Πέντε είναι οι φετινές επαναλήψεις που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2025. Δεν είναι απλώς ξαναπαρουσιάσεις, αλλά εκ νέου συναντήσεις, με έργα που απέδειξαν την αντοχή τους και επανέρχονται πιο δυνατά, πιο ώριμα, πιο επίκαιρα.
"Ορέστεια" του Αισχύλου – σκηνοθεσία Θεόδωρος Τερζόπουλος
Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος, εμβληματική μορφή του ελληνικού και παγκόσμιου θεάτρου, επανέρχεται με την τριλογία της "Ορέστειας" που συγκλόνισε κοινό και κριτικούς. Μια σπαρακτική διαδρομή στην ουσία της αρχαίας τραγωδίας, που μεταμορφώνεται σε τελετουργία συλλογικής μνήμης. Σε αυτό το σωματικό και ψυχικό πεδίο μάχης, ο λόγος συνυπάρχει με τη σιωπή, η ενοχή παίρνει μορφή, το τραύμα γίνεται χορός. Η παράσταση που συζητήθηκε όσο λίγες μέσα στο 2024 επιστρέφει ως κορύφωση του φετινού προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών.
Ο Τερζόπουλος δεν αναπαριστά τον μύθο του Αισχύλου· τον ενσαρκώνει, τον αποδομεί και τον ξαναπλάθει από την αρχή, σαν μια ωδή στην Κάθαρση. Παίζουν (αλφαβητικά) Μπάμπης Αλεφάντης (Πυλάδης), Έβελυν Ασουάντ (Κασσάνδρα), Τάσος Δήμας (Φύλακας / Κορυφαίος / Προπομπός), Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Ορέστης), Έλλη Ιγγλίζ (Τροφός), Δαυίδ Μαλτέζε (Αίγισθος), Άννα Μαρκά Μπονισέλ (Προφήτις), Νίκος Ντάσης (Απόλλων), Ντίνος Παπαγεωργίου (Κήρυκας), Αγλαΐα Παππά (Αθηνά), Μυρτώ Ροζάκη (Ηλέκτρα), Σάββας Στρούμπος (Αγαμέμνων), Αλέξανδρος Τούντας (Οικέτης), Σοφία Χιλλ (Κλυταιμνήστρα / Το Είδωλον της Κλυταιμνήστρας) (Επίδαυρος, στις 22 & 23/8).
"Ιππόλυτος" του Ευριπίδη – σκηνοθεσία Κατερίνα Ευαγγελάτου
Μετά την πρώτη της παρουσίαση του "Ιππόλυτου" του Ευριπίδη στην Επίδαυρο το 2023, η σκηνοθετική πρόταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου πάνω στη "Φαίδρα" του Ευριπίδη επιστρέφει – πιο ώριμη, πιο αιχμηρή, για να συνεχίσει να φωτίζει τις ρωγμές της επιθυμίας. Με εργαλείο την υψηλή αισθητική και τη σκηνική τόλμη, η Ευαγγελάτου μετατρέπει το αρχαίο δράμα σε έναν βαθιά σύγχρονο στοχασμό πάνω στο άγγιγμα που δεν έγινε, στο βλέμμα που απαγορεύτηκε, στον πόθο που εγκλωβίστηκε πριν καν πάρει μορφή.
Η "Φαίδρα" ξεσπά σαν εξομολόγηση, σαν σιωπηλό τραύμα που ζητά να ακουστεί. Στην καρδιά της, ένα σώμα που κουβαλά το βάρος όσων δεν ειπώθηκαν ποτέ. Παίζουν (αλφαβητικά) Στεφανία Γουλιώτη (Φαίδρα), Χριστίνα Μαξούρη (Τροφός), Δημήτρης Παπανικολάου (Εξάγγελος), Έλενα Τοπαλίδου (Αφροδίτη / Άρτεμις), Γιάννης Τσορτέκης (Θησέας), Ορέστης Χαλκιάς (Ιππόλυτος). Η παράσταση παίχτηκε σε σημαντικά θέατρα στην Ελλάδα και την Κύπρο και στο φημισμένο Hong Kong Arts Festival, από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα φεστιβάλ της Ασίας, τον Μάρτιο του 2025 (Ηρώδειο, στις 18 & 19/6).
"Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα" – σκηνοθεσία: Κωσταντίνος Ντέλλας
Με χιούμορ, συγκίνηση και τρυφερότητα, επιστρέφει η παράσταση "Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα" του Κωνσταντίνου Ντέλλα για να τιμήσει τη σιωπηλή δύναμη των γυναικών — εκείνων που έζησαν "απλά", που δεν διεκδίκησαν φώτα, αλλά έλαμψαν μέσα στη σιωπή τους. Οι ηρωίδες της δεν είναι φανταστικές. Είναι καθημερινές γυναίκες, μανάδες, κόρες, αδερφές, γειτόνισσες — γυναίκες που μας θυμίζουν πρόσωπα δικά μας. Μέσα από έναν καμβά μικρών ιστοριών, η παράσταση δίνει φωνή στη σιωπή και κάνει το κοινό συμμέτοχο σε έναν ύμνο για την επιβίωση, τη σοφία και την ανθρωπιά.
Διαβάζουμε στο σημείωμα του Ντέλλα: "Έχοντας επωμιστεί τον τριπλό ρόλο της εργάτριας, της νοικοκυράς και της μητέρας, συμβάλλοντας ενεργά στην οικονομική παραγωγή τόσο της οικογένειάς τους όσο και της κοινότητας, οι γυναίκες της Θεσσαλίας έμειναν για χρόνια αόρατες – ακόμα και για τους ερευνητές, που δεν θεωρούσαν αξιόπιστο και άξιο καταγραφής τον λόγο μιας γυναίκας για την ιστορία ενός τόπου".
Θα παιχτεί στο πλαίσιο του grape – Greek Agora of Performance και "αποτελεί work in progress πάνω στον διάλογο της παραστασιακής τέχνης με την κοινωνική ανθρωπολογία, με βασικούς άξονες τους κοινωνικούς ρόλους και τις έμφυλες διαστάσεις της τροφής και των λαϊκών μαγικοθρησκευτικών πρακτικών". Παίζουν Μιχάλης Αναγνώστου, Μανούσος Γεωργόπουλος, Πλάτωνας Γιώργος Περλέρος (Θέατρο Σταθμός 21-23/7).
"Εγώ, μια δούλα"- σκηνοθεσία Νίκος Χατζόπουλος
Η παράσταση "Εγώ, μια δούλα" είναι ένας κωμικός, αλλά βαθιά ανθρώπινος μονόλογος του Βαγγέλη Χατζηγιάννίδη που ξανακοιτά τον μυθικό κόσμο της Τροίας όχι από το ύψος του θρόνου, αλλά από το ύψος του δωματίου υπηρεσίας. Η ηρωίδα –όχι η Εκάβη, αλλά η έμπιστή της δούλα– μας μεταφέρει τις μνήμες της, τα σχόλιά της, τις παρατηρήσεις και τα δικά της "μικρά" βάσανα, απέναντι στα "μεγάλα" της βασίλισσας.
Με πνεύμα, ειρωνεία, συγκίνηση και λεπτότητα, το κείμενο απομυθοποιεί την τραγωδία χωρίς να την προσβάλλει, φωτίζει το ανθρώπινο πίσω από το αρχαίο, και δίνει φωνή σε εκείνους που έμειναν για αιώνες άφωνοι. Η Φιλαρέτη Κομνηνού ενσαρκώνει αυτό το πρόσωπο-σκιά, που γίνεται απροσδόκητα ο πιο φωτεινός αφηγητής, σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου. Παρουσιάστηκε στη Μικρή Επίδαυρο μαζί με το έργο "Ιφιγένεια/Βορά" της Βίβιαν Στεργίου και επαναλαμβάνονται φέτος από κοινού (Πειραιώς 260, στις 13-16/7).
"Ιφιγένεια / Βορά"-σκηνοθεσία Αικατερίνη Παπαγεωργίου
Το έργο της της Βίβιαν Στεργίου "Ιφιγένεια/Βορά", σε σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωγίου είναι εμπνευσμένο από την "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" του Ευριπίδη και η παράσταση είναι μία κραυγή για τις γυναίκες των πολέμων, για τα θύματα της ιστορίας, για τη σύγχρονη Ιφιγένεια που ακόμη "προσφέρεται".
Επιστρέφει φορτισμένη με πολιτική και συγκινησιακή δύναμη, πιο επίκαιρη από ποτέ, σε μια περίοδο όπου το θύμα ζητά χώρο στη σκηνή – και στη συλλογική μνήμη. Πρωταγωνιστεί η Ελίζα Σκολίδη. Παρουσιάστηκε στη Μικρή Επίδαυρο μαζί με το έργο "Εγώ, μια δούλα" του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και επαναλαμβάνονται φέτος από κοινού (Πειραιώς 260, στις 13-16/7).
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
