Μιλάει όπως παίζει, με ποιητική ρέμβη και συναίσθημα. Ο Ηλίας Λογοθέτης συναντιέται με το αυτοβιογραφικό «Αμάρτημα της μητρός μου» του Γεωργίου Βιζυηνού για τέταρτη χρονιά και είναι η ιδανική στιγμή να μοιραστεί μαζί μας όλα όσα του αποκάλυψε η συγκεκριμένη θεατρική εμπειρία.
Ο Βιζυηνός είναι μια σύνθετη ψυχή Ντοστογιεφσκική και Μπεκετική ρίχνεται στην περιπέτεια της ύπαρξης και ταυτόχρονα μέσω του απέραντου πόνου αποκτά τη συνείδηση της τραγωδίας, της ύπαρξης ότι το αμάρτημα του ανθρώπου, το αιώνιο και πρωταρχικό αμάρτημα, είναι ότι γεννήθηκε και μάλιστα ότι γεννήθηκε αγόρι, ενώ η μητέρα του ήθελε κορίτσι για να απαλύνει τον πόνο που όλα τα χρόνια της ζωής της την διαποτίζει, λόγω του αβούλητου αμαρτήματός της, τον θάνατο της κόρης της.
Ο Βιζυηνός είναι το αδικημένο της οικογένειας όπως τον αποκαλεί ο πατέρας του. Βιώνει την στέρηση της αγάπης, βιώνει την μελαγχολία της μόνωσης και επιθυμεί να την εξαλείψει από την καρδιά του και να εξορίσει από τη μνήμη του όλας τας κακοπαθείας που υπέστη στην ξενητειά. Ο λόγος του συγκινεί δημιουργεί και περιγράφει κατ΄ εξαίρετο τρόπο και με λίγες προτάσεις, σκηνές που χρειάζονται πολλές σελίδες άλλοι λογοτέχνες, είναι δηλαδή οικονόμος και με την οργανωμένη σκέψη του τη μαθηματική μπορεί να πει κανείς και ψυχολογία που λόγω σπουδών γνωρίζει, καταδύεται στα μύχια της ψυχής των προσώπων.
Η επιτυχία της παράστασης οφείλεται πρωτίστως στην μετάδοση της συγκίνησης που εμπεριέχει η παρτιτούρα του ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ και μεταμορφώνει το κείμενο σε εικόνες και αποδεικνύει σκηνικά τη μεγάλη σχέση της Λογοτεχνίας με το Θέατρο. Στο «Αμάρτημα της Μητρός μου» ξαναθυμόμαστε ξεχασμένα πράγματα, όπως ο σεβασμός η ιεραρχία, ακόμα και η τάξη που τα πράγματα κάποτε ακολουθούσαν και οι άνθρωποι εφαρμόζανε. Η αυθεντία της Μάνας δεν αμφισβητείται από το παιδί που του στέρησε την αγάπη της. Το έργο του είναι ένα συναρπαστικό θρίλερ που χτίζεται με μαεστρία για να φτάσει στην τελική σκηνή της εξομολόγησης χαρακτηριστικό, της μεγάλης λογοτεχνίας.
Η ποίησή του Βιζυηνού δείγμα της οποίας εμπεριέχεται στην παράσταση, είναι προφητική… «Μετεβλήθη εντός μου και ο ρυθμός του ΚΟΣΜΟΥ ». Στο έργο, λογοτεχνία και θέατρο συμπλέκονται όπως οι νότες στο πεντάγραμμο και αποδίδονται από τους ηθοποιούς εξαίρετα όλα αυτά τα δέκα χρόνια που ευτυχίσαμε να παίζουμε:
Μιλάει όπως παίζει, με ποιητική ρέμβη και συναίσθημα. Ο Ηλίας Λογοθέτης συναντιέται με το αυτοβιογραφικό «Αμάρτημα της μητρός μου» του Γεωργίου Βιζυηνού για τέταρτη χρονιά και είναι η ιδανική στιγμή να μοιραστεί μαζί μας όλα όσα του αποκάλυψε η συγκεκριμένη θεατρική εμπειρία.
Περισσότερες πληροφορίες
