Οι "Υπερβολές!" επιστρέφουν στο Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν

Το τρίπτυχο "Υπερβολές!" που πρωτοπαρουσιάστηκε στο τέλος της περσινής σεζόν με στο Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν, επιστρέφει στη σκηνή από τις 9 Οκτωβρίου. Οι Γιάννης Καλαβριανός, Μαριάννα Κάλμπαρη και Βασίλης Μαυρογεωργίου υπογράφουν σκηνοθετικά και κειμενικά τα τρία μονόπρακτα που προέκυψαν από τη θεματική "Βία Παντού". Πρόκειται για μια πρωτότυπη σύνθεση και συνθήκη, όπου τρεις δημιουργοί με τη διπλή ιδιότητα συγγραφέα και σκηνοθέτη, κλήθηκαν να εξερευνήσουν ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί τα όρια της φανερής αλλά και της κρυμμένης, υπόγειας βίας που διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις σήμερα.

Η σπονδυλωτή παράσταση "Υπερβολές!" αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος του τριπτύχου πρωτότυπων νεοελληνικών κειμένων υπό τη θεματική "Βία παντού", που δημιούργησε και παρουσίασε το Θέατρο Τέχνης κατά την διετία 2021-23. Οι δύο προηγούμενες παραγωγές της "Βίας παντού" ήταν το "Cry" σε κείμενο-σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου και το "Μοτέλ" σε κείμενο-σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου. Αυτό που τα ενώνει είναι η έντονη διάθεση για χιούμορ, η έμπνευση από τη σύγχρονη πραγματικότητα και η επιλογή των δημιουργών τους να κινηθούν σε ψυχικά τοπία όπου η βία αγγίζει όρια αμφιλεγόμενα, σκοτεινά και περίπλοκα, όπως η εποχή μας.

"Υπερβολές!" συνηθίζουμε να λέμε για ό,τι θεωρούμε ότι ξεπερνά τα όρια του "κανονικού", του "φυσιολογικού". Τι θεωρείται όμως σήμερα "κανονικό" ή "φυσιολογικό" και ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι σε θέση να τα ορίσει; Πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για βία "κανονική" ή για συναισθήματα "υπερβολικά";

Το πρώτο μονόπρακτο που θα παρουσιαστεί στην παράσταση έχει τίτλο "Ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ θυμωμένος άνθρωπος", σε κείμενο και σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη, με τη συμμετοχή της ίδιας, της Κατερίνας Λυπηρίδου και της Μαριλένας Μόσχου.

"Γύρισα στο πατρικό μου. Το μωρό έκλαιγε όλη μέρα. Και ο πατέρας μου ούρλιαζε.. Δε με ένοιαζε τίποτε. Ήθελα μόνο να πεθάνω. Ή μάλλον ήθελα να πεθάνει πρώτα εκείνο και μετά εγώ. Για να πεθάνω ήσυχη. Πόσο κακιά, πόσο αναίσθητη είσαι; σκεφτόμουν. Πόσο τρελή είσαι; έλεγε η μάνα μου. Κατέστρεψες τη ζωή σου. Γιατί;  Για μια ιδέα; Για το θέατρο; Αφού στο είπα, δεν κάνεις για ηθοποιός…Και εγώ έκλαιγα.. Και το μωρό έκλαιγε, έκλαιγε με ασταμάτητους λυγμούς. Μέχρι τη μέρα που-".

Ακολουθεί το μονόπρακτο με τίτλο "O άνθρωπος της διπλανής πόρτας", σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου και κείμενο του ίδιου μαζί με τον Άγγελο Μπούρα, ο οποίος ερμηνεύει.

"Δεν σου κάνει εντύπωση όταν σε προσπερνάει στο δρόμο. Δεν τον παρατηρείς όταν κάθεται δίπλα σου στο λεωφορείο. Είναι ένας τυπικός , συνεπής, εργατικός άνθρωπος.
Δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα. Μόνο τα καλύτερα έχουν να πουν  γι' αυτόν συνάδελφοι και γείτονες. Πάντα με 5 αστέρια τον αξιολογούν οι πελάτες του. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Παρακαλώ πολύ κλείστε την πόρτα όσο διαβάζετε τα χαρτιά θα περιμένω απ' έξω…πολλά συμβαίνουν στις μέρες μας”.

Το τρίτο και τελευταίο μονόπρακτο έχει τίτλο "Πρώτη φορά συναντούσα άνθρωπο που μιλούσε σαν τρένο", σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού με την ερμηνεία της Δέσποινας Γιαννοπούλου.

"Βασικό συστατικό της ζωής σε οργανωμένες κοινότητες είναι η εμπιστοσύνη πως ο καθένας κάνει σωστά τη δουλειά του. Μπαίνουμε σε κτίρια, ταξιδεύουμε, τρώμε, νοσηλευόμαστε, γιατί έχουμε ατύπως συμφωνήσει πως κάποιοι έχουν κατασκευάσει, οργανώσει και ελέγξει όλα όσα εμείς θα χρησιμοποιήσουμε. Η άρση αυτής της εμπιστοσύνης, έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες. Μια γυναίκα, μητέρα ενός από τα θύματα των Τεμπών, λαμβάνει λογαριασμό νερού ύψους 2.750 ευρώ. Και πάει στην ΕΥΔΑΠ να δει τι μπορεί να έχει συμβεί. Και συναντάει έναν άνθρωπο που μιλούσε σαν τρένο. Και μία αφίσα με μια Καρυάτιδα. Μία ημέρα που ένιωθε αρκετά ζωντανή".

Προπώληση εισιτηρίων more.com.