
Ο Σάιμον Στίβενς (γνωστός στην Ελλάδα από τα "Motortown" και "Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα") μετέγραψε, το 2023, σε μονοπρόσωπη εκδοχή το γνωστό δράμα του Τσέχοφ, "Θείος Βάνιας". Το έργο προορίζεται για έναν άνδρα ηθοποιό, ο οποίος καλείται να ερμηνεύσει όλα τα πρόσωπα του έργου. Αλήθεια, σε τι αποσκοπεί αυτή η "συμπυκνωμένη" εκδοχή του τσεχοφικού δράματος πλην του τεράστιου στοιχήματος που θέτει στον ερμηνευτή; Καθώς ο ήρωας του Τσέχοφ τοποθετείται αν όχι στο επακριβώς στο σήμερα τότε κάπου άχρονα, το έργο και οι προβληματισμοί του -οι ματαιώσεις, ο χαμένος χρόνος, οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, οι προσωπικές αποτυχίες, η αγωνία για το μέλλον- ακούγονται διαφορετικά και επαναπροσδιορίζονται μέσα στο νέο πλαίσιο και ειδικά μέσα στη μη ρεαλιστική, μη "αληθοφανή" συνθήκη του ενός ερμηνευτή που υποδύεται όλα τα πρόσωπα – ανδρικά και γυναικεία.

Υπάρχει προφανώς θεατρικότητα σε αυτή τη συνθήκη, μια που το έργο συνιστά ένα παιχνίδι με τη φύση της θεατρικής και υποκριτικής τέχνης, όμως υπάρχει και μια βαθύτερη συνδιαλλαγή και συνομιλία με το τσεχοφικό πρωτότυπο· στην εκδοχή του Στίβενς δείχνουν να υπερισχύουν ο σαρκασμός και η απογοήτευση, σαν να μας λέει ο συγγραφέας, εκατόν είκοσι χρόνια μετά τη γραφή του έργου, η ανθρωπότητα και ο μέσος άνθρωπος δεν έχουν κάνει ούτε βήμα μπροστά. Ταυτόχρονα υπάρχει και μια έντονη γείωση, η ποιητικότητα και η τρυφερότητα υποχωρούν, τουλάχιστον όσον αφορά στην πρώτη ελληνική παρουσίαση του έργου, που υπογράφει σκηνοθετικά ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος. Μάλιστα, με την επιλογή να τοποθετήσει τη δράση μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ, με φόντο αναψυκτικά, οικιακά καθαριστικά, σνακς και χαρτικά, το αίσθημα του έργου για τον άδικα σπαταλημένο χρόνο δεν φτάνει σε εμάς απλώς πιο γιγαντωμένο, αλλά αγγίζει τα όρια μιας κωμικοτραγικής φάρσας (σκηνογραφία: Marco Turcich).

Όμως η σκηνοθεσία δείχνει να παίρνει συνολικότερα μια κωμική κατεύθυνση. Κι ο Τσέχοφ αναδεικνύει –με τρυφερότητα όμως- τη γελοιότητα των ηρώων του, όμως τώρα έχουμε να κάνουμε σχεδόν με διακωμώδηση, για παράδειγμα εξαιτίας της χρήσης ενός πολύ καθημερινού και πεζού λεξιλογίου, ή της ενσωμάτωσης στη δράση των οικιακών αναλώσιμων του σούπερ μάρκετ κ.ά. Ο Γιώργος Καραμίχος, πάντως, είναι συναρπαστικός. Ρέοντας από ρόλο σε ρόλο διατηρεί έναν εξαίσιο ρυθμό επί σκηνής, ενώ χαίρεται με αυτό το παιχνίδι των ρόλων. Εστιάζει ίσως περισσότερο σε αυτό, παρά στην πίκρα που προκύπτει από τη δράση και τα πρόσωπα –κι ίσως γι’ αυτό ο τρόπος που υποδύεται την Έλενα και τη Σόνια είναι ελαφρύς, χαλαρός, σχηματικός και προκαλεί μάλλον το γέλιο, - εναλλάσσεται όμως σαν χαμαιλέοντας από ρόλο σε ρόλο, προσδίδοντας στον καθένα τα δικά του χαρακτηριστικά.
Περισσότερες πληροφορίες
Vanya
Σύγχρονη εκδοχή του κλασικού έργου του Αντόν Τσέχοφ από τον πολυβραβευμένο και ιδιαίτερα αγαπητό στο ελληνικό κοινό συγγραφέα, όπου ένας ηθοποιός υποδύεται οκτώ ρόλους, ακροβατώντας ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία χαρακτήρων που θέλουν απεγνωσμένα να αλλάξουν τις ζωές τους. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη: "Στον πυρήνα του έργου είναι ένα ερώτημα: το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας. Οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα με διαφορετικό τρόπο και ένας ηθοποιός ενσωματώνει αυτή την σπαρακτική ανάγκη για αλλαγή, για μια διαφορετική ζωή, για έρωτα, αγάπη, επιτυχία, χρήματα, αποδοχή, ευτυχία”.