Η Άρτεμις Τζίτζη ρομαντζάρει στην παραλία, δοκιμάζει θαλασσινά, ανακαλύπτει παραμελημένους «θησαυρούς» και φτιάχνει το ιδανικό σενάριο απόδρασης από την πόλη σε λιγότερο από μία ώρα.
Ένας περίπατος είναι το ταξιδάκι στη Χαλκίδα. Το πολύ σε 50 λεπτά δρόμο από την Εθνική, περνάς πάνω από το σουρεαλιστικό πήγαινε -έλα των γαλάζιων νερών του Ευρίπου. Το σκηνικό της πόλης στο παραλιακό μέτωπο, σύνθετο και όμορφο. Η Παλιά Κινητή Γέφυρα, κλασικό σημείο για να ρομαντσάρεις κοιτάζοντας τα «τρελά νερά», από τη μια, το Φρούριο της Κανήθου στη στεριανή πλευρά της πόλης, μέσα στο καταπράσινο δάσος του Καράμπαμπα από την άλλη, και ο μεγάλος πεζοδρομημένος παραλιακός δρόμος στο κέντρο, ζωντανός, γεμάτος προσεγμένες καφετέριες για ένα χαλαρό καφέ με θέα θάλασσα, ψαράδες, νεαρότατους αθλητές γύρω στα 7-17 χρονών που προπονούνται στο κανόε –καγιάκ. Ουζάδικα με υπέροχα θαλασσινά, που έχουν κάνει τη Χαλκίδα διάσημη στο πανελλήνιο και μια αύρα γεμάτη υποσχέσεις ότι εδώ, για μια ημέρα (και ολόκληρο το week end αν μπορείς), θα περάσεις υπέροχα.
Μια παραλία για κάθε διάθεση
Η παραλία λοιπόν στην Χαλκίδα, έχει πάνω κάτω τη σημασία που έχουν οι κεντρικές πλατείες σε άλλες πόλεις. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των Χαλκιδέων, αφού εδώ συγκεντρώνεται όλη η διασκέδαση, εδώ γίνονται οι συναντήσεις, εδώ κάνουν όλοι τον περίπατό τους, από τα μωρά, μέχρι τους παππούδες της πόλης. Για τους κατοίκους της Χαλκίδας, «παραλία» είναι το κομμάτι που ξεκινάει από την Παλαιά Γέφυρα και φθάνει μέχρι το εντυπωσιακό Κόκκινο Σπίτι, επάνω σε ένα βράχο που βρέχεται και από τις τρεις πλευρές από θάλασσα.
Οι περισσότερες περιποιημένες καφετέριες, κάποια εστιατόρια καθώς και τα περισσότερα ξενοδοχεία, βρίσκονται από την παλιά γέφυρα μέχρι και το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, στο ύψος της πλατείας του Αγίου Νικολάου και εδώ έρχονται οι περισσότεροι επισκέπτες και ο νεαρόκοσμος της πόλης (αν και στην καφετέρια που βρίσκεται στο ισόγειο του ξενοδοχείου Παλίρροια και πολύ μας αρέσει για τον «ρετρό» αστικό αέρα της, καλοβαλμένοι Χαλκιδείς κάποιας ηλικίας, δίνουν τον τόνο). Στην παραλία βρίσκεται και το υπέροχο Μέγαρο Κότσικα με του τρούλους του –σήμα κατατεθέν της πόλης, όπου στεγάζει το Δημαρχείο.
