Ένα δημοφιλές μυθιστόρημα, γνωστό και από την τηλεοπτική του μεταφορά, ανεβαίνει ως χειμαρρώδης μονόλογος-δίωρο ρεσιτάλ της Άννας Βαγενά, σε μια παράσταση-υπόμνημα λαϊκής σοφίας που συγκινεί κι ευφραίνει.
Συγκινεί ακόμη η «Λωξάντρα» (1963) της Μαρίας Ιορδανίδου. Διότι δεν είναι μόνο μια ηθογραφία με κεντρικό πρόσωπο μια συναρπαστική μητρική φιγούρα, ούτε ένα γλαφυρό χρονογράφημα της ζωής του ελληνισμού στην Πόλη από το 1870 μέχρι τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι λαϊκό έπος. Είναι η προσωποποίηση μιας Πολίτισσας Αμάλθειας γεμάτης μπαχάρια και καρυκεύματα, μιας αγαθής θεάς Εστίας, «μιας μητριαρχικής Μπουμπουλίνας, που αντίς σπαθί σηκώνει μια τρυπητή κουτάλα της σούπας», όπως την περιγράφει ο Στρατής Τσίρκας. Η Λωξάντρα είναι η Κωνσταντινούπολη του ελληνισμού, γέννημα ενός οριστικά απολεσθέντος πολυπολιτισμού και ταυτόχρονα η ύστατη εκπλήρωσή του. Ανάγοντας το ήθος αυτής της κοκόνας από την Πόλη σε φυλετική μνήμη και την ιδιοσυγκρασιακή αισιοδοξία της σε δοξαστικό ύμνο στη ζωή, η Άννα Βαγενά παραδίδει μια προσεγμένη, χειμαρρώδη αλλά όχι φλύαρη διασκευή του μυθιστορήματος της Ιορδανίδου σε μονόλογο.
Επί δύο ώρες δίνει ολομόναχη μια ερμηνεία-λαϊκό γλέντι, εικονογραφώντας τη Λωξάντρα και τη ζωή της με τους κώδικες ενός ηθογραφικού θεάτρου έμπλεου συγκίνησης κι ευφορίας, διατηρώντας διαρκώς ανοιχτή την επικοινωνία με τους θεατές, «τσιγκλώντας» τους ακόμη και με άσχετες αναφορές λ.χ. στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Μπαράκ Ομπάμα! Ο Λάμπρος Λιάβας έχει επιμεληθεί με την ανάλογη προσοχή τις μουσικές: από καρσιλαμάδες και αμανέδες μέχρι λαϊκά βαλσάκια και πολίτικα συρτά. Υπογράφοντας η ίδια η Βαγενά και τη «χειροποίητη» σκηνογραφία, έχει φέρει τα προικιά της –αντίκες, υφαντά, ταψιά και γουδιά– κι έχει μεταμορφώσει τη σκηνή σε εικονοστάσι της ζωής στην Πόλη. Παράσταση-αντίδοτο στην κατάθλιψη για το μεγαλύτερης ηλικίας (και κυρίως γυναικείο) κοινό, με επιμύθιο το «όλα είναι ωραία στη ζωή και όσο γερνάω τόσο πιο ωραία μου φαίνονται, τόσο πιο πολύ τ’ αγαπάω».
ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ Ακαδήμου 14, 2105234382. Διάρκεια: 150΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Λωξάντρα
Ένα νοσταλγικό ενθύμιο από τη ζωή των Ελλήνων στην Πόλη σε μορφή μονολόγου, με τις μουσικές που επέλεξε ο Λ. Λιάβας.
