Γιώργος Καλφαμανώλης©
Τα Αθηναϊκά Θέατρα συνεχίζουν να επενδύουν σε σύγχρονες αφηγήσεις που αναδεικνύουν τη δύναμη του λόγου, του χιούμορ και της κοινωνικής κριτικής. Τρεις παραστάσεις που επιστρέφουν ή ανεβαίνουν για πρώτη φορά φέτος φέρνουν στο προσκήνιο διαφορετικές οπτικές για τον σύγχρονο άνθρωπο, τη μοναξιά, τις κοινωνικές συμβάσεις και την ανάγκη για αυτογνωσία και δικαιοσύνη.
"Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α." – Λένα Κιτσοπούλου (2ος χρόνος)
Μετά την εξαιρετική υποδοχή από το κοινό και τους 10.000 θεατές της περσινής σεζόν, η "Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.", σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα επιστρέφει για δεύτερη χρονιά. Ο μονόλογος της Λένας Κιτσοπούλου παρουσιάζεται μέσα από την ερμηνεία της Μαρίας Σολωμού και σχολιάζει με ειρωνικό και καυστικό χιούμορ τα πνιγηρά κλισέ της καθημερινότητας, τις καταπιεστικές κοινωνικές νόρμες και τα "πρέπει" που περιορίζουν την προσωπική ελευθερία. Μία γυναίκα 37 ετών μας ταξιδεύει μέσα από την Αθήνα, τα όνειρά της και τη φαντασία της, προσφέροντας στο κοινό μια εμπειρία ενσυναίσθησης, αυτογνωσίας και διαφυγής από την αμείλικτη καθημερινότητα (Θέατρο Μικρό Χορν, από 6/10)
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
"Άγριος σπόρος" – Γιάννης Τσίρος
Η Σοφία Καραγιάννη σκηνοθετεί τους Ηλία Βαλάση, Δημήτρη Μαμιό και Ανθή Σαββάκη σε ένα από τα πιο αιχμηρά έργα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας στο οποίο ο Γιάννης Τσίρος σκιαγραφήσει έναν κόσμο που αποκλείει και στιγματίζει τους αδύναμους. Σ’ ένα παρακμιακό επαρχιακό τοπίο, η εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού παραθεριστή πυροδοτεί έναν μηχανισμό καχυποψίας και κοινωνικού αποκλεισμού. Η παράσταση λειτουργεί σαν σύγχρονη τραγωδία: ο κεντρικός ήρωας γίνεται σύμβολο της αδικίας που αποδίδεται χωρίς έγκλημα και παρακολουθούμε τη σιωπηλή τελετουργία μιας κοινωνίας που πρώτα τιμωρεί και μετά αναζητά το δίκαιο. (Θέατρο Μικρό Χορν , από 15/10)
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
"Το 5ο Βήμα" – David Ireland
Ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος σκηνοθετεί αυτό το έργο που εξερευνά τη σχέση ανάμεσα σε έναν αλκοολικό και τον πρώην αλκοολικό καθοδηγητή του, μέσα από τη διαδικασία των "12 Βημάτων" των Αλκοολικών Ανώνυμων. Ο Θάνος Τοκάκης και ο Παντελής Δεντάκης έχουν αναλάβει να ερμηνεύσουν τους ρόλους σ' αυτήν την αλληγορία πατέρα-γιου, με θέματα όπως η καθοδήγηση, η απεξάρτηση, η γονεϊκή φροντίδα και η αρσενική ταυτότητα. Μέσα από διαλόγους γεμάτους χιούμορ, τρυφερότητα και καυστική παρατήρηση, το έργο εξετάζει τους ρόλους που αναλαμβάνουμε στη ζωή μας και την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. (Θέατρο Μικρό Χορν, από 24/11)
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.
Η εξομολόγηση μιας 37χρονης, που, με καυστικό ύφος και ειρωνικό χιούμορ, σχολιάζει τα κλισέ της ζωής μας, τις ανυπόφορες συμβάσεις που υπονομεύουν την ελευθερία μας, τα «δήθεν» και τα «πρέπει». Η ηρωίδα ανοίγει την πόρτα του μπάνιου της στο κοινό και μοιράζεται μαζί του, μία απίστευτη εμπειρία ενσυναίσθησης και διαφυγής από την αμείλικτη καθημερινότητα. Όπως μας εκμυστηρεύεται: «Ο καφές μου αυτοκτονεί κάθε μέρα στο γκάζι. Πρήζεται και φουσκώνει σαν εξάνθημα μέσα στο μπρίκι μου και η κάθε του φουσκάλα σκάει σαν όνειρο. Και φοβάμαι μήπως χυθεί και δεν προλάβω να τον κατεβάσω από τη φωτιά. Και συντομεύω τα όνειρα μου για να προλάβω. Να μην χυθούν. Θα' ναι κρίμα να καώ από όνειρο…».
Άγριος σπόρος
Σε μια μικρή ερημική παραλία της επαρχίας, μια παράνομη καντίνα και η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού παραθεριστή πυροδοτούν έναν αδυσώπητο μηχανισμό καχυποψίας, κοινωνικού αποκλεισμού και ηθικής καταδίκης, πολύ πριν από οποιαδήποτε κατηγορία. Ένα από τα σημαντικότερα και πιο αιχμηρά έργα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, αποτυπώνει με κοφτή γλώσσα και σπαρακτική τρυφερότητα, έναν κόσμο που υποτάσσει, ταξινομεί και αποκλείει τον αδύναμο.
