Η νέα θεατρική περίοδος ξεκινά στο Εθνικό Θέατρο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Αργυρώς Χιώτη με την επαναφορά δύο από τις πιο ξεχωριστές παραστάσεις της περασμένης χρονιάς- δύο έργα-σταθμούς της παγκόσμιας δραματουργίας, σκηνοθετημένα με τολμηρή, προσωπική ματιά και βαθιά καλλιτεχνική συνέπεια: ο "Φάουστ” του Γκαίτε από τον Άρη Μπινιάρη (από 8/10) και οι "Τρεις Αδελφές” του Τσέχωφ από τη Μαρία Μαγκανάρη (από 15/10). Το Κτίριο Τσίλλερ θα φιλοξενήσει ξανά δύο διαφορετικούς αλλά εξίσου πυκνούς και φορτισμένους σκηνικούς κόσμους, που εξερευνούν τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο "Φάουστ” του Άρη Μπινιάρη επιστρέφει με αλλαγές στο καστ: τον ομώνυμο ρόλο κρατά ο Άρης Φραγκούλης και του Μεφιστοφελή ο Ανδρέας Κοντόπουλος. Το καστ συμπληρώνουν οι: Κατερίνα Αμπλιανίτη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Ειρήνη Κατσινούλα, Νάντια Κατσούρα, Μάριος Κρητικόπουλος,, Μαρία Μαντά, Ιωάννα Μαυρέα, Βασίλης Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ειρήνη Τσέλλου, Αλεξάνδρα Χασάνι. Η παράσταση συζητήθηκε την περασμένηθεατρική σεζόν καθώς δεν είναι απλώς ένα σκηνικό ανέβασμα ενός κλασικού κειμένου· είναι μια καταβύθιση στον ψυχικό και πνευματικό λαβύρινθο του ήρωα.
Η σκηνοθεσία μετατρέπει το έργο σε ψυχοθεραπευτική κάθοδο, συνδέοντας τον μύθο του Φάουστ με τη σύγχρονη ψυχανάλυση, τον εσωτερικό διχασμό και την υπαρξιακή κρίση. Εδώ ο ήρωας δεν υπογράφει ένα συμβόλαιο αίματος με το διάβολο, αλλά με τον ίδιο του τον εαυτό – τις ενοχές, τις καταπιεσμένες επιθυμίες και τους φόβους που σιγοκαίνε στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής. Μέσα από ένα σώμα-ηχείο, ρυθμούς που παλινδρομούν ανάμεσα στο τελετουργικό και το ηλεκτρισμένο, και μια ενσώματη, μουσικότροπη ερμηνεία, ο Φάουστ γίνεται καθρέφτης του ανθρώπου που δεν παύει να αναζητά – ό,τι κι αν του κοστίσει. Ένα σκηνικό επίτευγμα υψηλής έντασης, που φέρει τη χαρακτηριστική σφραγίδα του Μπινιάρη και τον τοποθετεί ξανά στην αιχμή του σύγχρονου θεάτρου.
Στην "Πλαγία Σκηνή”, η Μαρία Μαγκανάρη ενορχηστρώνει μια λιτή, υπόγεια και ελεγειακή ανάγνωση του Τσέχωφ, που ακουμπά με τρυφερότητα και ακρίβεια πάνω στο ανολοκλήρωτο, τη μελαγχολία και το διαρκές αίσθημα προσδοκίας. Οι "Τρεις Αδελφές” της δεν είναι μόνο εγκλωβισμένες στην επαρχία, αλλά και μέσα στον χρόνο – τρεις εκδοχές του ανθρώπου που δεν καταφέρνει ποτέ να φτάσει εκεί που ονειρεύεται. Η Όλγα ζει στο παρελθόν, η Μάσα φθείρεται στο παρόν, και η Ιρίνα ονειρεύεται ένα μέλλον που όλο απομακρύνεται.
