Η Έμιλυ Λουίζου μας συστήνεται

Πού σε ξέρω;
Από το Θέατρο Πορεία πέρσι το Μάιο που σκηνοθέτησα το "Labor” της Ανθής Τσιρούκη. Με προσέγγισε ο Δημήτρης Τάρλοου λίγο πριν την πανδημία, και κάπως έτσι βρέθηκα να σκηνοθετώ την πρώτη μου παράσταση στην Ελλάδα, σχεδόν 10 χρόνια αφού έφυγα για Αγγλία.  

Πού αλλού σε βρίσκω;
Αυτήν την περίοδο στην Επίδαυρο! Ετοιμάζω τη δεύτερη παράσταση μου στην Ελλάδα, πάλι με ένα σύγχρονο ελληνικό έργο στο πλαίσιο του κύκλου "Contemporary Ancients” που τρέχει το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στη Μικρή Επίδαυρο. 

Πες μου κάτι για το θέατρο…
Σχέση αγάπης (και μίσους μερικές φορές!) αλλά κυρίως έρωτα. Η σύνδεση με ένα κείμενο - σύγχρονο ή κλασικό - με συνεπαίρνει. Η επαφή με τους συνεργάτες και τους ηθοποιούς είναι κινητήριος δύναμη.

Η παράσταση ή το θεατρικό/λογοτεχνικό έργο που σε έχει συγκινήσει/επηρεάσει περισσότερο είναι…
Δύσκολο να διαλέξω ένα μόνο έργο! Κάποια από τα κείμενα που με έχουν καθορίσει  και που συνεχίζουν να με εμπνέουν ανά τα χρόνια είναι το "Περί τυφλότητος” του Ζοζέ Σαραμάγκου, το "4.48 Ψύχωση” της Σάρα Κέιν, η αυτοβιογραφία του Τενεσί Ουίλιαμς, και πιο πρόσφατα "Οι γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους” της Κλαρίσα Πίνκολα Εστές. Και να προσθέσω τα εφιαλτικά σύμπαντα του Κάφκα και οι χαρακτήρες του Έντγκαρ Άλαν Πόε! 

Το μικρόβιο της σκηνοθεσίας σου μπήκε…
Στο δημοτικό! Άρχισα να γράφω θεατρικά έργα από μικρή, και κάπως κατέληγα να τα σκηνοθετώ χωρίς να καταλαβαίνω ακόμα τι πάει να πει "σκηνοθέτης”. Ήμουν 17 όταν γνώρισα τον Γιάννη Κακλέα και τον είδα να λειτουργεί σε πρόβα. Τότε κατάλαβα τι κάνει ένας σκηνοθέτης, και τότε ένιωσα με βεβαιότητα την ανάγκη να το κάνω κι εγώ. 

Αυτό που σε γοήτευσε στο έργο "Συμπτώματα από την έλλειψη βάρους" του Γιάννη Σκαραγκά είναι…
Η δύναμη των συμβόλων του! Η ποιητικότητα που έχει το έργο με κέρδισε από την αρχή. Και ύστερα τα θέματα του, η ενασχόληση με το οικογενειακό τραύμα και το αντίκτυπο που αυτό έχει στον ψυχισμό ενός ατόμου.

Αποκάλυψε μου την πιο αγαπημένη σου σκηνή στην παράσταση.
Όταν η Πυθία έρχεται αντιμέτωπη με τα φαντάσματα του παρελθόντος της, και βρίσκει τη δύναμη να τα διαχειριστεί. 

"Αν μπορούσα θα άλλαζα το πόσο χειριστική είναι πολλές φορές η κοινωνία μας, πόσο εύκολο μας είναι να κρίνουμε τον συνάνθρωπο μας, να βάλουμε ταμπέλες, να σπείρουμε μίσος και διχόνοια".

Η μεγαλύτερη αγωνία σου για την παράσταση είναι…
Ότι θα τελειώσει και δεν θα την έχω χορτάσει (θα την παίξουμε μόνο 2 φορές!).

Η φιλοσοφία σου είναι….
Να περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που σου βγάζουν τον καλύτερο σου εαυτό, που σε κάνουν να εκπέμπεις ηρεμία και φως.  

Ο μεγαλύτερος εχθρός της τέχνης είναι…
Ο εφησυχασμός και ο εγωισμός! Δύο χαρακτηριστικά που κατά τη γνώμη μου δυσκολεύουν πολύ τη δημιουργία μίας ομάδας, και άρα τη δημιουργική διαδικασία γενικότερα. 

Σε κοινωνικό επίπεδο σε τρομάζει…
Πολλά… αλλά κάτι που είναι συχνά στο μυαλό μου είναι ότι το το 40% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας παγκοσμίως, σύμφωνα με το World Health Organisation, ζει κάτω από νόμους που είτε περιορίζουν είτε παντελώς απαγορεύουν την πρόσβασή τους σε ασφαλή άμβλωση. Οι μισές σχεδόν γυναίκες εν έτει 2023 δηλαδή δεν έχουν την ελευθερία να επιλέξουν τι θα κάνουν με το σώμα τους…

Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι αυτό θα ήταν…
Σίγουρα θα άλλαζα τον παραπάνω νόμο… Αλλά θα ήθελα να αλλάξω επίσης το πόσο χειριστική είναι πολλές φορές η κοινωνία μας, πόσο εύκολο μας είναι να κρίνουμε τον συνάνθρωπο μας, να βάλουμε ταμπέλες, να σπείρουμε μίσος και διχόνοια. 

Πες μου κάτι off the record.
Είμαι ερωτευμένη με την Phoebe Waller-Bridge ("Fleabag”)!  

Τα επόμενα σχέδια σου είναι…
Επιστροφή στο Λονδίνο για να συνεχίσω τα πρότζεκτ της ομάδας μου! Εκ των οποίων είναι και η συνέχεια της συνεργασίας μου με τη Lisa Langseth (να δεις το "Love & Anarchy” στο Netflix!).