"Τι θέλει το θέατρο από τον κόσμο;": Μια συνομιλία ανάμεσα στο/η Sasha Marianna Salzmann και τον Γρηγόρη Λιακόπουλο

Αυτό το ερώτημα θα απασχολήσει τη συζήτηση ανάμεσα στο/η θεατρικό/ή συγγραφέα και μυθιστοριογράφο και τον συγγραφέα του πρόσφατου "Generation lost", οι οποίοι θα μιλήσουν στο Ινστιτούτο Γκέτε της Αθήνας (είσοδος ελεύθερη).

Sasha Marianna Salzmann, Γρηγόρης Λιακόπουλος

"Τι θέλει το θέατρο από τον κόσμο;": Αυτός είναι ο τίτλος της συζήτησης που διοργανώνει στις 5 Ιουνίου (7.30 μ.μ.) το Ινστιτούτο Γκέτε της Αθήνας στον χώρο του, στην Ομήρου 14-16. Ο/H Sasha Marianna Salzmann, θεατρικός/-ή συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος πρόκειται να συνομιλήσει με τον δραματουργό, σκηνοθέτη και ηθοποιό Γρηγόρη Λιακόπουλο, συγγραφέα του "Generation lost" που είδαμε πριν λίγο καιρό στην Πειραματική του Εθνικού. Η συζήτηση θα διεξαχθεί στα ελληνικά και τα γερμανικά με ταυτόχρονη μετάφραση. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Sasha Marianna Salzmann
© Benedetta Senin
Sasha Marianna Salzmann
Γρηγόρης Λιακόπουλος
Γρηγόρης Λιακόπουλος

"Τι θέλει το θέατρο από τον κόσμο;" Ή: Τι θέλει ο κόσμος από το θέατρο; Ενώ οι δημοσιογράφοι και οι δοκιμιογράφοι πασχίζουν να αποτυπώσουν και να αναλύσουν την τρέχουσα κατάσταση μιας κοινωνίας, η τέχνη δημιουργεί μια εντύπωση του εσωτερικού κόσμου. Στη διαδικασία αυτή, καθοριστικό ρόλο παίζει η επιλογή της οπτικής γωνίας: Ποια σκοπιά δεν έχει αποτελέσει ακόμα αντικείμενο αφήγησης; Ποια ιστορία πρέπει επειγόντως να ειπωθεί; Πώς υιοθετεί κανείς μια οπτική; Και: Ποιες εικόνες βρίσκουν οι αφηγητές και οι αφηγήτριες για το ανείπωτο;

Η δουλειά του Γρηγόρη Λιακόπουλου και του/της Sasha Marianna Salzmann βασίζεται στην αμφισβήτηση των κοινωνιών τους. Στον εκάστοτε χώρο τους –στη δραματουργία και στο κείμενο– διερευνούν ποια μορφή μπορεί να έχει σήμερα το θέατρο ώστε να είναι σημαντικό και ουσιώδες. Το θέατρο είναι η κατεξοχήν πολιτική τέχνη ανάμεσα στις τέχνες: Πάντα μπαίνει κανείς σε μια αγορά, με την αρχαία έννοια, πάντα υπάρχει μια διαπραγμάτευση με τον έξω κόσμο. Χωρίς την πόλη δεν υπάρχει παράσταση. Πώς μπορεί το θέατρο να επιτελέσει την πολιτική λειτουργία του; Πόσο γρήγορα μπορεί να αντιδράσει σε αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο; Το θέατρο είναι και η πιο άμεση ανάμεσα στις τέχνες: Συμβαίνει μόνο σε πραγματικό χρόνο, στο εδώ και στο τώρα. Είναι ένας χώρος καλλιτεχνικής αντιπαράθεσης με το παρόν. Τι μπορεί να κάνει η τέχνη σε ζοφερές εποχές; Ή καλύτερα: Τι οφείλει να κάνει; Για τα ερωτήματα αυτά θα συζητήσουν δυο άνθρωποι του θεάτρου στη βραδιά που τους αφιερώνεται.

 

Sasha Marianna Salzmann

Ο/η Sasha Marianna Salzmann είναι θεατρικός/-ή συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και υπήρξε συνιδρυτής/-τρια του περιοδικού πολιτιστικών και κοινωνικών θεμάτων freitext. Τα θεατρικά έργα του/της Sasha Salzmann έχουν λάβει πολυάριθμα βραβεία και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες. 

Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Suhrkamp" το πρώτο του/της μυθιστόρημα με τίτλο Außer sich (Εκτός εαυτού, εκδ. Πατάκη, 2021), το οποίο τιμήθηκε με πολυάριθμες –μεταξύ άλλων, διεθνείς– διακρίσεις και έχει μεταφραστεί σε 16 γλώσσες. 

