Da

3,5

Κλασική και ευχάριστη παράσταση, με τον Γρηγόρη Βαλτινό να διαθέτει την άνεση βετεράνου στον συγκινητικό ρόλο του πατέρα και τον υπόλοιπο θίασο, με προεξάρχοντα τον Μιχάλη Οικονόμου, να συμπληρώνει επάξια τον οικογενειακό κύκλο.

Da Διονύσης Κούτσης©

Βαθιά ανθρώπινος, μονίμως χαμογελαστός, καλόκαρδος, τρυφερός και καλοπροαίρετος είναι ο Γρηγόρης Βαλτινός σ’ έναν από τους ωραιότερους ρόλους του: εκείνον του Da, ενός κηπουρού που η ματιά του απέναντι στη δουλειά, την οικογένεια και την κοινωνία κινείται κόντρα στον ατομισμό, τη σκληρότητα και τη χυδαιότητα της σύγχρονης κοινωνίας. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται στο γιο του δίνοντας αγάπη, αλλά και κάνοντας ανθρώπινα λάθη στη διαπαιδαγώγησή του, το χιούμορ με το οποίο αντιμετωπίζει τη ζωή, το πηγαίο χαμόγελό του: όλα μαζί συνθέτουν το πορτρέτο ενός χαρακτήρα σπάνιας ποιότητας, που έχει εντοπίσει την ευτυχία στα απλά πράγματα. Στο αυτοβιογραφικό έργο του Λέοναρντ υπάρχει ένα ευφυές εύρημα. Ο χαρακτήρας του Da αναβιώνει μέσα από τις αναμνήσεις του γιου του, Τσάρλι, και μαζί ξαναζωντανεύει η κοινή τους ζωή και η μικρή κοινωνία μιας ιρλανδικής κωμόπολης. Η πλοκή ξεκινά με την επιστροφή του Τσάρλι Τάιναν (Μιχάλης Οικονόμου) στο πατρικό του, μετά το θάνατο του πατέρα του.


Da
Διονύσης Κούτσης©

 

Μέσα στο ακατοίκητο πια σπιτικό του (χρηστικό το σκηνικό της Μαίρης Τσαγκάρη, ταιριαστό σε αισθητική με τα κοστούμια του Νίκου Χαρλαύτη, φωτίζεται όπως πρέπει από τη Μελίνα Μάσχα), που άλλοτε γέμιζε από τη φροντίδα της μάνας (Μαρία Καλλιμάνη) και του πατέρα "εισβάλλει" το παρελθόν, κατακλύζοντας τη σκέψη και κυρίως την ψυχή και τη συνείδησή
του. Μνήμες τον κυριεύουν, λόγια του πατέρα που τον έμαθε να αγαπά και να μοχθεί για τη ζωή, επιθυμίες, τα μικροκαβγαδάκια και προπάντων η άδολη αγάπη των γονιών του. Είναι μια σκυθρωπή κωμωδία ή μήπως ένα δράμα που μας κλείνει το μάτι; Τα νομίσματα έχουν διπλή όψη· έτσι και η σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια που έμεινε στην ηθογραφία και το ρεαλισμό της πρώτης ανάγνωσης, αναδεικνύει το διττό υπόβαθρο αυτού του έργου, όπου το δράμα διαρκώς μετεωρίζεται.
 

Το έργο βγαλμένο από τη βαθιά ανθρωπιστική παράδοση του πολύπαθου ιρλανδικού λαού φαντάζει απλοϊκό και κάπως "παλιό", αλλά ξαφνικά βγάζει μια δύναμη από μέσα του και αναγνωρίζεις πως είναι βαθιά σπαρακτικό. Σ’ αυτό το συναίσθημα συμβάλλει η ερμηνεία του Γρηγόρη Βαλτινού, ο οποίος έχει βρει τις λεπτές ισορροπίες –υφολογικές και ερμηνευτικές– που απαιτούνται προκειμένου να φωτιστούν σωστά οι διαφορετικές πτυχές του έργου και κυρίως να λάμψει ο προσωπικότητα ενός ανθρώπου συγκινητικά αληθινού. Ειλικρινής ο Μιχάλης Οικονόμου στο ρόλο του ενήλικου Τσάρλι, αναπτύσσει ωραίο διάλογο ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, στις σκηνές με τον νεότερο εαυτό του, τον οποίο υποδύεται ο εξαιρετικός Στρατής Χατζησταματίου. Με την ερμηνεία του σε αγγίζει η αλήθεια που κουβαλά ο χαρακτήρας και ως θεατής αναγνωρίζεις ανάλογα χαρακτηριστικά και βιώματα από τη δική σου οικογένεια, όταν π.χ. θέλεις να αγκαλιάσεις το γονιό σου και την επόμενη στιγμή να του χρεώσεις όλα τα λάθη και τις αστοχίες.

