
"Δεν υπάρχει τίποτα πιο προκλητικό κι επαναστατικό από την ομορφιά". Αυτή τη φράση θυμόμαστε από την κατά κοινή ομολογία συγκλονιστική ερμηνεία του Αργύρη Ξάφη στον μονόλογο του Ζουζέπ Μαρία Μιρό "Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος" με τον αινιγματικό τίτλο. Πρόκειται για μία από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές επαναλήψεις της προηγούμενης χρονιάς. Ακόμη και ένα αδιόρατο νεύμα του χεριού ή ένα βλέμμα είναι αρκετό για τον ηθοποιό, όπως απέδειξε επί σκηνής, για να μεταμορφωθεί ξανά και ξανά σε όλους τους χαρακτήρες του έργου γύρω από τον μυστηριώδη θάνατο ενός πανέμορφου εφήβου σε μια κλειστή επαρχιακή κοινωνία. Στην παράσταση που θα επιστρέψει τη σεζόν 2025-26 στο Θησείον, 'Ένα Θέατρο για τις Τέχνες, σε σκηνοθεσία της Ζωής Ξανθοπούλου, μας χαρίζει μία από τις σπουδαιότερες στιγμές της υποκριτικής του μαεστρίας.

Μετά από δύο sold out σεζόν στο Θησείον και δύο ισάξια sold out περάσματα στη Θεσσαλονίκη, το "Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος" επαναλαμβάνεται από την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου για έναν τελευταίο κύκλο. Η Ζωή Ξανθοπούλου, με χειρουργική ακρίβεια, υφαίνει ένα ασφυκτικό σκηνικό συμβολικού ρεαλισμού που ερευνά την παιδεραστία, την ομοφοβία, την ενοχή και τη βίαιη καταστροφή της ομορφιάς.
Με όχημα την πολυβραβευμένη μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ (Βραβείο Eurodram 2023) και την πρωτότυπη μουσική του Φώτη Σιώτα, η παράσταση μετατρέπεται σε ένα επιβλητικό tour de force που που πραγματεύεται την καταστροφή της ομορφιάς και τα βάθη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και επιθυμίας και ρωτά: πόσο συνένοχοι μένουμε όταν σιωπούμε μπροστά στην ανθρωποφαγία;

Το βραβευμένο έργο του "Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος”(Βραβείο BORN 2020 και Εθνικό Βραβείο Δραματουργίας 2022) ξεκινάει με την υποσημείωση "Γραμμένο για έναν ή μια ηθοποιό. Το φύλο του δεν ενδιαφέρει. Ούτε η ηλικία του. Ούτε η σωματική διάπλαση”.
Ένας έφηβος, το πιο όμορφο αγόρι σε όλη την αγροτική περιοχή της Καταλονίας, βρίσκεται νεκρός στη μέση του πουθενά. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ξεδιπλώνεται η παθογένεια της κλειστής κοινωνίας μιας επαρχιακής πόλης στην οποία δε συμβαίνει ποτέ τίποτα.

Παιδεραστία, ομοφοβία, ένοχα μυστικά, καταπιεσμένες ζωές κι ένα τραγούδι που ξυπνά τις πιο εφιαλτικές αναμνήσεις. Όσα δε λέγονται, οδηγούν στον αφανισμό των ηρώων, πραγματικό και υπαρξιακό. Ζωντανοί- νεκροί βυθισμένοι στους πόθους και στα ένστικτά τους, εγκλωβισμένοι στον καθωσπρεπισμό και σε στερεοτυπικές κατασκευές.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος
Ένας έφηβος, το πιο όμορφο αγόρι σε όλη την αγροτική περιοχή της Καταλονίας, βρίσκεται νεκρός στη μέση του πουθενά. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ξεδιπλώνεται η παθογένεια της κλειστής κοινωνίας μιας επαρχιακής πόλης στην οποία δε συμβαίνει ποτέ τίποτα. Παιδεραστία, ομοφοβία, ένοχα μυστικά, καταπιεσμένες ζωές κι ένα τραγούδι που ξυπνά τις πιο εφιαλτικές αναμνήσεις. Όσα δε λέγονται, οδηγούν στον αφανισμό των ηρώων, πραγματικό και υπαρξιακό. Ζωντανοί-νεκροί βυθισμένοι στους πόθους και στα ένστικτά τους, εγκλωβισμένοι στον καθωσπρεπισμό και σε στερεοτυπικές κατασκευές. Αλήθεια, πόσο συνένοχοι είμαστε όταν μένουμε απλοί θεατές αυτής της ανθρωποφαγίας; Ο Αργύρης Ξάφης ερμηνεύει τον πολυπρόσωπο μονόλογο σαν μία εξορκιστική τελετουργία, εμβαθύνοντας στο τραγικό γεγονός της δολοφονίας του έφηβου αγοριού. Οι χαρακτήρες που υποδύεται παλεύουν με τις δικές τους επιθυμίες, αλλά και εκείνες που τους επιβάλλονται από τις καταπιεστικές κοινωνικές δομές μίας φαινομενικά δεμένης κοινότητας.