Πάτροκλος Σκαφίδας©
Η επιτυχημένη παραγωγή "Ο πουπουλένιος" του Μάρτιν ΜακΝτόνα επιστρέφει δυναμικά για δεύτερη χρονιά στο Σύγχρονο Θέατρο από τις 3 Οκτωβρίου, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Την αποκλειστική είδηση της επιστροφής συνοδεύει μια σημαντική προσθήκη στο ήδη εξαιρετικό καστ: ο καταξιωμένος Δημήτρης Πιατάς εντάσσεται στην ομάδα, πλαισιώνοντας τους Αργύρη Αγγέλου, Νίκο Πουρσανίδη και Γεράσιμο Σκαφίδα.
Η σκηνοθεσία έχει την υπογραφή του Νικορέστη Χανιωτάκη, σε ένα έργο που ισορροπεί με μοναδικό τρόπο ανάμεσα στο αστυνομικό θρίλερ και τη μαύρη κωμωδία. Ο "Πουπουλένιος" αφηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα που ανακρίνεται από τις αρχές ενός αυταρχικού καθεστώτος, εξαιτίας της ανατριχιαστικής θεματολογίας των διηγημάτων του. Ο κόσμος της φαντασίας συγκρούεται βίαια με την πραγματικότητα, προκαλώντας καίριους προβληματισμούς γύρω από τη βία, την κακοποίηση, την ελευθερία της έκφρασης και την ευθύνη της τέχνης. Το έργο έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις διεθνώς, όπως το βραβείο Olivier για καλύτερο νέο έργο (2004) και δύο βραβεία Tony. Στη νέα του εκδοχή, αναμένεται πιο ώριμο, πιο δυνατό, και επίκαιρο όσο ποτέ. Η παράσταση είναι αυστηρά κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών. Early bird προσφορά: 16€ έως 10 Αυγούστου.
Σημείωμα σκηνοθέτη
"Μια φορά κι έναν καιρό" οι γονείς και οι παππούδες μας, μάς αφηγούνταν όμορφα παραμύθια για να κοιμηθούμε γλυκά και ήσυχα. Εδώ ο ΜακΝτόνα μας αφηγείται ένα σκληρό, "αιματοβαμμένο" παραμύθι για να μας ξυπνήσει. Ο "Πουπουλένιος" - αλήθεια, πόσο τρυφερή λέξη; - δεν είναι μια ιστορία για παιδιά, αλλά ΜΕ παιδιά. Παιδιά που κακοποιήθηκαν, που δεν έλαβαν αγάπη, που βίωσαν τον πόνο και που εν τέλει… δεν μεγάλωσαν ποτέ. Το κείμενο αυτό αγγίζει πολύ σοβαρά ζητήματα της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
Μέσα από αυτήν την παράσταση, προσπαθούμε να εξερευνήσουμε την βία που γεννιέται σήμερα στις κοινωνίες και πώς αυτή διασπείρεται σε κάθε οικογένεια, σε κάθε σπίτι. Επίσης, ψάχνουμε την απάντηση στο ερώτημα: ποια η σχέση της Τέχνης με την πραγματικότητα; Πόσο χρήσιμη ή "επικίνδυνη" μπορεί να είναι η Τέχνη για την - κάθε μορφής- εξουσία; Δυστυχώς απολυταρχικά καθεστώτα υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας σε πολλά μέρη του κόσμου… Η ελευθερία λόγου και έκφρασης δεν είναι δεδομένη και οφείλουμε να την προστατεύουμε σε κάθε φάση της ανθρώπινης ιστορίας. Φεύγοντας από το θέατρο, ας αναρωτηθούμε: τελικά... ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα;
Δείτε φωτογραφίες από την παράσταση
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
