
Οι Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη επενδύουν για ακόμη ένα καλοκαίρι σε υψηλής ποιότητας θεατρικές παραγωγές, προσφέροντας στο κοινό ένα πλούσιο και ποικιλόμορφο ρεπερτόριο. Στη φετινή θερινή σεζόν παρουσιάζει μια νέα παραγωγή και τέσσερις επαναλήψεις που ξεχώρισαν, πάντα με σπουδαίους ηθοποιούς στο επίκεντρο. Η παράσταση "Ελένη – Η δίκη μιας πόρνης" του Μιγκέλ ντελ Άρκο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη. Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει έναν σπαρακτικό ρόλο –μια σπουδή στη μοναξιά, τη γυναικεία επιθυμία και τη μνήμη–, ενώ ο συνθέτης Μπάμπης Παπαδόπουλος εμφανίζεται ζωντανά επί σκηνής σε ρόλο-έκπληξη (πρεμιέρα: 10/7, Χαλάνδρι).

Στις "Αινιγματικές παραλλαγές" του Έρικ-Εμάνουελ Σμιτ, οι βραβευμένοι Γιάννης Μπέζος και Πυγμαλίων Δαδακαρίδης συναντιούνται σε μια συναισθηματικά φορτισμένη διαλεκτική σύγκρουση. Η σκηνοθεσία φέρει την υπογραφή του Σωτήρη Τσαφούλια και του Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη (πρεμιέρα: 26 & 27/6, Κηποθέατρο Παπάγου).

Ο "Θάνατος του εμποράκου" του Άρθουρ Μίλερ επιστρέφει δυναμικά, με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη στο ρόλο του Γουίλι Λόμαν και τη σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη. Ένα έργο σταθμός για την αποδόμηση του αμερικανικού ονείρου και τη σκληρή αλήθεια της αποτυχίας (πρεμιέρα: 6/7, Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης "Δημήτρης Κιντής").

Ο Νανούρης σκηνοθετεί και τον επιτυχημένο "Αίαντα" του Σοφοκλή, όπου ο Μιχάλης Σαράντης ενσαρκώνει τον γεμάτο ένταση ήρωα, ενώ την εικαστική επιμέλεια υπογράφει ο Απόστολος Χαντζαράς (30/8, Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού).

