Θωμάς Δασκαλάκης©
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, ανακοίνωσε το πρόγραμμα των παραστάσεων που θα δούμε το 2025 στην Επίδαυρο, σηματοδοτώντας τα 70 χρόνια του θεσμού. Το φεστιβάλ τιμά την επέτειο με διεθνείς παραγωγές, παγκόσμιες πρεμιέρες και κορυφαίους 'Έλληνες δημιουργούς, ενώ ενισχύει το καλλιτεχνικό ρίσκο, τον πειραματισμό και την πολυφωνία. "Αυτές τις επτά δεκαετίες αδιάκοπης καλλιτεχνικής δραστηριότητας και δημιουργικής συνομιλίας θελήσαμε να τιμήσουμε στο φετινό πρόγραμμα με μια σειρά ξεχωριστών και μεγάλης κλίμακας έργων", τόνισε η Κατερίνα Ευαγγελάτου, θέτοντας ξανά στο προσκήνιο την αποστολή και τους στόχους του θεσμού: "Επίδαυρος σημαίνει Φεστιβάλ. Και Επίδαυρος σημαίνει Αρχαίο Δράμα, το οποίο παραμένει σταθερός πρωταγωνιστής. Αποστολή μας είναι η σύνδεση της κληρονομιάς του αρχαίου δράματος με τις σύγχρονες παραστατικές και δραματουργικές αναζητήσεις. Στόχος μας είναι η δημιουργία θεατρικών γεγονότων που να αφορούν τον σύγχρονο θεατή και να του ανοίγουν ένα παράθυρο στον εαυτό του και στο διεθνές θεατρικό και καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, κι όχι οι μουσειακές αναπαραστάσεις. 'Ένας θεσμός με 70 χρόνια ιστορίας οφείλει να έχει στραμμένο το βλέμμα του στο μέλλον, να παίρνει ρίσκα και να τολμάει".
"Στόχος μας είναι η δημιουργία θεατρικών γεγονότων που να αφορούν τον σύγχρονο θεατή και να του ανοίγουν ένα παράθυρο στον εαυτό του και στο διεθνές θεατρικό και καλλιτεχνικό γίγνεσθαι". - Κατερίνα Ευαγγελάτου
Η Επίδαυρος ταυτίζεται φέτος με παραστάσεις πάνω σε μνημειώδη έργα του αρχαίου δράματος, διεθνείς συμπαραγωγές και νέες δημιουργίες που εμπνέονται από αυτό - στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients, το ντεμπούτο σημαντικών σκηνοθετών στο μεγάλο αργολικό θέατρο, όπως και μια ξεχωριστή βραδιά συμφωνικής μουσικής με αφορμή την επέτειο των 70 χρόνων από τον κορυφαίο Έλληνα μαέστρο Θεόδωρο Κουρεντζή και την ορχήστρα Utopia (19/7). Εκτός από την παράσταση - σταθμό "Ορέστεια" του σημαντικού διεθνή σκηνοθέτη μας Θεόδωρου Τερζόπουλου, σε συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο, που θα επαναληφθεί κλείνοντας το Φεστιβάλ Επιδαύρου 2025 στις 22-23/8, επτά από τις οκτώ παραγωγές θα κάνουν πρεμιέρα στην Επίδαυρο, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική του Φεστιβάλ να παρουσιάζει έργα σχεδιασμένα αποκλειστικά για τον ιστορικό χώρο.
Σκηνοθέτες και δημιουργοί των θεατρικών παραστάσεων μίλησαν για όλα όσα ετοιμάζουν για την ορχήστρα της Επιδαύρου και μάς έδωσαν μια πρώτη μικρή γεύση.
