιά; Έλλη: Ναι, εγώ βάζω πλώρη για Ερμούπολη και λέω να μη βγω ούτε στιγμή από το πράσινο δωμάτιο του "Xenon Apollonos", που μοιάζει με καράβι που σε ταξιδεύει στη θάλασσα. Δεν λέω όχι βέβαια και στη σουίτα εποχής του "Αρχοντικού Βουρλή". Δέσποινα: Για κάτι της τελευταίας στιγμής πάντως, η πιο έξυπνη μονοήμερη "αφροδισιακή εκδρομή" είναι το ιπτάμενο για την Αίγινα και η επίσκεψη για ουζάκι στην ψαραγορά. Κι αν αντέχετε, νοικιάστε αυτοκίνητο για μια βόλτα στην Παλαιοχώρα. Οι άγριες ανεμώνες έχουν ήδη ανθίσει.
(Παρέμβαση της Βένιας από το διάδρομο): Στο λιμάνι των Χανίων όμως πάντα μπορεί να ανθήσει ένας έρωτας. Κι αν σας κάτσει, στεγάστε τον στα άκρως ατμοσφαιρικά δωμάτια του "Belmondo" και χαρείτε την πιο κούκλα παλιά πόλη της Κρήτης. Ε, και βέβαια θα πιείτε στην υγειά του μια ρακή. Κρατήστε και μια μαντινάδα να την πείτε την κρίσιμη ώρα: "Ρωτούσες με αν σ' αγαπώ κι όμως εγώ σωπαίνω, τον θησαυρό του ποιος μπορεί να πει πού 'χει κρυμμένο".
(Όλες μαζί): Καλόοο! Ελένη: Κοιτάξτε, φέτος η μέρα των ερωτευμένων πέφτει Σάββατο, οπότε πολλοί θα την κάνουν και για εξωτερικό. Εκτός από τη Δέσποινα που θα πάει Μαδρίτη, οι άλλοι πού πάμε; Εγώ θα 'θελα πολύ να επιστρέψω στο ξενοδοχείο "Άνασσα", έξω από την Πάφο. Θέλω χλιδή, και η ήρεμη πεντάστερη πολυτέλεια αυτού του ξενοδοχείου μου πάει γάντι. Το πρωινό θα το παίρνουμε στο κρεβάτι, γιατί εξάλλου όλα τα δωμάτια αυτού του ξενοδοχείου είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε και ξαπλωμένος να βλέπεις τη θάλασσα. Και να μη σου πω ότι θα κάνω και την πρώτη μου βουτιά σε αυτή την απίστευτη παραλία που απλώνεται μπροστά του. Υπενθυμίζω ότι τα νερά της Κύπρου είναι ζεστά ακόμα και τώρα... Έλλη: Ξεχάσατε κάτι, κορίτσια. Εδώ, δίπλα μας, υπάρχουν οι δύο πιο ερωτικές πόλεις της Ιταλίας: η Φλωρεντία -η μεγάλη μου αγάπη- και η Βενετία. Ένα βιβλίο με παθιασμένους έρωτες υπό μάλης και φύγαμε. Κι αν κάποιοι δεν θέλουν να ξοδευτούν σε αεροπορικά εισιτήρια, υπάρχουν πάντα οι προσφορές των Superfast Ferries. ΥΓ.: Ο έρωτας ανθήζει παντού, ακόμα και στα παγκάκια. Το ταξίδι όμως είναι σαν τη βιταμίνη που βάζουμε σε ένα βάζο με λουλούδια: του δίνει διάρκεια.