Η παράσταση με μια υπέροχη πρωταγωνιστική ομάδα: Μαρία Γεωργιάδου, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τρύφωνας Ζάχαρης, Αμαλία Καβάλη, Γιάννης Κλίνης, Κώστας Κορωναίος, Ανδρέας Νάτσιος, Νικόλας Ντούρος, Νάνσυ Σιδέρη, Μαρία Σκουλά, Θάλεια Συκιώτη, Γιωργής Τσαμπουράκης, Ανδριάνα Χαλκίδη αναδεικνύει την εσωτερικότητα του λόγου του Τσέχωφ, απογυμνώνοντας τις σχέσεις από θεατρικότητα και τονίζοντας τις σιωπές, τις παύσεις, τις ασυνέχειες – αυτές που λένε περισσότερα απ’ ό,τι οι λέξεις. Ένα σκηνικό ποίημα για τη ματαίωση και τη φθορά, αλλά και για τη λεπτή, εσωτερική αντοχή του ανθρώπου που συνεχίζει να αναζητά τη δική του "Μόσχα", ακόμη κι όταν ξέρει πως ίσως δεν φτάσει ποτέ εκεί.
Δύο θεατρικές προτάσεις ριζικά διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά ενωμένες από έναν κοινό στόχο: να αφουγκραστούν τις ρωγμές της ανθρώπινης κατάστασης. Η επαναφορά τους είναι μια ωραία ευκαιρία για το κοινό να ξανασυναντήσει –ή να ανακαλύψει για πρώτη φορά– δύο παραστάσεις που άφησαν ισχυρό αποτύπωμα. Από τον Οκτώβριο, το Εθνικό Θέατρο μάς καλεί ξανά εκεί όπου το κλασικό συναντά το επίκαιρο και το υπαρξιακό γίνεται βαθιά πολιτικό: στη σκηνή.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Τρεις αδελφές
Στη νέα σκηνή του Εθνικού ανεβαίνει το κλασικό έργο για την προσδοκία, τον χρόνο, τη μνήμη και κυρίως την αναζήτηση μιας «Μόσχας» που βρίσκεται πάντοτε εκεί όπου δεν είμαστε εμείς, σε μια παράσταση αφιερωμένη στον άνθρωπο που λαχταρά αλλά δεν μπορεί να γίνει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Τρεις γυναίκες δεμένες με την πιο στενή συγγένεια, καταδικασμένες να ζουν χωριστά: Η Όλγα θα είναι πάντα η πρωτότοκη, και γι' αυτό θα ζει στο παρελθόν. Η Μάσα θα αναμετριέται με το παρόν, γιατί είναι η μεσαία. Και η Ιρίνα, η μικρή, θα ονειρεύεται το μέλλον. Καθημερινές τελετουργίες συναναστροφής, επέτειοι και γιορτές, φιλοσοφικές συζητήσεις και σχέδια, γεννήσεις και καταστροφές, έρωτες και απορρίψεις, αφίξεις και αναχωρήσεις, και κυρίως ματαιώσεις στα χέρια του Τσέχοφ γίνονται ένα πολύτιμο, συχνά κρυπτικό έργο, που οδηγεί με υποδόριο χιούμορ τους ήρωες και τις ηρωίδες του από την ακραία χαρά στην απόλυτη απελπισία.
Φάουστ
Μια «εμπύρετη» παράσταση έντονης μουσικότητας που μεταφέρει το ομώνυμο έργο του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε στο σήμερα, μέσα από ένα ψυχικό ταξίδι με «σατανικές» προεκτάσεις και προορισμό τον έρωτα. Αυτός είναι που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη ως τώρα πρόκλησή του: την ίδια τη ζωή. Από τον Γκαίτε στον Μάρλοου και τον ντε Σαντ, από τον Φρόιντ στον Γιουνγκ, ο «Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη είναι μια διαδρομή στο υποσυνείδητο ενός από τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες της δυτικής λογοτεχνίας. Μια περιπετειώδης περιπλάνηση στις ανεξάντλητες πτυχές ενός ήρωα που αποτελεί ακόμα και σήμερα σύμβολο της ανθρώπινης εξερεύνησης, των ηθικών διλημμάτων, του υπαρξιακού αδιεξόδου.