Οι διεθνείς Ούλριχ Ράσε & Ουαζντί Μουαουάντ σε παγκόσμια πρεμιέρα στην ορχήστρα της Επιδαύρου
Από 27-29 Ιουνίου θα δούμε σε παγκόσμια πρεμιέρα και συμπαραγωγή με το Εθνικό Θέατρο την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή από τον Ούλριχ Ράσε. "Μια συνεργασία που την χτίζουμε και την εξελίσσουμε εδώ και δύο χρόνια με οδηγό την αξεπέραστη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου", σύμφωνα με την Κατερίνα Ευαγγελάτου. Ο Ούλριχ Ράσε που γνωρίσαμε με τον συγκλονιστικό "Αγαμέμνονα" του Αισχύλου επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου για να σκηνοθετήσει αυτή τη φορά μια ομάδα εξαίρετων Ελλήνων ηθοποιών (Κόρα Καρβούνη, Γιώργος Γάλλος, Δημήτρης Καπουράνης, Φιλαρέτη Κομνηνού, Κίττυ Παϊταζόγλου, Θάνος Τοκάκης), σε μια παράσταση που θα δοθεί κατ’ εξαίρεση για τρεις ημέρες. Όπως δήλωσε ο Γερμανός δημιουργός: "Πάντοτε ονειρευόμουν να ανεβάσω την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή στην Επίδαυρο. Ίσως ακουστεί κάπως παράξενο αλλά η επιλογή μου δεν είχε να κάνει τόσο με τον χαρακτήρα της Αντιγόνης όσο με τη φιγούρα του βασιλιά Κρέοντα. Ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία όπου είναι πανεύκολο για όλους να παριστάνουν τις ηρωίδες ή τους ήρωες, να μιλούν και να πράττουν με τα δικά τους μέτρα και σταθμά. Μήπως πολλές φορές ξεχνάμε ότι αποστολή του Κρέοντα ως βασιλιά είναι να υπερασπίζεται το κράτος και τους νόμους; Έστω κι αν τελικά ακολουθεί εσφαλμένη πορεία, αξίζει τον κόπο να εξετάσουμε πιο προσεκτικά την επιχειρηματολογία του Σοφοκλή εστιάζοντας στον χαρακτήρα του Κρέοντα".
Ο Λιβανοκαναδός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ουαζντί Μουαουάντ, καλλιτεχνικός διευθυντής τα τελευταία χρόνια του Théâtre National de la Colline, έγινε γνωστός στην Ελλάδα ως ο σεναριογράφος του υποψήφιου για 'Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας "Μέσα από τις φλόγες" (σε σκηνοθεσία Denis Villeneuve, 2010), ενώ το 2011 είχε έρθει στο Ηρώδειο με την παράσταση "Γυναίκες" (σπονδυλωτή σκηνοθεσία τριών έργων του Σοφοκλή). Πέρυσι είδαμε στο Εθνικό Θέατρο το έργο του "'Όλοι εμείς πουλιά". Στις 1-2 Αυγούστου παρουσιάζει στην Επίδαυρο τον "'Όρκο της Ευρώπης". Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ένα κομμάτι του καινούργιου αυτού κειμένου που γράφεται κατά παραγγελία του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, θα προκύψει από τη διαδικασία των προβών, όπως τόνισε και ο ίδιος για την παράσταση που θα σηματοδοτήσει την πρώτη του σκηνοθεσία στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: "Θα γράψω γι’ αυτόν το χώρο έχοντας υπόψη το τοπίο και τη σχέση της σκηνής με το κοινό. Η παράσταση θα παιχτεί σε διάφορες γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά και ελληνικά. Οι χαρακτήρες δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, οπότε το ζήτημα της μητρικής γλώσσας θα είναι πολύ σημαντικό. Αυτή η περιπέτεια έχει μεγάλη σημασία για μένα λόγω της σχέσης που έχω με την Ελλάδα. 'Έρχομαι πολύ συχνά και είμαι βαθιά συνδεδεμένος με αυτή τη χώρα. Ιδιαίτερα η Αθήνα για μένα είναι η πόλη που ενσαρκώνει την πιο ανατολική πλευρά της δύσης και την πιο δυτική πλευρά της ανατολής. Κάθε φορά που την επισκέπτομαι ανακαλώ τη μνήμη της Βηρυτού. Για μένα, αν δεν είχε υπάρξει ο πόλεμος στη Λιβύη, η Βηρυτός θα έμοιαζε με την Αθήνα". Είναι ένας δημιουργός που αγαπάει πολύ το αρχαίο δράμα, "γι’ αυτό και σκεφτήκαμε να του προτείνουμε να δημιουργήσει κάτι με αφορμή και το επετειακό έτος του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου", τόνισε η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Μεγάλη έκπληξη είναι η είδηση ότι η Γαλλίδα σταρ Ζιλιέτ Μπινός θα πρωταγωνιστήσει στην παράσταση "Ο όρκος της Ευρώπης".
