#1 «Ερωτευμένα άλογα» ή η αναπηρία που λέγεται έρωτας
Τι είναι ο έρωτας; Πώς τον βιώνουμε; Έχουμε όλοι πρόσβαση σε αυτόν; Τρίτο μέρος της τριλογίας «Το Άλλο το Κανονικό», η οποία προέκυψε από την ανάγκη των νέων καλλιτεχνών, με και χωρίς αναπηρία, της κολεκτίβας Εν Δυνάμει να μοιραστούν ανοιχτά προσωπικές ιστορίες και να ερευνήσουν οικουμενικές πτυχές της ανθρώπινης ιδιαιτερότητας, η παράσταση «Ερωτευμένα άλογα», σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, μιλά για τον έρωτα, αυτή την «αναπηρία» που εξουσιάζει, τορπιλίζει, δυναμιτίζει, τρελαίνει, φλέγει.
Μια παράσταση-ύμνος στην πηγαία ζωτικότητα, στη γενετήσια ορμή, σε όλες τις αισθήσεις που έχουν εξοριστεί από μια αυστηρά ορθολογιστική αντίληψη της ζωής. Μια παράσταση που ξεπερνά τους κοινωνικούς φραγμούς και παραμερίζει εμπόδια για να μιλήσει για το ά-λογο, το ένστικτο, το απαγορευμένο, τη φαντασία, την ψυχή που τελικά επιμένει στην αναζήτηση του ολοκληρωτικού και αμφίδρομου έρωτα. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι πίσω από τα «Ερωτευμένα άλογα» κρύβεται η πολυπράγμων Ελένη Δημοπούλου (καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων) και η ταλαντούχα σκηνοθέτις Ελένη Ευθυμίου, ενώ το κείμενο που ακούγεται είναι το διήγημα «Η σύμβαση» της Γιώτας Τεμπρίδου. Σημειώστε ότι για να δουν την παράσταση παιδιά κάτω των 14 χρόνων απαιτείται η συγκατάθεση των γονιών, καθώς περιλαμβάνονται σκηνές γυμνού.
#2 «Kaos» στη Μικρή Επίδαυρο»
Η ομάδα Griffon και η Ιωάννα Πορτόλου δεν είναι άγνωστοι στο αθηναϊκό κοινό που αγαπά το σύγχρονο χορό. Η παράσταση με την οποία κατεβαίνει στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου ξεκίνησε ως μια ερευνητική και καλλιτεχνική διαδικασία το καλοκαίρι του 2018 στο Λύκειο Επιδαύρου και ολοκληρώνεται τώρα με τις δύο παραστάσεις της ομάδας (Ιωάννα Αποστόλου, Σεσίλ Μικρούτσικου, Γιάννης Νικολαΐδης, Ηλίας Χατζηγεωργίου).
Θέμα της αυτό για το οποίο μας προϊδεάζει ο τίτλος: το χάος. Μια χορογραφική δουλειά που μιλά για τη σύνθεση και την αποσύνθεση, αποκαλύπτοντας την ιδιότυπη, κρυμμένη ομορφιά των πραγμάτων. «To “Kaos”», όπως λέει η ίδια η χορογράφος, «θυμίζει έντονα ρετρό σουβενίρ “made in Greece”. Μιλάει για το βάρος του πολιτισμού που κουβαλάμε, θέτοντας έτσι ερωτήματα ως προς την εξέλιξη της ταυτότητάς μας στο σήμερα. Έντονες και σουρεαλιστικές εικόνες ζωντανεύουν επί σκηνής, φέρνοντας μαζί τους πρωτόπλαστους θεούς και ήρωες που περιπλανιούνται στη γη μιας σύγχρονης Βαβέλ».