Μετά την Παλιά Γέφυρα, στρίβοντας δεξιά και μετά αριστερά, ο δρόμος περνάει μπροστά από το στρατόπεδο και φθάνει στην «καρδιά» της πόλης. Το Λαογραφικό μουσείο (Σκαλκώτα 2 τηλ. τηλ. 22210 21817) στεγάζεται σε τρεις άκρως εντυπωσιακές γοτθικές αίθουσες στο κομμάτι που απέμεινε από το ιστορικό κάστρο Νεγρεπόντε κατά τους Φράγκους ή Εγριμπόζ κατά τους Τούρκους. Παραδοσιακές φορεσιές της Εύβοιας και της Σκύρου, θρησκευτικές εικόνες, η αναπαράσταση μια γειτονιάς της Χαλκίδας των αρχών του προηγούμενου αιώνα και εργαλεία που χρησιμοποιούνταν στην αγροτική ζωή του νησιού, είναι ορισμένα από τα εκθέματα. Κατηφορίζοντας προς την παραλία, επιβάλλεται μια στάση στον βυζαντινό ναό της Αγίας Παρασκευής, με χρόνο οικοδόμησης τον 5ο μ.Χ. αιώνα και μια από τις παλαιότερες εν λειτουργία εκκλησίες στον κόσμο.
Στην οδό Σταμάτη, η παλιά Χαλκίδα αποκαλύπτεται μέσα στο πλήθος των άναρχα κτισμένων πολυκατοικιών, καθώς τα σπίτια είναι διώροφα με ακροκέραμα και σιδερένια μπαλκόνια, ενώ εκεί κοντά, στην πλατεία Πεσόντων Οπλιτών, βρίσκεται και το μεγάλο τζαμί του Εμίρ Ζάδε με τον εντυπωσιακό θόλο.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο (Ελευθερίου Βενιζέλου τηλ. 22210 – 25131) που στεγάζεται σε ένα ωραιότατο νεοκλασικό κτήριο, το Δικαστικό Μέγαρο σε αρχαΐζουσα αρχιτεκτονική, το Σπίτι με τα Αγάλματα με τα 4 αγάλματα –2 άνδρες και 2 γυναίκες στην οροφή και τα φοβερά γλυπτά μαρμάρινα φουρούσια, πατρικό σπίτι του συνθέτη Νίκου Σκαλκώτα (απέναντι στο Κόκκινο Σπίτι), το Κριεζώτειο σε μακεδονική αρχιτεκτονική με τη βρύση στον περίβολο φτιαγμένη από κομμάτια επιτύμβιων οθωμανικών στηλών, είναι λίγα από τα κτήρια που έχουν απομείνει να θυμίζουν τον αρχιτεκτονικό πλούτο της πόλης.
Αν προλάβεις την αγορά της πόλης ανοιχτή, θα περάσεις καλά: στενά δρομάκια, σύγχρονα μαγαζιά με όλες τις διεθνείς μάρκες ρούχων δίπλα σε μικρομάγαζα στο ύφος της δεκαετίας του ’70, ένα καφενεδάκι που και πού, ατμόσφαιρα χαλαρή, άνθρωποι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να βρεις το ένα και το άλλο.
Το Boheme café bar (Πλατανιώτη 1, τηλ. 2221081111) με τη νουάρ ατμόσφαιρα, τις τζαζ αφίσες, τα μουσικά όργανα και τις ωραίες μαύρες μουσικές, είναι μια ενδιαφέρουσα «αστική» στάση για ένα καφέ με άποψη. Κάθε απόγευμα, η Παλιά Γέφυρα ανοίγει για μισή –μία ώρα, για να περάσουν τα πλοία –θέαμα άκρως εντυπωσιακό και ρομαντικό (προσοχή τα Σάββατα του Μαρτίου η Γέφυρα δεν θα ανοίγει). Στην άλλη μεριά, στη βοιωτική ακτή, ο χώρος δεν προσφέρεται για πολλές πεζοπορίες, αλλά μια ανάβαση στο ατμοσφαιρικό Φρούριο με το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, την κάνουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε στη Χαλκίδα. Κάτω ακριβώς από το Κάστρο, βρίσκεται το Xenia Bar Café (τηλ. 2221024616) «Τουριστικό» το λένε στη Χαλκίδα. Σούπερ μοντέρνο, καλόγουστο και αεράτο, είναι ο πιο λαμπρός χώρος για να χαλαρώσεις, έχοντας τον Εύριπο, τη Χαλκίδα και τον Ευβοϊκό στα πόδια σου και στο βάθος τις κορυφές της χιονισμένης Δίρφης. Εκτός τούτου, είναι ένα δυνατό after σημείο όπου η ζωή δεν σταματάει ποτέ, με mainstream μουσικές και κοινό στις δραστήριες ώρες του, 100% νεανικό.