Το 2023, το δοκίμιο του/της Salzmann "Der große Hunger und das lange Schweigen" ["Η μεγάλη πείνα και η μακρά σιωπή"], με θέμα την ιστορία και το παρόν της Ουκρανίας, ήταν στη βραχεία λίστα για το λογοτεχνικό βραβείο WORTMELDUNGEN. Από το 2023, ο/η Sasha Salzmann είναι μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών και της Λογοτεχνίας του Μάιντς. Το 2024 κυκλοφόρησε, επίσης από τον Suhrkamp, η έκδοση "Gleichzeit" ["Ταυτοχρονία"], μια αλληλογραφία ανάμεσα στον Ofer Waldman και τον/τη Sasha Marianna Salzmann, με θέμα τον κόσμο μετά τις 7 Οκτωβρίου του 2023.

Το 2024 ο/η Sasha Salzmann τιμάται με το περίφημο βραβείο Kleist, μια διάκριση που αφορά το σύνολο του λογοτεχνικού έργου. 

Γρηγόρης Λιακόπουλος

Ο Γρηγόρης Λιακόπουλος γεννήθηκε το 1986 στην Αθήνα. Ζει στο Βερολίνο και την Αθήνα. Εργάζεται ως δραματουργός, συγγραφέας, μεταφραστής, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Τον ενδιαφέρουν, μεταξύ άλλων, η ενσωμάτωση ιστορικών γεγονότων, προσωπικών βιωμάτων και πτυχών του σύγχρονου διαλόγου σε μυθοπλαστικές καταστάσεις και η αναζήτηση μιας νέας μορφής της τραγωδίας. Το πιο πρόσφατο θεατρικό του έργο, με τίτλο "Generation Lost", ανέβηκε το 2024 στο Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα και στο Εθνικό Θέατρο στο Μάνχαϊμ. Έχει μεταφράσει πολλά γερμανόφωνα θεατρικά έργα στα ελληνικά και έχει λάβει υποτροφίες από το Goethe Institut, την Ομοσπονδιακή Καγκελαρία της Αυστρίας, το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου κ.ά.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

"Annie": Αποκλειστικές φωτογραφίες από την πρώτη ανάγνωση στο Παλλάς

Δείτε φωτογραφίες από την πρώτη ανάγνωση του πολυβραβευμένου μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ που ανεβάζει για τέταρτη φορά η Θέμις Μαρσέλλου με all star θίασο.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
05/09/2025

Έξτρα παράσταση για την "Ορέστεια" του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Τελευταία ευκαιρία για την παράσταση - σταθμό στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου που έδωσε νέο νόημα στις σύγχρονες αναγνώσεις του αρχαίου δράματος.

Ο Μάνος Θηραίος για τις "Λέξεις των άλλων" που μπορεί να είναι παρηγοριά ή όπλο θανάσιμο

Μια συζήτηση με αφορμή το θεατρικό μπρα ντε φερ που παίζεται στο Άβατον για δεύτερη χρονιά και μάς φέρνει αντιμέτωπους με ερωτήματα που δεν έχουν εύκολες απαντήσεις καθώς οι ήρωες του αποζητούν λύτρωση.

Η παράσταση των συνεχόμενων sold out επιστρέφει για 10η χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη

Μια ασφυκτικά καφκική ανάκριση λαμβάνει χώρα από τις 10 Οκτωβρίου 2025.

Επέτειος για τον Γιάννη Καλαβριανό με δύο παραστάσεις στο ιστορικό Αμφι-θέατρο

"Γιοι και κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας" και "Η Πύλη της Κόλασης": Με δύο θεατρικές παραστάσεις κάτω από την ίδια στέγη γιορτάζει ο πολυγραφότατος δημιουργός και σκηνοθέτης τη νέα σεζόν 2025-26 τα 20 χρόνια της Εταιρείας Θεάτρου Sforaris.

Πρώτο trailer για το "Άρωμα γυναίκας" με τον Άκη Σακελλαρίου

Το διάσημο οσκαρικό έργο "Scent of a woman", που έγινε ευρέως γνωστό από τον κινηματογράφο, σκηνοθετεί φέτος για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης.

Η Μελία Κράιλινγκ από το "Emily in Paris" στους "Ερωτευμένους" του Bios

Η σκηνοθέτις και συγγραφέας Έλενα Πέγκα σκηνοθετεί μια παράσταση που αποκαλύπτει με σκληρότητα, αλλά και ποιητική ένταση την κόλαση του έρωτα και τη βαριά κληρονομιά μίας οικογένειας.