Από το Σάββατο 29 Νοεμβρίου, το αριστούργημα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ο "Ματωμένος γάμος" του Λόρκα θα παρουσιάζεται ξανά στους Μοντέρνους Καιρούς, σε σκηνοθεσία Κώστα Νταλιάνη. Το έργο του Λόρκα, γεμάτο πάθος, έρωτα και συγκρούσεις, γίνεται ένας καθρέφτης της ανθρώπινης φύσης, της μάχης ανάμεσα στο συναίσθημα και την κοινωνική επιταγή, ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.

Ο Λόρκα έγραψε τον "Ματωμένο Γάμο" το 1932 και το έργο έκανε πρεμιέρα στη Μαδρίτη το 1933, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Είναι το πρώτο από τα τρία μεγάλα τουρνουά έργα του ("Ματωμένος Γάμος", "Γέρμα", "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα") που εξερευνούν τη θέση της γυναίκας, την καταπίεση και το πάθος μέσα στην ισπανική κοινωνία της εποχής.
"Ένα πεδίο μάχης και έρωτα. Ένας τόπος γεμάτος συγκρούσεις. Ανάμεσα στα πρόσωπα του έργου, ανάμεσα σε ιδέες και στάσεις ζωής, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Μέσα από μια γη κακοτράχαλη, γεμάτη χώμα και πέτρες, αναβλύζει ο έρωτας και το πάθος για ζωή. Αλλά κάπου εκεί, κρυμμένος παραμονεύει και ο θάνατος. Ο "Ματωμένος Γάμος” είναι ένα απλό, λαϊκό έργο, που πολεμάει τη στενομυαλιά μιας συντηρητικής κοινωνίας. Πάθος, έρωτας, θάνατος, μέσα σε μια κοινωνία ανελεύθερη" διαβάζουμε στο σημείωμα της παράστασής.

Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό που συνέβη στην Ανδαλουσία στις αρχές του 20ού αιώνα. Στο κέντρο της πλοκής βρίσκεται ένας γάμος που δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ, αφού η Νύφη, λίγο πριν παντρευτεί τον Γαμπρό, το σκάει με τον παλιό της έρωτα, τον Λεονάρντο. Η απόδραση αυτή φέρνει τα δύο στρατόπεδα των οικογενειών αντιμέτωπα και οδηγεί σε μια μοιραία αιματοχυσία.

Ο ρόλος του Λεονάρντο, ενός από τους πιο τραγικούς ήρωες του Λόρκα, περνά πλέον στα χέρια του Δημήτρη Καπαμά, ο οποίος αναλαμβάνει να τον ερμηνεύσει. Ο Λεονάρντο είναι η προσωποποίηση του ασυγκράτητου πάθους, της ερωτικής δύναμης που ξεσπάει και δεν χωράει σε κοινωνικά πρέπει. Η νέα ερμηνεία του Καπαμά αναμένεται να δώσει άλλη διάσταση στον χαρακτήρα, φωτίζοντας πτυχές του που θα φέρουν φρεσκάδα και ένταση στη σκηνική δράση. Δίπλα του, η Φάνια Νταλιάνη ως Νύφη και η Εβίτα Παπασπύρου ως Μάνα, συνεχίζουν να ζουν επί σκηνής την ένταση μέσα σε έναν καμβά συγκρούσεων που κορυφώνονται τραγικά.

Τους υπόλοιπους συγκλονιστικούς ρόλους του έργου ερμηνεύει ένα πολυπρόσωπο επιτελείο ηθοποιών: Γαμπρός: Χρήστος Ζαχάρωφ, Γυναίκα του Λεονάρντο: Σιλβάνα Σοντίνι, Πατέρας της Νύφης: Μίλτος Δημουλής, Γειτόνισσα: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Υπηρέτρια: Μαρία Κολοκυθά, Πεθερά - Κοριτσάκι: Ευγνωσία Σοφιανίδου, Ξυλοκόποι - Μοίρες: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Μαρία Κολοκυθά, Ευγνωσία Σοφιανίδου, Φεγγάρι: Σιλβάνα Σοντίνι.

Ο "Ματωμένος γάμος" φέρνει στο φως τις σκιές μιας κοινωνίας που καταπιέζει, ενός κόσμου που δεν επιτρέπει την ελευθερία του πάθους και τα σκηνικά-κοστούμια τονίζουν αυτήν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Το λιτό και ποιητικό σκηνικό είναι του Αντώνη Χαλκιά, τα κοστούμια εποχής της Βάνιας Αλεξάντροβα, οι χορογραφίες είναι της Μαρίας Μάργαρη και η μουσική που φέρει το στίγμα της ισπανικής παράδοσης είναι των Εβίτας Παπασπύρου και Μάρως Λεσιώτη (σύνθεση) και Κώστα Νταλιάνη (μουσική επιμέλεια).

Η προπώληση εισιτηρίων θα ανοίξει σύντομα από more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Ματωμένος γάμος
Το γεμάτο ποιητικότητα και συμβολισμούς έργο αγγίζει τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης, θέτοντας δύο πολύ σημαντικά θέματα, τον πανανθρώπινο πόνο της απώλειας και τη γυναικεία χειραφέτηση. Αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας της «Ισπανικής υπαίθρου», μαζί με τη «Γέρμα» και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα». Γράφτηκε με αφορμή την πραγματική ιστορία ενός γάμου κι ενός καταπιεσμένου έρωτα που οδηγούνται στην τραγωδία με φόντο την ανδαλουσιανή πόλη Νιχάρ της Ισπανίας. Είναι ένα έργο πάθους που εξυμνεί τον έρωτα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αδυσώπητο τιμωρό. Ο Κ. Νταλιάνης υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του έργου, συνδυάζοντας τον ρεαλιστικό με τον ποιητικό λόγο, σε μια αέναη αλληλουχία. Το Ντουέντε (duende) είναι κι εδώ το κλειδί της απόδοσης του έργου. Όλες οι στιγμές της παράστασης, μεταφέρουν την ιστορία σε έναν τόπο μαγικό και σε χρόνο αδιευκρίνιστο, ωστόσο με όλα τα ισπανικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να είναι και ελληνικά ή και παγκόσμια.