Δημήτρης Τάρλοου & Μαρία Πρωτόπαππα
σε επιδαυριακό ντεμπούτο
Ο Δημήτρης Τάρλοου και η Μαρία Πρωτόπαππα θα κάνουν φέτος το σκηνοθετικό τους ντεμπούτο στην Επίδαυρο. Στις 4-5 Ιουλίου θα δούμε την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Πορεία τόνισε τη σημασία που έχουν οι σπάνιες ευτυχείς συναντήσεις, όπως αυτή που συνέβη με τη Λουκία Μιχαλοπούλου που διάλεξε για Ηλέκτρα του: "Η "Ηλέκτρα" δεν είναι απλώς μια ιστορία εκδίκησης, είναι μία τραγωδία για το βάρος της κληρονομιάς, τον αντίκτυπο των επιλογών μας και για την αδυναμία του ανθρώπου να ξεφύγει από τη μοίρα του ή από τα πάθη του. Αυτός ακριβώς ο κόσμος, όπου οι έννοιες δικαιοσύνη και εκδίκηση γίνονται άλλοτε ακατανόητες και άλλοτε ταυτόσημες, ένας κόσμος αντιφατικός και βασανιστικός θα ζωντανέψει στη σκηνή. Αυτή η αντίφαση είναι και η καρδιά της σκηνοθετικής μου προσέγγισης". Παίζουν οι Γιάννης Αναστασάκης, Γρηγορία Μεθενίτη, Νικόλας Παπαγιάννης, Ιωάννα Παππά, Αναστάσης Ροϊλός, Περικλής Σιούντας. Στις 8-9 Αυγούστου η Μαρία Πρωτόπαππα, η μόνη γυναίκα σκηνοθέτις της Επιδαύρου για το 2025, πρόκειται να ανεβάσει την "Ανδρομάχη" του Ευριπίδη, με την ίδια πλάι σε έναν ωραίο θίασο: Αργύρης Ξάφης, Δημήτρης Πιατάς, Γιάννης Νταλιάνης, Στέλλα Γκίκα, Τάσος Λέκκας, Δημήτρης Μαμιός κ.ά. 'Όπως είπε: "Το έργο μιλάει για τα δικά μας κακώς κείμενα, υπογραμμίζοντας κατά τη γνώμη μου ότι πρέπει να κοιτάμε τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε ηγέτες, συμμάχους, συζύγους και φίλους κι έπειτα να προσέχουμε με ποιο τρόπο διαχειριζόμαστε τον εαυτό μας, το σπίτι μας και την πολιτεία".
