Νέα στέγη και ανανεωμένη παρουσίαση για την παράσταση του σαιξπηρικού αριστουργήματος, που δικαιώνει την νέα οπτική.
Σε μια «χτενισμένη» νέα εκδοχή, που έχει αποβάλει κάποια από τα βαρίδια της περσινής πρώτης παρουσίασης και μεταφερμένη σε νέο χώρο, που ευνόησε την εξάπλωση της δράσης σε δύο επίπεδα, η παράσταση του Λεβάν Τσουλάτζε «αναπνέει» καλύτερα. Η σκηνοθετική γραμμή δεν αλλάζει· στο κέντρο του ενδιαφέροντος παραμένει η προσωπική τραγωδία ενός ήρωα που εξεγείρεται απέναντι στην αδικία εναντίον του πατέρα του.
Ακόμη και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όμως, το εύρος του έργου αναδεικνύεται καλύτερα καθώς η παράσταση ανοίγει και αποκτά άχρονο χαρακτήρα -παρά τη σύγχρονη αισθητική-, καθώς ευνοείται από τον μετριασμό της «εφετζίδικης» ατμόσφαιρας και την πιο αφαιρετική αντιμετώπιση. Παράλληλα, διατηρεί την εξαιρετική ευρυθμία της, τον αβίαστο τρόπο με τον οποίο κατεβάζει την ιστορία στην πλατεία, αντιμετωπίζοντας με επιτυχία ένα «αγκάθι» του πλέον πολυδαίδαλου και μεγαλύτερου σε έκταση από τα σαιξπηρικά έργα.
Τα πρόσωπα έρχονται στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος, με τη σκηνοθεσία να φωτίζει τις βασικές σχέσεις, σκιαγραφώντας επί σκηνής τις συγκρούσεις των χαρακτήρων. Στη μέση όλων, ο Άμλετ του Τάσου Ιορδανίδη μεταδίδει την ασφυξία που του προκαλεί ο διεφθαρμένος οικογενειακός και κοινωνικός περίγυρος, καθώς ο ηθοποιός αποδίδει με άνεση τις μεταπτώσεις και τις παράλληλες «όψεις» του ήρωα, με μέτρο αλλά χωρίς να του λείπει η συναισθηματική ένταση· είναι «παρόν» σε κάθε σκηνή.
Το βασιλικό ζεύγος Πέμη Ζούνη και Άρης Λεμπεσόπουλος δημιουργούν σκηνές έντονης σωματικής επαφής, που μεγεθύνουν τη διάσταση που τους χωρίζει από τον ουσιαστικά μοναχικό Άμλετ. Δίπλα του, η Ιωάννα Παππά (Οφηλία) βρίσκεται μάλλον στην καλύτερη στιγμή της. Μακριά από «γραφικές» απεικονίσεις της εύθραυστης ηρωίδας, την ερμηνεύει με εσωτερικότητα και νεύρο, ενώ πάνω της είναι στημένες μερικές από τις πιο ατμοσφαιρικές σκηνές της παράστασης που ενισχύουν την underground αίσθηση που μεταδίδει ο φετινός «Άμλετ» (ως προς αυτό, συμβάλλουν ιδιαίτερα ο ίδιος ο χώρος αλλά και τα ελαφρώς αναθεωρημένα σκηνικά του Σταύρου Λίτινα και κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδήρη).
Ο Θοδωρής Κατσαφάδος αφήνει να διαφανεί η μικρότητα του Πολώνιου, ο Άρης Λεμπεσόπουλος υπερβάλλει ίσως στην ερμηνεία του, τη σφραγίζει πάντως με την ολότελα προσωπική του παρουσία, ενώ ο Ιάσονας Παπαματθαίου επιβεβαιώνει την καλή χημεία του με τον πρωταγωνιστή, ερμηνεύοντας τον μοναδικό του φίλο και σύμμαχο, Οράτιο. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί (παλιοί και νέοι: Δημήτρης Διακοσάββας, Αντώνης Αντωνάκος, Θοδωρής Κανδυλιώτης, Δημήτρης Σαμόλης) συμπληρώνουν το ικανό καστ, που επιβεβαιώνει την ισχύ και τη διαχρονικότητα (μέρους έστω) της σαιξπηρικής ιστορίας.
ALTERA PARS, Μ. Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός, 2103410011. Διάρκεια: 130΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Άμλετ
Η παράσταση επιστρέφει ανανεωμένη, σε νέο χώρο, και μας μεταφέρει στο σαιξπηρικό βασίλειο της Δανίας, όπου οι ήρωες και τα πάθη τους έρχονται στο σήμερα μέσα από τη διαχρονική θεματική του μεγάλου συγγραφέα.
