Κάντε ένα ξεχωριστό δώρο στον εαυτό σας, επιλέγοντας κάποιο από τα κορυφαία νεοελληνικά έργα που παρουσιάζει το θέατρο του Μεταξουργείου.
Στο "Γάλα" του Βασίλη Κατσικονούρη αναβιώνει η ιστορία μιας οικογένειας από την πρώην Σοβιετική Ένωση, που προσπαθεί να επιβιώσει στην Αθήνα των 00s. Το έργο-τομή του νεοελληνικού θεάτρου σκηνοθετούν ο Μάνος Καρατζογιάννης και η Ερμίνα Κυριαζή.
Ένα ακόμη έργο-σταθμός του νεοελληνικού θεάτρου, η κωμωδία των Δημήτρη Κεχαΐδη Ελένης Χαβιαρά "Με δύναμη από την Κηφισιά", ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη. Το έργο παρακολουθεί τις ζωές τεσσάρων γυναικών που, μέσα από τον σχεδιασμό ενός ταξιδιού στην Ταϊλάνδη, αναζητούν την προσωπική τους ελευθερία.
Τέλος, η παράσταση-φαινόμενο του Κωνσταντίνου Ντέλλα "Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα" έχει ξεχωρίσει για τον τρόπο που προσεγγίζει τους θρύλους της θεσσαλικής υπαίθρου μέσα από το βίωμα των γυναικών της και τις "μαγικές" τους δυνάμεις.
Για τους μικρούς θεατές, η παράσταση "Τι είναι αυτό;" της Στέλλας Σερέφογλου αποτελεί μια θεατρική εμπειρία γεμάτη δράση, χιούμορ, τραγούδι και… πολλά ερωτήματα!
Περισσότερες πληροφορίες
Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα
Η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου αξιοποιεί τις μυστικές ιστορίες των γυναικών της Θεσσαλίας του 19ου και 20ου αιώνα σε μια σκηνική προσέγγιση με βασικούς άξονες τους κοινωνικούς ρόλους και τις έμφυλες διαστάσεις των μαγικοθρησκευτικών πρακτικών. Το γυναικείο σώμα της τρίτης ηλικίας και η σύνδεσή του με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές βρίσκεται στο επίκεντρο. Τρεις θηλυκές μορφές, που ερμηνεύονται από τρία αρσενικά νεαρά σώματα, περνώντας τη ζωή τους στη σκιά της κυρίαρχης ανδροκρατικής εξουσίας, συνδιαλέγονται μεταξύ του οικείου και του αρχετυπικού, της ακίνδυνης «γιαγιάς» και της επικίνδυνης θεραπεύτριας και μιλάνε για τις ζωές τους, γι’ αυτά που έμαθαν από τις παλιές. αυτά που έπαθαν ως γυναίκες και αυτά που παραδίδουν στις επόμενες.
Το γάλα
Το γάλα στα ρωσικά λέγεται «μαλακό». Έτσι, περίεργα, μια άλλη ελληνική λέξη, σπαρμένη μέσα σε μια άλλη γλώσσα, δίνει εκεί, στο ξένο χωράφι, πολύ πιο άμεσα και ανάλαφρα την αίσθηση του πράγματος, απ’ ότι η αντίστοιχη που το ονοματίζει στα ελληνικά. Γι’ αυτήν ακριβώς την αίσθηση θέλει να μιλήσει «Το γάλα» και οι ήρωες του. Μια μητέρα από την πρώην Σοβιετική ένωση και οι δυο της γιοι συνθέτουν μια συγκλονιστική οικογενειακή ιστορία όπου φωτίζεται δεξιοτεχνικά από τον συγγραφέα ο συναισθηματικός κόσμος των ηρώων και οι ανησυχίες τους, όπως αυτές πηγάζουν μέσα από το κοινωνικό τους περιβάλλον, αλλά κυρίως η αίσθηση που έχει κανείς πως όλα μέσα του μαλακώνουν και ζεσταίνονται, όταν σταματάει πια να κλαίει και να πονάει γιατί δέχεται την τροφή του. Αγαπιέται... Κι όταν αυτό δε συμβαίνει, τότε νιώθει ξένος. Σαν πρόσφυγας ανάμεσα σε δυο πατρίδες. Ξένες κι αυτές.
Με δύναμη από την Κηφισιά
Από την Κηφισιά έως και την Ταϊλάνδη και από τον Εγκλεισμό έως και την Ελευθερία, το έργο αυτό αποτελεί ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Η Αλέκα, η Ηλέκτρα, η Φωτεινή και η Μάρω είναι οι τέσσερις χαρακτήρες αυτού του σημαντικού έργου της νεοελληνικής δραματουργίας. Τέσσερις γυναίκες που μιλούν για τα πάντα: για τον εαυτό τους, τους άντρες, το παρόν και το μέλλον, όντας όλες τους σε υστερία. Ηρεμιστικά, σοκολάτες αλλά και ένα ταξίδι-φάντασμα είναι τα μέσα με τα οποία προσπαθούν να ξορκίσουν το ανικανοποίητο της ύπαρξής τους. Θα καταφέρει τελικά τον στόχο της αυτή η παρέα γυναικών;
