Τι ζούμε, ρε;

Το στοίχημα για τη Δήμητρα Παπαδοπούλου, που ανέλαβε τη συγγραφή μιας επιθεώρησης, δεν είναι τόσο o συναγωνισμός με ένα είδος που γνώρισε μεγάλη ακμή ή η "ευθύνη" να το ανασύρει από την παρακμή στην οποία περιέπεσε αργότερα, όσο η δυσκολία να απευθυνθεί στο σημερινό κοινό· ένα κοινό ελάχιστα "αθώο", που περνάει από κριτικό φίλτρο ακόμη και τη σάτιρα. Βουτιά στα βαθιά, λοιπόν, αλλά το στοίχημα είναι μάλλον κερδισμένο. Το "Τι ζούμε, ρε;" φιλτράρει με χιούμορ και ανάλαφρη διάθεση την παράνοια της σύγχρονης ελληνικής –και όχι μόνο– πραγματικότητας, κι αυτή έχει σίγουρα πολλή τροφή να δώσει, τόση, μάλιστα, ώστε ακόμη μία δύσκολη εξίσωση είναι αν θα καταφέρει η τέχνη να συναγωνιστεί και να ξεπεράσει τη ζωή.

Η πολυπολιτισμική Αθήνα, η Εκκλησία, τα ελληνοτουρκικά και η παγκόσμια πολιτική, ο covid, η κλιματική αλλαγή, το χάσμα γενεών, το #metoo και οι έμφυλες ταυτότητες, η ενδυνάμωση του γυναικείου κινήματος δίνουν τροφή στις επιμέρους σκηνές του έργου. Όπως θα αναμενόταν ίσως για ένα πληθωρικό και εκτενές κείμενο, δεν είναι όλα τα μέρη ισάξια – κάποια αναπαράγουν κοινά αστεία και άλλα ίσως και να σηκώνουν συζήτηση, όπως για το αν είναι εύστοχος τρόπος διακωμώδησης του #metoo η υπόνοια ότι ευνουχίζει τους άνδρες ή της χρεοκοπίας της αριστεράς η ταύτισή της με τους "ψεκασμένους" αντιεμβολιαστές.

Ίσως, πάλι, η Δήμητρα Παπαδοπούλου μάς ζητάει να αφήσουμε κατά μέρος έστω για τρεις ώρες τις αντιστάσεις μας και να απολαύσουμε ένα θέαμα που αποζημιώνει σε επίπεδο ψυχαγωγίας, χάρη και στη συνεισφορά των υπόλοιπων συντελεστών: στις σπινταριστές ενορχηστρώσεις της Μαρίζας Ρίζου και στην παρουσία ζωντανής ορχήστρας, στις έξυπνες σφήνες από γνωστά τραγούδια που έχουν προσαρμοστεί στιχουργικά ώστε να συμπληρώνουν τα νούμερα, κάποια από τα οποία είναι ξεκαρδιστικά, χάρη στα δεκάδες κοστούμια της Έβελυν Σιούπη, στις χορογραφίες του Φωκά Ευαγγελινού και στην εικοσαμελή ομάδα των χορευτών και χορευτριών. Η σφιχτή σκηνοθεσία από τον Θοδωρή Αθερίδη δεν αφήνει το ρυθμό να χαλαρώσει επί τρεις ώρες, ενώ οι ηθοποιοί, γεμάτοι ενέργεια, καταθέτουν πολύ ωραίες ερμηνείες, λάμποντας ο καθένας στην ώρα του αλλά και ως σύνολο.

Είναι όλοι ισάξιοι στον έπαινο: ο απίθανος Θανάσης Αλευράς, που απογειώνει τα νούμερά του ως ζεν γιος βενζινά και Γέροντας Παΐσιος, ο Πάνος Μουζουράκης, που αναλαμβάνει ένα από τα πιο επιτυχημένα νούμερα σχολιάζοντας το ελληνικό τραγούδι και αποδεικνύεται, εκτός από εξαιρετικός περφόρμερ, πολλά υποσχόμενος stand-up comedian, ο Κρατερός Κατσούλης, απολαυστικός ως απεγνωσμένος μπούμερ φιλόλογος, η Ελένη Κοκκίδου, ο Αντώνης Λουδάρος, φτυστός Κιμ Γιονγκ Ουν, o Λευτέρης Ελευθερίου, ο Κώστας Κόκλας, η Παρθένα Χοροζίδου, ο Κωστής Αποστολάκης, η Ηλιάνα Γαϊτάνη, ο Αντώνης Κρόμπας, η Ροζαμάλια Κυρίου, η Νίκη Λάμη, ο Στράτος Λύκος, όπως και οι πρωτεργάτες του σόου, Θοδωρής Αθερίδης και Δήμητρα Παπαδοπούλου, ειδικά ως Κύπρια μάνα-ινφλουένσερ.