Ο Δημήτρης Τάρλοου και η Άλκηστις Πουλοπούλου εκπλήσσουν σε ρόλους κόντρα στο προφίλ τους και αποδεικνύουν πως έχουν υποκριτικά κότσια (και) στην κωμωδία. Όσο για το έργο του 1870, ξορκίζει θαυμάσια το τραγικό με το γέλιο.
Τα άσβεστα ερωτικά πάθη και οι απιστίες πάνε κι έρχονται στα όρια της παράκρουσης. Αστείοι διάλογοι, εκρηκτικές σχέσεις, καυστική και γελοιογραφική η ματιά του Ευγένιου Λαμπίς για την αστική τάξη και τη μοιχεία, στο κλασικό όσο και διαχρονικά καθαρόαιμο βοντβίλ του 19ου αιώνα «Le plus heureux des trois» ή (σε μετάφραση του Στρατή Πασχάλη) «Οι Τρειςευτυχισμένοι», που με τον καταιγιστικό ρυθμό του δεν αφήνει στους ήρωες χρόνο ούτε να αναπνεύσουν. Σαν μαριονέτες που τις κινεί ένα ακατανίκητο ρεύμα, τα επτά πρόσωπα του έργου απλοϊκά, φυσικά, σε κάνουν να γελάς ακόμα και με την πιο τραγική αλήθεια.
Μέσα στο σπίτι του ευυπόληπτου κυρίου Μαρζαβέλ (Δημήτρης Τάρλοου), η σύζυγός του Ερμάνς (Άλκηστις Πουλοπούλου) ερωτοτροπεί με τον έμπιστο τους Ερνέστ (Χρήστος Λούλης), ενώ την ίδια στιγμή ο φίλος τους Ζομπλέν (Άγγελος Παπαδημητρίου), η ανιψιά του Μπέρτα (Ιωάννα Κολλιοπούλου) και το υπηρετικό ζεύγος Αλσατών, ο Κράμπαχ (Λαέρτης Μαλκότσης) και η Λίσμπετ (Λένα Παπαληγούρα) μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι σχέσεων που τους συνδέουν μοιχείες –παρελθούσες, παρούσες και μελλοντικές– οι οποίες κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν εξαιτίας ενός οδηγού ταξί και διαφόρων αντικειμένων-φετίχ: ενός ρολογιού-κούκου, μιας ελαφοκεφαλής με κέρατα, μιας γυάλας με χρυσόψαρα κ.ά., αφήνοντας εμβρόντητους τους θεατές.
Η ακρίβεια αποδεικνύεται και σ’ αυτή την παράσταση ένα από τα μεγάλα προτερήματα του Γιάννη Χουβαρδά. Αν εξαιρέσουμε ορισμένες δυσλειτουργικές κατευθύνσεις της σκηνικής δράσης των ηθοποιών (ιδιαίτερα στην τελευταία σκηνή με τα πεσμένα στο πάτωμα ξύλα του κήπου), το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και το μεταβαλλόμενο, σκηνικό της Εύας Μανιδάκη λειτουργικό. Ηθοποιός άλλου προφίλ και ταμπεραμέντου ο Δημήτρης Τάρλοου μέσα στο καλοφτιαγμένο κοστούμι της Ιωάννα Τσάμη είναι αγνώριστος και πέρα για πέρα απολαυστικός στο ρόλο του όχι και τόσο αφελούς συζύγου. Μαζί με τη θεατρική σύντροφο του, Άλκηστη Πουλοπούλου, Κλέβουν την παράσταση πλάθοντας κωμικούς και ταυτόχρονα τόσο «ανοιχτούς» και άμεσους προς το κοινό ρόλους που δίνουν το κατάλληλο τέμπο στη δράση.
Ο Χρήστος Λούλης για μια ακόμα φορά είναι απόλυτα έγκυρος, απόλυτα θεατρικός και απόλυτα ανθρώπινος, ερμηνεύοντας με ηδυπάθεια τον εραστή. Ο χαρισματικός Άγγελος Παπαδημητρίου μεταφέρει έναν αλαφροΐσκιωτο ρομαντισμό, κατάλληλο να πυροδοτήσει το παράλογο, ενώ αδιαμφισβήτητος είναι ο δυναμισμός και η χημεία του Λαέρτη Μαλκότση και της Λένας Παπαληγούρα, που έρχονται να υπογραμμίσουν με τους ρόλους τους πως ο άνθρωπος είναι έρμαιο στα γρανάζια της τύχης. Η Ιωάννα Κολιοπούλου στο ρόλο της αφελούς και γλυκανάλατης πλουσίας δημιούργησε μια καρικατούρα που μας θυμίζει πως το χιούμορ μπορεί να είναι ένας τρόπος να αντικρίσουμε τη ζωή και τις ιδιοτροπίες της.
ΠΟΡΕΙΑ AT VICTORIA Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου 69, 2108210991. Διάρκεια 135΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Οι τρεις ευτυχισμένοι
Μετρ στο είδος του, ο Λαμπίς στήνει μια αδυσώπητη φάρσα στους ήρωές του για να αποδείξει ότι η μοιχεία μπορεί να προκαλέσει γέλιο.