Γιάννης Χουβαρδάς & Μιχαήλ Μαρμαρινός
επιστρέφουν στην Επίδαυρο
Στις 11-12 Ιουλίου, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, μετά τη "Νέκυια" με το ιαπωνικό θέατρο Νo (2015) και τους "Ιχνευτές" του Σοφοκλή (2021), θα παρουσιάσει, σε σύμπραξη με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, την σκηνική σύνθεση από τρεις ραψωδίες της ομηρικής "Οδύσσειας" με τίτλο "ζ - η - θ - Ο ξένος" και υπότιτλο "Μια επιστροφή στις πηγές". Σύμφωνα με τον δημιουργό: "Η περιπέτεια ενός ξένου πεταμένου σε μια ακροθαλασσιά που δεν την επέλεξε, ο οποίος ψάχνει να ανακαλύψει το σώμα του, το μέλλον του και το όνομά του. Χαίρομαι πολύ γιατί νομίζουμε ότι ξέρουμε το 'Έπος αλλά ευτυχώς δεν το ξέρουμε. Είναι ανεξάντλητο. Αυτή η συνάντηση με το 'Έπος και αυτή η αποκάλυψη είναι για μένα προσωπικά τρομακτική και ιδιαίτερα εμπνευστική".
Στις 25-26 Ιουλίου ο Γιάννης Χουβαρδάς κατεβαίνει στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου με τον "Οιδίπους", σε συμπαραγωγή με τον πολιτιστικό οργανισμό "Λυκόφως", γιορτάζοντας 50 χρόνια συνεχούς επαγγελματικής παρουσίας στο θέατρο. Ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης μεταφράζει, διασκευάζει και σκηνοθετεί τον "Οιδίποδα Τύραννο" και τον "Οιδίποδα επί Κολωνώ" του Σοφοκλή ως ενιαίο έργο σε μία παράσταση, όπου μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών και συντελεστών θα αφηγηθούν, με ζωντανή μουσική, τη συγκλονιστική ιστορία του Οιδίποδα ξεκινώντας από το τέλος και πηγαίνοντας προς τα πίσω, στην αρχή του κακού. "Χωρίς αγαπημένους ανθρώπους δίπλα σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα σε αυτό το επάγγελμα", υπογράμμισε ο Γιάννης Χουβαρδάς που θα συνεργαστεί φέτος με τους ηθοποιούς Στεφανία Γουλιώτη, Νίκο Καραθάνο, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κωνσταντίνο Μπιμπή, Πηνελόπη Τσιλίκα, Ορέστη Χαλκιά, Νίκο Χατζόπουλο, συνεχίζοντας για την παράσταση: "Η κεντρική ιδέα του έργου είναι ότι μια οικογένεια με την ευρύτερη και τη στενότερη σημασία της, φτάνει σε ένα τόπο για να θάψει το γενάρχη της, ο οποίος δεν έχει πεθάνει ακόμα. Και όλα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν επιστρέφουν".
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου αναφέρθηκε και στην περιοδική έκθεση "Αντιγόνη. Νόμος και Ανυπακοή" (από 27/6), που θα φιλοξενηθεί φέτος στον εκθεσιακό χώρο του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου και θα είναι ανοιχτή για το κοινό καθόλη τη διάρκεια των παραστάσεων στο αργολικό θέατρο. Θα είναι "μια πλούσια έκθεση με πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές που καταδεικνύουν την μεγάλη πορεία και την περιπέτεια αυτής της ηρωίδας ανά τα χρόνια, καθώς έχουν ανέβει πάνω από είκοσι παραστάσεις της "Αντιγόνης" στα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου".
Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιείται με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, που όπως μάς είπε ο Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, Δημήτρης Πασσάς, ενισχύθηκε με έκτακτη χρηματοδότηση στο πλαίσιο του επετειακού προγράμματος, καθώς και του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος", ως Μεγάλου Δωρητή του επετειακού προγράμματος.
Το αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2025 - με περισσότερες από 90 διεθνείς και εγχώριες παραγωγές θεάτρου, χορού, μουσικής, αλλά και κινηματογραφικές ταινίες, συζητήσεις, εικαστικές εγκαταστάσεις, video art σε όλους τους χώρους - θα παρουσιαστεί στις αρχές Απριλίου, όπως μας ενημέρωσε η Κατερίνα Ευαγγελάτου.