Τέλος, ο "Δον Ζουάν" του Μολιέρου παρουσιάζεται σε μια σύγχρονη και τολμηρή ανάγνωση, με τον Πάνο Βλάχο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, υπό τη σκηνοθετική ματιά της Λητώς Τριανταφυλλίδου (πρεμιέρα: 7/7, Θέατρο Βράχων).
Περισσότερες πληροφορίες
Αινιγματικές παραλλαγές
Ο διχασμός, η απομόνωση και οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται στο επίκεντρο της συνάντησης ενός νομπελίστα συγγραφέα αποτραβηγμένου από τον κόσμο και ενός δημοσιογράφου που καταφέρνει να του πάρει συνέντευξη. Ο Αμπέλ Ζνόρκο είναι ένας συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ που ζει μόνος, αποτραβηγμένος στο Ροσβανοϋ, ένα μικρό νησί στη Θάλασσα της Νορβηγίας, αποφεύγοντας τα πάντα και ειδικά τους ανθρώπους. Έχοντας πρόσφατα εκδώσει το 21ο του βιβλίο που έχει γίνει τεράστια επιτυχία, δέχεται να δώσει συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο που τον πολιορκεί καιρό τον Έρικ Λάρσεν. Άραγε πόσο τυχαία επέλεξε ο Αμπέλ Ζνόρκο τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο και πόσο τυχαία επέλεξε ο Έρικ Λάρσεν τον συγκεκριμένο συγγραφέα; Αυτό το έργο επέλεξε ο Σ. Τσαφούλιας για την πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα που έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα 30.000 θεατές με τον Γιάννη Μπέζο και τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη σε δύο ερμηνείες που βραβεύτηκαν από τα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του "α".
Ο θάνατος του εμποράκου
Γραμμένο το 1949, το έργο αυτό θεωρείται το κορυφαίο του Άρθουρ Μίλερ. Πραγματεύεται τη ζωή του Γουίλι Λόμαν, ο οποίος είναι ένας πλανόδιος πωλητής, που ζει μπερδεμένος ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Ο Γουίλι αισθάνεται εγκλωβισμένος στις επιταγές του ᾱπατηλού αμερικανικού ονείρου, το οποίο υπόσχεται την επιτυχία. Το κυνήγι της επιβίωσης είναι για αυτόν δυσβάσταχτο, καθώς τον αναγκάζει να ζει και να προσπαθεί συνεχώς να εκπληρώνει τα πρότυπα τα οποία του επιτάσσει η άκρως καπιταλιστική κοινωνία της εποχής του. Η κατάσταση αυτή τον οδηγεί σταδιακά και με έναν παραληρηματικό τρόπο προς την πλήρη διάλυση ολόκληρης της ζωής του. Το έργο του Αμερικανού συγγραφέα ανεβαίνει σε μία ατμοσφαιρική παράσταση με δυναμικό ρυθμό που φωτίζει τις αποχρώσεις του και μεταδίδει συναισθήματα υψηλής θερμοκρασίας στην πλατεία. Το κορυφαίο έργο αναδείχθηκε μέσα από την επιτυχημένη παράσταση που έχουν παρακαλουθήσει πάνω από 150.000 θεατές.
Αίας
Ο Μιχάλης Σαράντης ερμηνεύει και τους εννιά ρόλους της τραγωδίας που έγραψε ο Σοφοκλής, συνομιλώντας την ίδια στιγμή με το ζωγραφικό σύμπαν του Απόστολου Χαντζαρά σε μια πρωτότυπη παράσταση, μια εξωστρεφή σκηνική συνάντηση λόγου, κινήσεων και αισθήσεων. Κεντρικό πρόσωπο του έργο είναι ο Αίας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, ο οποίος δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά τον θάνατό του. Όταν αυτά, όμως, με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να πάρει εκδίκηση. Ωστόσο, τελικά καταλήγει έρμαιο της θεάς Αθηνάς και όντας πια περίγελος του στρατεύματος των Αργείων, νιώθοντας πλήρως ατιμασμένος και απεγνωσμένος, δίνει τέλος στη ζωή του.
Δον Ζουάν
Ανατρεπτική σκηνική προσέγγιση του «βλάσφημου» ήρωα που το όνομά του είναι συνώνυμο με την απόρριψη των παραδοσιακών αξιών και την αναζήτηση της προσωπικής ελευθερίας, που επανεξετάζει τη θέση του σύγχρονου άντρα. Στο έργο, ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης, ο Δον Ζουάν, προσπαθώντας να ξεφύγει τις συνέπειες των πράξεων του, καταφεύγει στο μπαρ του πατέρα του. Εκεί, σε εκεί σε μια διαστρεβλωμένη απεικόνιση της κοινωνίας μας, ο Δον Ζουάν ανακαλύπτει ότι το πραγματικό του ταλέντο είναι να κερδίζει ακολούθους. Γοητεύει τους αποπροσανατολισμένους θαμώνες και σχηματίζει μια λατρεία γύρω από την προσωπικότητά του. Καθώς το μπαρ μετατρέπεται σε “Εκκλησία”, χώρος έκφρασης μιας New Age Cult (αίρεση), και οι ακόλουθοι του γίνονται όλο και πιο αφοσιωμένοι, τα όρια μεταξύ πίστης και χειραγώγησης γίνονται θολά. Σε αυτήν την ανανεωμένη εκδοχή του ήρωα, ο Δον Ζουάν γίνεται το απόλυτο σύμβολο της εποχής μας, κατέχοντας δύο κρίσιμα "ταλέντα": την απουσία ιδεολογίας και την αμετροεπή φιλοδοξία. Αποδεσμευμένος από κάθε ηθικό φραγμό, ο Δον Ζουάν επιδίδεται σε ένα εμπόριο ελπίδας, προσφέροντας τον εύκολο δρόμο προς την ευτυχία σε κάθε ακόλουθό του.
Ελένη – Η δίκη μιας πόρνης
Στο σύγχρονο πολιτικό έργο της μάχιμης ισπανικής δραματουργίας που ανεβαίει πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή, η μυθική ωραία Ελένη, εμπνευσμένη από το «Ελένης Εγκώμιον» του Γοργία, ανακτά το δικαίωμα στην αφήγηση της ιστορίας της, αποδομώντας την κυρίαρχη εκδοχή των γεγονότων, θέτοντας παράλληλα το ερώτημα «Ποιος γράφει τελικά την Ιστορία;». «Η Ελένη εξεγείρεται. Τα επιχειρήματά της απηχούν πολύ έντονα τις σημερινές αγωνίες της παγκόσμιας κοινωνίας απέναντι στην απροκάλυπτη ωμή βία», σύμφωνα με την κορυφαία τραγωδό Λυδία Κονιόρδου, η οποία ερμηνεύει σε ανοιχτή συνομιλία με τον εμβληματικό κιθαρίστα του συγκροτήματος «Τρύπες».