Κάτω από το δρόμο που οδηγεί στο Φρούριο, είναι θαμμένος ο Γιάννης Σκαρίμπας. Ο ξενομερίτης (γεννήθηκε στην Αγία Ευθυμία στην Παρνασσίδα) που λάτρεψε την πόλη, παρέμεινε προκλητικός ακόμα και νεκρός. Να σας θυμίσουμε ότι μια ημέρα πριν την κηδεία του, γυναίκες από την Κάνηθο πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας με κύριο σύνθημα: «Δεν θέλουμε τον άθεο στην γειτονιά μας». Στην πλάκα του τάφου του γράφει: «Ωρα καλή στου απείρου την καρδιά γλάρε μου βραδινέ που φεύγεις - πλοίο, μετά από σένα η νύχτα, η σιγαλιά, η κάμαρά μου, ένα φωσάκι, ένα βιβλίο…». Η παραθαλάσσια βόλτα με το αυτοκίνητο σε αυτήν τη μεριά της πόλης, που περνώντας από την Ιχθυόσκαλα, ανηφορίζει τον οικισμό Ποσειδωνίας για να ξαναπιάσει τον κεντρικό δρόμο και να βγει στην ωραία παραλία του Αγίου Μηνά, είναι γλυκύτατη. Πιο ήσυχη στη στεριανή της μεριά η πόλη, λιγότερη κίνηση, λιγότερα εστιατόρια, μεγαλύτερη άπλα.
Στο βασίλειο των ουζάδικων
Έξω από την πόλη, περνώντας κάτω από τις Καμάρες, τις μεγαλοπρεπείς αψίδες του αρχαίου Ρωμαϊκού Υδραγωγείου και πηγαίνοντας προς τα βόρεια, στη Ν. Αρτάκη και προς τα νότια, στη Ν. Λάμψακο, μπαίνεις στο βασίλειο των ουζάδικων. Βασίλειο κατοικημένο με φρέσκα όστρακα, τσίπουρα, ούζο, ψαράκια, αέρα εξοχής και θάλασσα. Ακόμα και η θέα του εργοστασίου τσιμέντου στη Ν. Λάμψακο, παραδόξως δεν σε ενοχλεί. Είναι κομμάτι αυτού που έχεις αγαπήσει τόσα χρόνια και μπορεί και να σου έλλειπε αν κάποια στιγμή αποχωρούσε (λέμε τώρα…). Τα όστρακα και τα ψάρια είναι φρέσκα, οι γαρίδες οι καραβίδες και τα χταπόδια αν είναι κατεψυγμένα το γράφουν στον κατάλογο, η μαστοριά στο τηγάνι και στο ψήσιμο, περνάει τις εξετάσεις με καλό βαθμό. Μέσα στην πόλη, οι ντόπιοι προτιμούν να πίνουν το ουζάκι τους μακριά από την παραλία Τα στέκια τους από ατμόσφαιρα δεν λένε και πολλά αλλά έχουν εγγυημένα φρέσκο ψαράκι και όστρακα και χαμηλές τιμές. Για παράδειγμα εμείς δοκιμάσαμε το ουζερί Τα καβουράκια με παλαιομοδίτικη ζεστή ατμόσφαιρα (Αρεθούσης 91 22210 27108).
