Η πρώτη μου δυνατή εμπειρία στη σκηνή ήταν η πρώτη φορά που ανέβηκα πάνω. Θα δανειστώ αυτό που είπε ο Billy Elliot στην ομώνυμη ταινία: «Δεν ξέρω... Νιώθω όμορφα. Νιώθω πολύ σφιγμένος στην αρχή...αλλά μόλις ξεκινήσω τότε, σαν να ξεχνώ τα πάντα...και...σαν να εξαφανίζομαι. Σαν να εξαφανίζομαι. Σαν να αλλάζει όλο μου το κορμί. Σαν να έχει πιάσει φωτιά το κορμί μου. Και είμαι εκεί...και πετάω σαν πουλί. Σαν ηλεκτρισμός. Ναι σαν ηλεκτρισμός».
Οδηγός μου υπήρξε ότι έχω βιώσει, οι άνθρωποι που έχουν περάσει από τη ζωή μου, οι καλλιτέχνες που έκαναν υπέροχες ή ακόμα και κακές δουλειές, σύμφωνα με τη δική μου άποψη. Δεν μυθοποιώ ανθρώπους γιατί "τρέμω" στην ιδέα της απομυθοποίησης που έπεται....Θαυμάζω την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια των ανθρώπων.
Στην παράσταση «Στίζω» βγάζω τον πραγματικό μου δαίμονα προς τα έξω... είναι ο φόβος που υπήρχε στη ζωή μου για το θάνατο και τη μοναξιά , όλο μου τον εγκλεισμό/εγκλωβισμό στο μύθο που λέγεται χρόνος. Στη σκηνή βλέπουμε ζευγάρια και όλη την ομάδα μαζί αλλά επί της ουσίας βλέπουμε ανθρώπους, μόνους.
Η φιλοσοφία της ομάδας Load συνδέεται με την εξωτερίκευση συναισθημάτων. Χορογραφώ ακόμα και το περπάτημα των ερμηνευτών (δε μου αρέσει ο αυτοσχεδιασμός) αλλά η αλήθεια τους κάνει τη κάθε παράσταση μοναδική. Απόρροια όλου αυτού, ακόμα και αν κάποιος παρακολουθήσει τη παράσταση εκατό φορές, πάντα κάτι νέο θα του γεννιέται.
Θα ήθελα ο κόσμος να προσέξει ότι, σε αυτό το έργο, υπάρχει μόνο αλήθεια! Είναι μία ανθρώπινη εξομολόγηση. Ίσως κάποιοι αναγνωρίσουν δικούς τους προβληματισμούς που ψάχνουν, την όποια, λύση!
Συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδοξο από τη καθημερινή απομάκρυνση μας, από την ανθρώπινη φύση μας. Ζούμε σε αυτοδημιούργητα, αυτοσυντηρούμενα κελιά και εμείς βροντοφωνάζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι!
Η μοναδική ελπίδα επιβίωσης είναι να μη σταματήσουμε ποτέ να ονειρευόμαστε και να είμαστε Άνθρωποι.
Τι θα άλλαζα αν μπορούσα; Μέσα από τα χειρότερα έπονται τα καλύτερα, αρκεί να είσαι ανοιχτός και ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Περισσότερες πληροφορίες
Στίζω
Τρεις γυναίκες που βιώνουν, καθεμία με το δικό της τρόπο, την έννοια της απώλειας κι επιχειρούν να διαπραγματευτούν μαζί της συναντώντας τον εαυτό τους.
