Την γοητευτική, με ωραία κίνηση και εκφραστικότητα, κόρη του γνωστού Κύπριου ηθοποιού Σταύρου Λούρα, την εντοπίσαμε στην παράσταση «Λίγο ακόμα» που παρουσίασε η Πειραματική Σκηνή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, το καλοκαίρι του 2011, στο Φεστιβάλ Αθηνών. Όμως ήδη από το 2008 η Κατερίνα Λούρα είχε κάνει την εμφάνιση της την αθηναϊκή σκηνή, δυο χρόνια πριν. Γράφει κείμενα, σκηνοθετεί, παίζει και αυτή την εβδομάδα έρχεται με την ομάδα Δέντρο από την Κύπρο για να πρωταγωνστήσει στην performance «65 λεπτά» στο Bios.
Η πρώτη μου δυνατή εμπειρία στο θέατρο είναι κάποια στιγμή σε κάποια παράσταση που ξέχασα τι έπρεπε να κάνω και έπαιζα.
Στο θέατρο θαυμάζω τον ηθοποιό που χωρίς αλαζονεία μένει εκτεθειμένος στην σκηνή ...
Στην Ελλάδα με πρωτοείδατε στην παράσταση με τίτλο «Performance» που παίχτηκε στο θέατρο Θησείον το 2008, με σημεία αναφορά τα κείμενα: «Κάσπαρ» του Πέτερ Χάντκε, «Ορέστη» του Ευριπίδη, «Μήδεια» του Ευριπίδη, «Ρομέος και Ιουλιέτα - Η Τρίτη Μνήμη» του Μιχαήλ Μαρμαρινού κ.ά.
Η παράσταση με τίτλο «65» που παρουσιάζω στο Bios πραγματεύεται το τι προλαβαίνει ο άνθρωπος να πει μέσα σε 65 λεπτά. Όλο αυτό συμβαίνει μέσα σε ένα κήπο κάποιου, ο οποίος δεν είναι καν σίγουρος ότι το βλέπει στ’ αλήθεια.
Η φιλοσοφία μου είναι να μπορέσω μέχρι να πεθάνω να γίνω ένας ωραίος άνθρωπος.
Συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδοξο από το να προσπαθώ να φτιάξω μια παράσταση που να έχει αλήθεια και να με ενδιαφέρουν τόσο πολύ οι ωραίες εικόνες.
Η μοναδική ελπίδα επιβίωσης είναι να κάνουμε το καλό αθόρυβα. Γιατί το καλό δεν κάνει θόρυβο και ο θόρυβος δεν κάνει καλό.
Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι αυτό θα ήταν….να διευρύνω την αντίληψή μου και την πραγματική κατανόηση μου στα πράγματα.
Η Κύπρος μας…. Η ψυχή μου κλαίει.
Εύχομαι οι...άνθρωποι, τα ζώα, τα σπίτια, οι κήποι, οι προθέσεις, οι σκέψεις, τα σκατά, τα επιτεύγματα, ο Θεός, τα δέντρα, ΌΛΟΙ, ΟΛΑ να είμαστε καλά.
Η παράσταση «65» λεπτά θα παιχτεί 29-31/3 στο Bios
Περισσότερες πληροφορίες
65 λεπτά
Μια αλληγορική ματιά πάνω στη διπλή φύση των πραγμάτων, με αφετηρία μια σειρά από ιστορίες του Δημήτρη Φυρίου
