
Ο αυτισμός έρχεται στο επίκεντρο μέσα από το ανθρώπινο και βαθιά ποιητικό νέο έργο της Ρηνιώς Κυριαζή, όπου πρωταγωνιστούν τα μέλη μιας οικογένειας: ένα ανδρόγυνο, η κόρη και ο αυτιστικός γιος τους. Στηριγμένη και σε οικεία της βιώματα, η δημιουργός δημιουργεί μία "χειροποίητη" παράσταση, που επιχειρεί με απλά υλικά να "ανοίξει την κουρτίνα" πίσω από την οποία κρύβονται οι αόρατοι συνάνθρωποί μας. Δομεί την πλοκή του έργου γύρω από τέσσερα γεύματα της οικογένειας, το καθένα από τα οποία καθρεφτίζει μία διαφορετική φάση της ζωής της. πρόκειται για ένα ωραίο εύρημα, καθώς η δράση συγκεντρώνεται γύρω από την τραπεζαρία του σπιτιού, ενώ συνολικά το σπίτι λειτουργεί ως φωλιά, που κρατάει την οικογένεια προστατευμένη από τον έξω, εχθρικό κόσμο. Μάλιστα, το τηλέφωνο λειτουργεί ως εισβολή αυτού του έξω κόσμου, της κοινωνίας, του κράτους, του περιβάλλοντος που είναι παράλογο, προσβλητικό, που δεν καταλαβαίνει, ούτε διευκολύνει.

Η συγγραφέας εκθέτει την καθημερινότητα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο αυτιστικός Οδυσσέας και η οικογένειά του (και συνεπώς όλοι οι άνθρωποι με αναπηρία και οι οικείοι τους), στηριζόμενη στο ρεαλισμό και τη γραμμική αφήγηση, όμως δεν μένει εκεί: εμπλουτίζει τη δράση με μία ονειρική, ποιητική διάσταση, ανοίγοντάς μας χαραμάδες στο μυαλό του ήρωα και στις "θάλασσες που ταξιδεύει", κι έτσι το έργο κινείται μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας, του εδώ και τώρα και μιας άλλης, υπερβατικής διάστασης. Το "Μα", η πρώτη λέξη που αρθρώνει ένα παιδί, είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας του έφηβου πρωταγωνιστή, όμως η συγγραφέας κατορθώνει να συμπυκνώσει σε αυτή τη συλλαβή ένα σύνολο συναισθημάτων και συναισθηματικών καταστάσεων, παραδίδοντας ένα έργο βαθιάς κατανόησης και τρυφερότητας.

Αντίστοιχα, η παράσταση που σκηνοθετεί η ίδια αναδίδει τα ίδια συναισθήματα. Με λιτά μέσα -μια απλή αποτύπωση της τραπεζαρίας και λίγα νάιλον (σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα)-, με τη βοήθεια των φωτισμών (Στέβη Κουτσοθανάση) και της ωραίας μουσικής του Νίκου Βελιώτη, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας οικογένειας, που ισορροπεί μεταξύ σκληρής πραγματικότητας και ονειρικής διαφυγής. Η Δήμητρα Γκλιάτη, ο Γιώργος Φριντζήλας και η Μαρίνα Πανηγυράκη ερμηνεύουν με θέρμη τους γονείς και την αδερφή του Οδυσσέα, τρεις ανθρώπους που οι σχέσεις τους και οι αντοχές τους δοκιμάζονται, αλλά αγαπιούνται βαθιά και ειλικρινά. αδιαμφισβήτητα, όμως, ξεχωρίζει στο ερμηνευτικό σύνολο ο Μιχάλης Κουτσκουδής, χάρη στην καίρια, ευαίσθητη και ουσιαστικά μελετημένη απόδοση του αυτιστικού Οδυσσέα, κυρίως όσον αφορά στη σωματική, μη γλωσσική του έκφραση.