"Nina Simone – 4 οκτάβες ελευθερίας": Η Idra Kayne συναντά τη θρυλική φωνή για δύο τελευταίες παραστάσεις

Η Idra Kayne, μία από τις πιο ξεχωριστές φωνές της ελληνικής σκηνής όπως και ταλαντούχα ηθοποιός, συναντάει φέτος τη γυναίκα που άλλαξε για πάντα τη μουσική κάνοντας ταυτόχρονα τη δική της τομή με το πάθος με το οποίο αγωνίστηκε ενάντια στον ρατσισμό και τις κοινωνικές ανισότητες. Στην μουσικοθεατρική παράσταση "Nina Simone – 4 οκτάβες ελευθερίας" που μετρά δύο τελευταίες παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Καραμεσίνη, η ερμηνεύτρια αναλαμβάνει να ζωντανέψει τη διαδρομή της σπουδαίας καλλιτέχνιδας μέσα από μια συναισθηματική σκηνική εμπειρία όπου ο λόγος συναντά τη μουσική, μαζί με τη Σάσα Παπαλάμπρου.

"Δεν είχα ιδέα πόσο ταγμένη ήταν στην κλασική μουσική, ούτε ότι ονειρευόταν να γίνει η πρώτη μαύρη κλασική πιανίστα της Αμερικής", λέει η Idra Kayne. "Ήξερα τη μουσική της και τη στάση της απέναντι στα κοινωνικά ζητήματα, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο βαθιά ήταν η ακτιβιστική της δράση. Ήταν μια γυναίκα που έλεγε σκληρές αλήθειες χωρίς φόβο και χωρίς ντροπή. Με εντυπωσιάζει το σθένος και ο τσαμπουκάς της – ειδικά για μια μαύρη γυναίκα της εποχής εκείνης".

Η παράσταση δεν είναι απλώς ένας μουσικός φόρος τιμής. Ξεδιπλώνει τη μουσική ιδιοφυΐα και την εσωτερική διαδρομή της μεγάλης καλλιτέχνιδας σε διαφορετικές περιόδους της ζωής της. "Εγώ ενσαρκώνω τη Νίνα σε διάφορες στιγμές της πορείας και της ζωής της και στόχος μου είναι να την τιμήσω όπως της αξίζει", εξηγεί η Idra. "Η Σάσα Παπαλάμπρου έχει πολλαπλούς ρόλους – άλλοτε αφηγείται, άλλοτε συνομιλεί με τη Νίνα, γίνεται το alter ego της ή παίζει στο πιάνο. Δεν είναι ένας καθαρός μονόλογος, αλλά μια ζωντανή μουσικοθεατρική αφήγηση για δύο". 

Ανάμεσα στα τραγούδια της Νίνα Σιμόν που την έχουν αγγίξει βαθιά είναι το "Wild Is the Wind", το οποίο μάλιστα το είχε ακούσει πρώτα στην εκδοχή του David Bowie και μετά στην πρωτότυπη, της Σιμόν. Όπως μας είπε βέβαια έχει και μεγάλη αδυναμία σε κομμάτια των Beatles τα οποία η Σιμόν είχε διασκευάσει γιατί τους αγαπούσε πολύ. 

Αν μπορούσε να την έχει μπροστά της, τι θα της έλεγε; Η Idra απαντά. "Θα της έλεγα ένα μεγάλο ευχαριστώ. Για όλα όσα πρόσφερε, για το έργο της και για τον τρόπο που στάθηκε ως άνθρωπος. Και θα της έλεγα ότι λυπάμαι πολύ που έζησε σε μια εποχή που δεν υπήρχε η ίδια κατανόηση σε σχέση με ζητήματα ψυχικής υγείας. Ήταν ένας άνθρωπος που κουβαλούσε πολλά, και ίσως να είχε βρει περισσότερη γαλήνη αν ζούσε σήμερα. Αυτό το κομμάτι με αγγίζει πολύ, γιατί ήταν ένας τεράστιος παράγοντας της ζωής και της προσωπικότητάς της, και εξαιτίας του παρεξηγήθηκαν πολλές συμπεριφορές της".

Η παράσταση είναι μια πρόσκληση να θυμηθούμε τη φωνή, το πάθος και την αλήθεια μιας γυναίκας που δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται. Έζησε με τεράστια ευαισθησία και ταυτόχρονα με απίστευτη δύναμη.