Η παράσταση έχει καλές προθέσεις και γοητευτική ατμόσφαιρα – όχι όμως και το ίδιο το έργο, το οποίο με την πρόφαση του μαγικού ρεαλισμού διαστρεβλώνει βιογραφικά γεγονότα και ιστορικά ντοκουμέντα.
Γιατί ένας διακεκριμένος στη χώρα του Ισπανός δραματουργός διαπομπεύει τον Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ παρουσιάζοντάς τον ως –θα μου επιτρέψετε την έκφραση– «σταλινογλείφτη»; Αυτό φοβάμαι πως κάνει στο βραβευμένο έργο του «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» (1998) ο Μαγιόργκα. Με την πρόφαση του μαγικού ρεαλισμού διαστρεβλώνει βιογραφικά γεγονότα και ιστορικά ντοκουμέντα, παρουσιάζοντας τον Ρώσο συγγραφέα, ο οποίος σατίρισε με μένος τον Στάλιν, ως έντρομο και ματαιόδοξο καλλιτέχνη που γράφει απεγνωσμένα γράμματα λατρείας στον δυνάστη/λογοκριτή του και φτάνει να βλέπει σε όραμα πως ο «πατερούλης» τον επισκέπτεται για να τα βρουν. Αυτήν τη φανταστική συνάντηση ενός «πατρικού» Στάλιν με τον «άσωτο» Μπουλγκάκοφ πραγματεύεται ο Μαγιόργκα στο φλύαρο, άνευρο, ψευδεπίγραφα αντιεξουσιαστικό, ηθικά και ιδεολογικά αμφιλεγόμενο όσο και παλιομοδίτικα γραμμένο έργο του. Ο Δημήτρης Μυλωνάς το σκηνοθετεί δίνοντας ορθά το βάρος στα υπερρεαλιστικά του στοιχεία και οι Μελέτης Ηλίας, Άννα Ελεφάντη και Στάθης Σταμουλακάτος ερμηνεύουν με θέρμη τον Μπουλγκάκοφ, τη σύζυγό του και τον Στάλιν. Η παράσταση έχει καλές προθέσεις και γοητευτική ατμόσφαιρα – όχι όμως και το ίδιο το έργο.
Περισσότερες πληροφορίες
Γράμματα αγάπης στον Στάλιν
Ένα έργο για τη σχέση εξουσίας και καλλιτεχνών με πρωταγωνιστές τον Μπουλγκάκοφ, την Μπουλγκάκοβα και τον Στάλιν