Da
Διονύσης Κούτσης©

Το έργο "ακούγεται" ιδανικά χάρη και στην εξαιρετική μετάφραση του Αντώνη Γαλέου, ενώ η εναλλαγή συναισθημάτων κάποια στιγμή περνάει σε βαθύτερα επίπεδα. Μετρημένη, χωρίς εσωτερικότητα η Μαρία Καλλιμάνη στο ρόλο της μάνας σε γειώνει, αλλά δεν σε απογειώνει, ενώ βαρύθυμος μοιάζει ο Γιώργος Σουξές, που ερμηνεύει με ευγένεια το ρόλο του πρώτου εργοδότη του Τσάρλι. Ο υπόλοιπος θίασος, η Νεκταρία Γιαννουδάκη, η Κωνσταντίνα Κλαψινού και ο Βασίλης Παπαδημητρίου, είναι καλά συντονισμένος, υπερασπίζοντας σαν ενιαίο μέτωπο τη σκηνοθετική γραμμή. Οι γλυκές μελωδίες που συνέθεσε η Ευανθία Ρεμπούτσικα συμπληρώνουν τις φράσεις.

Περισσότερες πληροφορίες

Da

  • Κοινωνικό
  • Διάρκεια: 110 '

Το αριστοτεχνικά γραμμένο αυτοβιογραφικό έργο διαδραματίζεται το 1968 στην Ιρλανδία με πολλά φλας μπακ που ζωντανεύουν επί σκηνής μια ιστορία αγάπης, τρυφερότητας και αυτογνωσίας. Ο Τσάρλι Τάιναν, ένας εκπατρισμένος στο Λονδίνο συγγραφέας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά το θάνατο του πατέρα του. Ξεκαθαρίζοντας τα αντικείμενα στο πατρικό του σπίτι «ζωντανεύουν» ξανά μπροστά του οι γονείς του και ο νεαρός εαυτός του, ξεδιπλώνονται οι νεανικοί του έρωτες, οι ιδιαίτερες στιγμές, γεγονότα και κάποια πρόσωπα από το παρελθόν που σημάδεψαν τη ζωή του. Ο «Da» (από το αγγλικό dad - πατέρας) αποτελεί το πιο καθοριστικό πρόσωπο της ζωής του. Σε έναν από τους ωραιότερους ρόλους που έχει ερμηνεύσει στην μακρά πορεία του επιστρέφει ο Γρηγόρης Βαλτινός για δεύτερη χρονιά, σε έναν βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα, που έπλασε ο Ιρλανδός Χιου Λέοναρντ.

Ιλίσια

Παπαδιαμαντοπούλου 4

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Κατερίνα Ευαγγελάτου: "Στο "The Doctor" νιώθεις ότι κάποιος σου τραβάει διαρκώς το χαλί κάτω απ’ τα πόδια"

Συζητήσαμε με την σκηνοθέτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με αφορμή το συναρπαστικό θρίλερ του Ρόμπερτ Άικ, ένα έργο που αγγίζει καυτά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, το οποίο ανεβάζει στο Αμφι-θέατρο (από 8/12).

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΥΣΑ ΠΑΣΙΑΛΟΥΔΗ
02/12/2023

Το ζήσαμε "Φακντ-απ" στις πρόβες του νέου έργου του Τάσου Ιορδανίδη

Το "α" ήταν ο πρώτος θεατής της νέας παράστασης στο Άλφα- "Ληναίος-Φωτίου", όπου συνομίλησε με την Αφροδίτη Λιάντου και τον Διονύση Παπανδρέου (τους Gen Z πρωταγωνιστές που σκηνοθετεί η Θάλεια Ματίκα) και σας μεταφέρει αποκλειστικό sneak-peak.

"Shrek The Musical": Το φαντασμαγορικό μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ έρχεται στο Περοκέ

Ο Μάρκος Σεφερλής ετοιμάζει τη μεγαλύτερη παραγωγή που έχει κάνει ποτέ, μεταφέροντας στη σκηνή την μουσικοθεατρική εκδοχή της αγαπημένης ταινίας κινουμένων σχεδίων με πρωταγωνιστή τον χαριτωμένο πράσινο ήρωα και την παρέα του.

"Τούνδρα": Ένα σκληρό παιχνίδι επιβίωσης στην meta εποχή έρχεται στο Rabbithole

Πρόκειται για την νέα παραγωγή της ομάδας Νοσταλγία, σε πρωτότυπο κείμενο του Γιώργου Σίμωνα και σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβάρα.

"Dreams of Time": Η γυναικεία φύση εμπνέει το χορό της Δάφνης Αντωνιάδου

Η χορεύτρια και χορογράφος σκηνοθετεί, χορογραφεί και εξερευνά οπτικά και ηχητικά τη δημιουργική διαδικασία του σύμπαντος και τα άκρα της ανθρώπινης κατάστασης μέσα από τη δυναμική που διέπει τη φύση της γυναίκας.

"Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες": Γιατί δεν θα χάσουμε τη νέα παράσταση του Τιάγκο Ροντρίγκες;

Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν φέρνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση τη νέα του παράσταση και θέτει το ερώτημα: Πόσο ηθικό είναι να σκοτώνεις κάποιον που δεν είναι ηθικός;

"Moving colors III": Το φεστιβάλ σύγχρονου χορού για παιδιά και εφήβους μέσα από τα λόγια των καλλιτεχνών

Πέντε Έλληνες και ξένοι χορογράφοι αλλά και η Φρόσω Τρούσσα, καλλιτεχνική διευθύντρια του μοναδικού φεστιβάλ σύγχρονου χορού που είναι αφιερωμένο στα παιδιά και τους εφήβους, μιλούν στο "α" για τα έργα που θα παρουσιάσουν αλλά και τη δική τους εμπειρία με το χορό σε νεαρή ηλικία.