Ακολουθώντας το παρακάτω λινκ θα βρείτε όλο το πρόγραμμα που θα δούμε στην Επίδαυρο το 2025
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ηλέκτρα
Σε έναν κόσμο βίας και αυταρχισμού, η ερμηνεία της σοφόκλειας Ηλέκτρας εγείρει κρίσιμα ηθικά διλήμματα. Η ηρωίδα παραμένει έξω από το παλάτι, σκεπτόμενη αν αξίζει να γίνει μέρος ενός κόσμου που μισεί. Ο σκηνοθέτης αναρωτιέται αν η βίαιη κάθαρση είναι λύση ή αν η ουσιαστική αντίσταση βρίσκεται στην άρνηση του αίματος. Ο Σοφοκλής δεν προσφέρει απαντήσεις-οι θεοί σιωπούν, η ενοχή αποσιωπάται. Η Ηλέκτρα δεν πράττει, αλλά στέκει μετέωρη, σημάδι της ηθικής αμφιταλάντευσης. Μια σπαρακτική τραγωδία που θέτει το ερώτημα: τι μένει όταν οι τύραννοι εκλείπουν;
Ορέστεια
Ο σημαντικός θεατράνθρωπος, στην πρώτη του συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο, ανέβασε την τριλογία «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι», «Ευμενίδες», σε μια ιστορική παράσταση, που επαναλαμβάνεται. Tο 458 π.Χ., σε μια εποχή βίαιων κοινωνικών και πολιτικών ανατροπών, o Αισχύλος παρουσιάζει στη γιορτή των Διονυσίων την Ορέστεια (“Αγαμέμνων”, “Χοηφόροι”, “Ευμενίδες”), τη μοναδική σωζόμενη τριλογία αρχαίου δράματος. Κεντρικός άξονας της τριλογίας είναι το τραγικό βραχυκύκλωμα του Ορέστη που διαχέεται σε όλα τα πρόσωπα του δράματος και στον χορό μέσα από διαδοχικά στάδια: από την αποσταθεροποίηση στο αδιέξοδο, στην τρέλα. Στα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας, στον “Αγαμέμνονα” και τις “Χοηφόρους”, οι δολοφονίες που βάζουν τέλος στις τυραννικές εξουσίες του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας αποτελούν την κορύφωση μιας νέας περιόδου κρίσης και αποσταθεροποίησης που αντανακλάται στις “Ευμενίδες”. Οι Ερινύες, οι χθόνιες θεότητες, εκπροσωπώντας τα ένστικτα και τις παρορμήσεις διαφυλάσσουν τη μνήμη. Η Αθηνά προσπαθεί με κάθε τίμημα να συνάψει «σύμφωνο ειρήνης» ανάμεσα στους θεούς και εκείνες, προσφέροντας ανταλλάγματα και προνόμια. Για να πετύχει τη συνθηκολόγηση, μεταφέρει τη βία στο πεδίο της γλώσσας. Οι Ερινύες υποκύπτουν με τη θέλησή τους, ανακηρύσσονται σε Ευμενίδες και οδηγούνται στη λήθη. Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει εγκαθιδρυθεί. Ό,τι είναι ασύμβατο με το νέο καθεστώς –το μέρος του ζωντανού σώματος που συνδέεται με τη μνήμη, τα ένστικτα, τη ζωική ορμή– έχει εξοριστεί. Η παράσταση αυτή σηματοδοτεί την πρώτη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με τον Θεόδωρο Τερζόπουλο.