Στην παράσταση αντικείμενα καθημερινής χρήσης αποκτούν άλλη διάσταση ενώ ετερόκλητα μουσικά είδη, από ηλεκτρακουστικούς ήχους μέχρι παραδοσιακά ακούσματα, εναρμονίζονται με ευρηματικό τρόπο. (Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, 12-13/7)
#3 Παγκόσμια πρεμιέρα για το «Infini»
Ο Μπόρις Σαρμάτς, το τρομερό αβανγκάρντ παιδί του ευρωπαϊκού χορού, που μας εξέπληξε πέρυσι με την απλότητα και τη δύναμη του «Enfant» πραγματοποιεί στο Φεστιβάλ Αθηνών την παγκόσμια πρεμιέρα της νέας του δουλειάς. Το «Infini» διερευνά την έννοια του απείρου μέσα στο χώρο, και η σκηνή επιτρέπει μια τέτοια προσπέλαση. «Ανέκαθεν σιχαινόμουν να μετράω βήματα στο χορό», δηλώνει ο ίδιος. «Προτιμούσα να αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη να περιπλανιέται. Στη συγκεκριμένη παράσταση μετράμε, μιλάμε, τραγουδάμε και χορεύουμε, αλλά το κάνουμε με στόχο να περιπλανηθούμε...». Εδώ και αιώνες, οι χορευτές μετράνε βήματα μέχρι το 4, το 6 ή το 8, και πάλι από την αρχή. Στις σύγχρονες χορογραφίες χρησιμοποιούνται πιο περίπλοκα συστήματα μέτρησης.
Ο Σαρμάτς διερευνά τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές μετρούσαν στο διηνεκές. Τι θα συνέβαινε αν μετρούσαν, όχι έχοντας κάποιο στόχο, μέτρο ή ρυθμό κατά νου, αλλά σαν να μετράνε προβατάκια για να αποκοιμηθούν ή μέχρι να ξεψυχήσουν. Τι θα συνέβαινε αν οι αριθμοί σηματοδοτούσαν μια εγκατάλειψη, ένα πέρασμα, μια μεταμόρφωση επ’ άπειρον. Στο «Infini» οι ερμηνευτές δεν σταματάνε να μετρούν και ο χρόνος παγώνει: δεν σταματάνε να μετρούν ούτε στο 1989, ούτε στο 2015, ούτε στο 2019. (Πειραιώς 260, 11-14/7. Στις 11/7, μετά την παράσταση το κοινό μπορεί να συζητήσει με το χορογράφο)
Περισσότερες πληροφορίες
Ερωτευμένα άλογα
Τι είναι ο έρωτας; Πώς τον βιώνουμε; Έχουμε όλοι πρόσβαση σε αυτόν; Αυτά τα ερωτήματα απασχολούν τους «Εν δυνάμει», σε μία παράσταση-ύμνο στην πηγαία ζωτικότητα, τη γενετήσια ορμή, σε όλες τις αισθήσεις που έχουν περιχαρακωθεί από μια αυστηρά ορθολογιστική αντίληψη της ζωής. Το κείμενο της παράστασης είναι αποτέλεσμα έρευνας πάνω στο ζήτημα του έρωτα και της αναπηρίας και συντίθεται από επεξεργασμένα αποσπάσματα συνεντεύξεων, διάχυτες αναφορές σε εμβληματικές φράσεις σπουδαίων στοχαστών και λογοτεχνών, αλλά και πρωτότυπα κείμενα των μελών της ομάδας. Ανάγκη των τελευταίων ήταν να μοιραστούν προσωπικές ιστορίες, εξερευνώντας οικουμενικές πτυχές της ανθρώπινης ιδιαιτερότητας.
Kaos
Η χορογράφος διερευνά την ανάγκη του ανθρώπου για τον προσδιορισμό της ταυτότητάς του, στήνοντας μια σύγχρονη ελληνική Βαβέλ.
Infini (άπειρο)
Στην πόλη μας κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της η νέα παράσταση του εξαιρετικού Γάλλου χορογράφου Μπορίς Σαρμάτς, που μας ενθουσίασε πέρυσι με το «Enfant»