Λίγο πιο μακριά, στον Μύτικα, στη μέση του Ληλάντιου πεδίου, με τους δύο εμβληματικούς μεσαιωνικούς του Πύργους, ο Γιώργος Καραντώνης, στο επισκέψιμο οικολογικό αγρόκτημα «Οι 4 εποχές» (6977981590) καλλιεργεί βιολογικά λαχανικά. Κάθε Κυριακή πρωί, οργανώνει μια μίνι λαϊκή και κερνάει και τσαγάκι. Εναλλακτική φάση, ωραία λαχανικά, όχι τίποτα κακομούτσουνα, και ατμόσφαιρα ειδυλλιακή. Το καλοκαίρι, πουλάει και ντάικον, το γιαπωνέζικο άσπρο γλυκοκαυτερό ραπανάκι.
Τέλος, και μόνο για να έχεις την ευχαρίστηση να βρεθείς σε μια από τις ωραιότερες γωνιές της πόλης, στο ιδιότυπο κτίσμα του σιδηροδρομικού σταθμού που χτίσθηκε το 1905 –πετρόχτιστο το ισόγειο, περίπου νεοκλασικός ο πρώτος όροφος, κεραμοσκεπή με ένα ωραίο ρολόι στη μέση το πρώτου ορόφου -αξίζει τον κόπο κάποια στιγμή να πας στη Χαλκίδα με το ΚΤΕΛ. Ή έστω να κάνεις μια βόλτα από εκεί: δίπλα στην Παλιά Γέφυρα, είναι ίσως ο μοναδικός σιδηροδρομικός σταθμός στην Ελλάδα που βγαίνοντας από το τρένο, βρίσκεσαι αγκαλιά με τη θάλασσα…
«Τρελά νερά»: αυτό το ξέρατε;
Το φαινόμενο της παλίρροιας του Ευρίπου είναι μοναδικό. Τα νερά αλλάζουν κατεύθυνση κάθε 6 ώρες και ανάμεσα στην αλλαγή κατεύθυνσης μεσολαβεί ένα διάστημα 8 λεπτών, που παραμένουν στάσιμα, με εξαίρεση τις δύο ισημερίες (21 Μαρτίου και 21 Σεπτεμβρίου) που αλλάζουν αμέσως κατεύθυνση χωρίς να περιμένουν να περάσουν τα 8 λεπτά. Τέλος, δύο φορές κατά τη διάρκεια του σεληνιακού μήνα( Νέα Σελήνη και Πανσέληνος), οι κινήσεις τους γίνονται απολύτως άτακτες χωρίς να υπακούουν σε κάποιο τακτικό ρυθμό.
Πού να φάτε
«Πιάτο»: Διαχρονικά ποιοτικό στέκι της Χαλκίδας με μία ζεστή και χαρούμενη σάλα τον χειμώνα και έναν όμορφα διαμορφωμένο εξωτερικό χώρο μπροστά στη θάλασσα όπου θα δοκιμάσετε μεταξύ άλλων σουβλάκι κοτόπουλο, μαριναρισμένο με κάρυ συνοδευόμενο από πιτούλες καλαμποκιού και ταλιατέλες με σπανάκι, μανιτάρια και σως φέτας. (Εθνικής Συμφιλίωσης & Δρακοπούλου, Χαλκίδα, 2221086691).
«Κληματαριά»: Σάλα με ξύλινη επένδυση, φρέσκα ψαράκια, ωραία σαγανάκια, φρέσκα όστρακα και λύσεις για κρεατοφάγους. Τραπεζάκια απέναντι στη θάλασσα (2221042484, Ν. Λάμψακος)
«Καπετάνιος»: Το μαγαζί, ανακαινισμένο και συμπαθέστατο, μετράει 46 χρόνια ζωής και προσφέρει μια ατέλειωτη ποικιλία από όστρακα και θαλασσινά αλλά και φρέσκα ψάρια ψητά και τηγανητά. Μεγάλη λίστα από 50 ετικέτες ούζου και 30 ποικιλίες τσίπουρου (Ν. Λάμψακος, 2221028191).
