
Τρεις σολίστες σε ένα γλυκόπικρο έργο απολαμβάνουμε στους "Ήρωες" του Γάλλου συγγραφέα Ζεράλντ Σιμπλερά. Πρόκειται για τρεις βετεράνους αξιωματικούς του πρώτου παγκοσμίου πολέμου που συγκατοικούν σε ένα γηροκομείο. Το έργο –γραμμένο το 2003- διαδραματίζεται στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και πράγματι αναδίδει τη νοσταλγία και την πατίνα μιας περασμένης εποχής. Χωρίς ιδιαίτερη πλοκή, με μια "τσεχοφική" αγάπη για τα πρόσωπα και τον χρόνο που κυλάει, χτίζεται πάνω σε τρεις άνδρες διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας που έχουν ζήσει ενδοξότερες και εντονότερες εποχές και τώρα βρίσκονται παροπλισμένοι και φωτίζει θέματα όπως τα γηρατειά και η δίψα για ζωή, η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή, η (ανδρική) φιλία.

Ο Δημήτρης Μυλωνάς έκανε κατ’ αρχήν πολύ ωραία επιλογή στη διανομή της παράστασης: ο Κώστας Αρζόγλου (Φερνάρντ), ο Πάνος Σκουρολιάκος (Γουστάβ) και ο Χρήστος Βαλαβανίδης (Ρενέ) είναι απολαυστικοί στους ρόλους αυτών των τριών ανδρών που, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, δεν εγκαταλείπουν, σχεδιάζουν ανέφικτα σχέδια για μακρινά ταξίδια, φλερτάρουν –ή έτσι νομίζουν- και προσφέρουν γέλιο και συγκίνηση μαζί με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο. Η διακριτική σκηνοθεσία στρέφεται αποκλειστικά στην ανάδειξή τους (ένα σφίξιμο του ρυθμού θα ωφελούσε το αποτέλεσμα) και οι ερμηνείες είναι ζυγισμένες και ουσιαστικές. Μέσα στα λευκά/μπεζ κοστούμια τους (από τον Γιώργο Λιντζέρη, που υπογράφει και το αντίστοιχης αισθητικής ηρεμίας σκηνικό), δίνει ο καθένας την ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία του ήρωα του, αγκαλιάζει τις παραξενιές και τις εμμονές του, ενώ από κοινού συγκροτούν μια ερμηνευτική ομάδα που απολαμβάνει να βλέπει κανείς· είναι και αξιαγάπητοι και γκρινιάρηδες και μεγαλοπιάνονται και παραπονιούνται σαν παιδιά. Αν και πρόκειται για πραγματικούς σολίστες, δεν ερμηνεύουν προς εντυπωσιασμό, είναι φανερό πως χαίρονται το παιχνίδι των ρόλων τους. Στην όλη ατμόσφαιρα συνεισφέρουν η μουσική της Μαρίνας Χρονοπούλου και οι φωτισμοί του Βλάση Θεοδωρίδη.
Περισσότερες πληροφορίες
Ήρωες
Τρεις βετεράνοι στρατιωτικοί κλεισμένοι σε ένα γηροκομείο, βάζουν στόχο να ζήσουν όπως εκείνοι θέλουν κόντρα στη μάχη με το χρόνο. Ακόμα κι αν η σωματική τους κατάσταση δεν τούς επιτρέπει να τα καταφέρουν, ακόμα κι αν με δυσκολία μπορούν να σηκωθούν από την καρέκλα, οι ίδιοι επιμένουν να πιστεύουν στο όνειρο. Μια τρυφερή και συγκινητική κωμωδία, η οποία με ευαισθησία αλλά και πολύ χιούμορ αγκαλιάζει τον άνθρωπο στη δύση της ζωής του. Οι τρεις ηλικιωμένοι βετεράνοι γίνονται πραγματικοί ήρωες καθώς κατορθώνουν όχι μόνο να μην παραδοθούν στο προδιαγεγραμμένο τέλος που όλο και πλησιάζει αλλά να μας δείξουν ότι η αγάπη για τη ζωή και η επιθυμία για το όνειρο δεν έχει ηλικία.