Οιδίπους
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, τιμώντας τα 50 χρόνια δημιουργικής του πορείας στο θέατρο, παρουσιάζει μια ενιαία παράσταση που συνδυάζει τις τραγωδίες «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή. Η σκηνοθετική του προσέγγιση ξεκινά από το τέλος της ζωής του Οιδίποδα και προχωρά προς τα πίσω, αναδεικνύοντας την πορεία του ήρωα από την πτώση στην αναζήτηση της λύτρωσης. Η παράσταση, με σημαντικούς Έλληνες ηθοποιούς, επιδιώκει να αποδώσει αρμονικά την αίσθηση μιας ενιαίας ιστορίας, πιστής στο πνεύμα του Σοφοκλή, αναδεικνύοντας τα διαχρονικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ανδρομάχη
Η τραγωδία του Ευριπίδη αναδεικνύει τη σύγκρουση ανάμεσα στην εξουσία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η Ανδρομάχη, η οποία ερμηνεύεται από άνδρα ηθοποιό, αιχμάλωτη πολέμου και μητέρα ενός παιδιού από βιασμό, αρνείται να σιωπήσει μπροστά στην κοινωνική αδικία και καταπίεση. Η αντίστασή της αποκαλύπτει την ηθική φτώχεια των ισχυρών και καταρρίπτει τις ψευδαισθήσεις ανωτερότητας. Ο Ευριπίδης παρουσιάζει τη Νέμεση ως αναγκαία αποκατάσταση της ισορροπίας, όταν η ανθρώπινη δικαιοσύνη αποτυγχάνει. Μέσα από τη φωνή της Ανδρομάχης, προβάλλεται η δύναμη του πνεύματος και η ανάγκη για αλήθεια, ελευθερία και δικαιοσύνη.
Αντιγόνη
Ο Γερμανός σκηνοθέτης Ούλριχ Ράσε, εστιάζει στον χαρακτήρα του Κρέοντα, τονίζοντας τη σημασία του ως φορέα της κρατικής εξουσίας και της νομιμότητας. Γι' αυτόν, ενώ η Αντιγόνη ενσαρκώνει την αντίσταση και την ηθική υπακοή στους άγραφους νόμους, ο Κρέων εκπροσωπεί την ανάγκη για διατήρηση της τάξης και της σταθερότητας στην πολιτεία. Ο Ράσε υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης των κινήτρων του Κρέοντα, ο οποίος, αν και αυταρχικός, ενεργεί με σκοπό την προστασία του κράτους και των νόμων του. Η προσέγγισή του προσφέρει μια πιο σύνθετη και ισορροπημένη ερμηνεία της τραγωδίας, αναδεικνύοντας τις συγκρούσεις μεταξύ ατομικής ηθικής και κρατικής εξουσίας.
ζ – η – θ, Ο Ξένος
Ερευνητικό εγχείρημα που φιλοδοξεί να ανοίξει νέους δρόμους στην απόδοση των ομηρικών επών στη σκηνή. Ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός παρουσιάζει μια δραματουργική σύνθεση βασισμένη στις ραψωδίες ζ, η και θ της «Οδύσσειας», εστιάζοντας στον Οδυσσέα ως ξένο και περιπλανώμενο. Η παράσταση έχει τον υπότιτλο: «Μια επιστροφή στις πηγές: Επίσκεψη σε τρεις ραψωδίες της Οδύσσειας».
Ο όρκος της Ευρώπης
Ο Ουαζντί Μουαουάντ, Λιβανοκαναδός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός, είναι γνωστός στην Ελλάδα για το έργο του" Πυρκαγιές", το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την υποψήφια για Όσκαρ ταινία "Μέσα από τις φλόγες" (2010). Το έργο του εστιάζει σε οικογενειακές τραγωδίες μέσα από τον πόλεμο του Λιβάνου, με έντονη επιρροή από την αρχαία τραγωδία. Τα έργα του συχνά αγγίζουν θέματα όπως η πάλη των φύλων, ο ξεριζωμός και η αναζήτηση κάθαρσης, πάντα σε πολιτικό πλαίσιο και διάλογο με τη σύγχρονη ιστορία. Ο Μουαουάντ, που παρουσίασε το έργο "Γυναίκες" στο Ηρώδειο το 2011, επιστρέφει φέτος στην Επίδαυρο με ένα νέο έργο, εμπνευσμένο από αρχαίες ηρωίδες.
