Ξεκίνησε η προπώληση για την "Ομολογία της 4ης Ιανουαρίου". Το νέο δικαστικό δράμα της Αγνής και του Χάρη Χιώτη που κάνει πρεμιέρα στις 13 Οκτωβρίου στο θέατρο Μικρό Γκλόρια. Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα στο έγκλημα; Ποιος έχει το δικαίωμα – ή την ευθύνη – να απονείμει δικαιοσύνη; Τι συνέβη στις 4 Ιανουαρίου; Η καινούργια παράσταση του συγγραφικού διδύμου καλεί το κοινό κάθε Δευτέρα και Τρίτη να αναλάβει το ρόλο του ενόρκου και να αποφασίσει για την εξέλιξη της ετυμηγορίας.
Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και εμπνευσμένο από το κλασικό μυθιστόρημα του Τόμας Χάρντι "Η Τες των Ντ’ Έρμπερβιλ", το έργο φέρνει στο φως την υπόθεση μιας γυναίκας που κατηγορείται για τη δολοφονία του συζύγου της, θίγοντας ταυτόχρονα καυτά θέματα που μας απασχολούν όλους, όπως η βία, η κοινωνική πίεση, η θέση της γυναίκας απέναντι στη δικαιοσύνη και η ίδια η φύση της ενοχής.
'Ένα έργο με ελληνική υπογραφή το οποίο εξετάζει τη λεπτή, συχνά αθέατη γραμμή ανάμεσα στην ενοχή και στην ανάγκη επιβίωσης. Με νηφαλιότητα και δραματουργική ακρίβεια, οι δημιουργοί προτείνουν μια λιτή αλλά φορτισμένη θεατρική γλώσσα, όπου ο λόγος αναδεικνύεται σε εργαλείο αντίστασης και το κοινό αναλαμβάνει τη θέση του ενόρκου.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Βυρίνης, Καλή Δάβρη, Ανθούλα Ευκαρπίδου, Αριστέα Μαρμάρου, Ευγενία Παναγοπούλου, Κώστας Σπανός. Στον ρόλο του γιου εναλλάξ ο Στρατής Ζαχαρής και ο Ισαάκ Τριποδιανός. Στην παράσταση ακούγονται οι φωνές της Μυρτώς Αλικάκη και του Γιώργου Χρανιώτη.
Οι Αγνή και Χάρης Χιώτης υπογράφουν το κείμενο και τη σκηνοθεσία. Τα σκηνικά είναι του Γιώργου Εξαρχόπουλου, η μουσική επιμέλεια της Αναστασίας Μανιάτη και οι φωτισμοί του Χάρη Χιώτη.
Προπώληση εισιτηρίων με early bird προσφορά από το more.com
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Η ομολογία της 4ης Ιανουαρίου
Το δικαστικό δράμα που τοποθετεί το κοινό στη θέση των ενόρκων, βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και είναι εμπνευσμένο από το κλασικό μυθιστόρημα «Η Τες των Ντ’ Έρμπερβίλ». Το έργο φέρνει στο φως την υπόθεση μιας γυναίκας που κατηγορείται για τη δολοφονία του συζύγου της, ανατέμνοντας την ίδια στιγμή θέματα όπως η βία, η κοινωνική πίεση, η θέση της γυναίκας απέναντι στη δικαιοσύνη και η ίδια η φύση της ενοχής.
