Έξι τελευταίες παραστάσεις απέμειναν για τις "Υπερβολές!" στο Θέατρο Τέχνης "Κάρολος Κουν" στη Φρυνίχου, λίγο πριν την περιοδεία του έργου εκτός Αθηνών. Η παράσταση, που αποτελείται από τρία νέα μονόπρακτα, θα παίζεται έως τις 5/12, με ειδική τιμή στα εισιτήρια από 20/11.
"Υπερβολές!" συνηθίζουμε να λέμε για ό,τι θεωρούμε ότι ξεπερνά τα όρια του "κανονικού", του "φυσιολογικού". Τι θεωρείται όμως σήμερα "κανονικό" ή "φυσιολογικό" και ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι σε θέση να τα ορίσει; Πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για βία "κανονική" ή για συναισθήματα "υπερβολικά"; Ας μιλήσουμε για όλα αυτά…
Λίγα λόγια για τα μονόπρακτα
"Ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ θυμωμένος άνθρωπος"
"Γύρισα στο πατρικό μου. Το μωρό έκλαιγε όλη μέρα. Και ο πατέρας μου ούρλιαζε... Δε με ένοιαζε τίποτε. Ήθελα μόνο να πεθάνω. Ή μάλλον ήθελα να πεθάνει πρώτα εκείνο και μετά εγώ. Για να πεθάνω ήσυχη. Πόσο κακιά, πόσο αναίσθητη είσαι; σκεφτόμουν. Πόσο τρελή είσαι; έλεγε η μάνα μου. Κατέστρεψες τη ζωή σου. Γιατί; Για μια ιδέα; Για το θέατρο; Αφού στο είπα, δεν κάνεις για ηθοποιός… Και εγώ έκλαιγα... Και το μωρό έκλαιγε, έκλαιγε με ασταμάτητους λυγμούς. Μέχρι τη μέρα που-"
Κείμενο-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Με την Κατερίνα Λυπηρίδου. Συμμετέχουν Μαριάννα Κάλμπαρη/Μαριλένα Μόσχου.
"O άνθρωπος της διπλανής πόρτας"
Δεν σου κάνει εντύπωση όταν σε προσπερνάει στο δρόμο. Δεν τον παρατηρείς όταν κάθεται δίπλα σου στο λεωφορείο. Είναι ένας τυπικός , συνεπής, εργατικός άνθρωπος.
Δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα. Μόνο τα καλύτερα έχουν να πουν γι' αυτόν συνάδελφοι και γείτονες. Πάντα με 5 αστέρια τον αξιολογούν οι πελάτες του. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. "Παρακαλώ πολύ κλείστε την πόρτα όσο διαβάζετε τα χαρτιά θα περιμένω απ' έξω… πολλά συμβαίνουν στις μέρες μας”.
Κείμενο: Βασίλης Μαυρογεωργίου, Άγγελος Μπούρας
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου. Με τον Άγγελο Μπούρα.
"Πρώτη φορά συναντούσα άνθρωπο που μιλούσε σαν τρένο"
Βασικό συστατικό της ζωής σε οργανωμένες κοινότητες είναι η εμπιστοσύνη πως ο καθένας κάνει σωστά τη δουλειά του. Μπαίνουμε σε κτίρια, ταξιδεύουμε, τρώμε, νοσηλευόμαστε, γιατί έχουμε ατύπως συμφωνήσει πως κάποιοι έχουν κατασκευάσει, οργανώσει και ελέγξει όλα όσα εμείς θα χρησιμοποιήσουμε. Η άρση αυτής της εμπιστοσύνης, έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες. Μια γυναίκα, μητέρα ενός από τα θύματα των Τεμπών, λαμβάνει λογαριασμό νερού ύψους 2.750 ευρώ. Και πάει στην ΕΥΔΑΠ να δει τι μπορεί να έχει συμβεί. Και συναντάει έναν άνθρωπο που μιλούσε σαν τρένο. Και μία αφίσα με μια Καρυάτιδα. Μία ημέρα που ένιωθε αρκετά ζωντανή.
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Γιάννη Καλαβριανού. Με τη Δέσποινα Γιαννοπούλου.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης είναι της Χριστίνας Κάλμπαρη και οι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου.
Προπώληση με ένα κλικ εδώ, στο more.com.
Περισσότερες πληροφορίες
Υπερβολές!
Τρία νέα μονόπρακτα που γράφτηκαν με ανάθεση του Θεάτρου Τέχνης και σκηνοθετούνται από τους συγγραφείς τους, μιλούν για τα όρια της φανερής αλλά και της κρυμμένης βίας στις σύγχρονες σχέσεις. Πρόκειται για μια σπονδυλωτή παράσταση, που αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος του τρίπτυχου πρωτότυπων νεοελληνικών κειμένων υπό τη θεματική «Βία παντού», που παρουσίασε το Θέατρο Τέχνης κατά την διετία 2021-2023. Τα τρία έργα είναι τα εξής: «Πρώτη φορά συναντούσα άνθρωπο που μιλούσε σαν τρένο» του Γιάννη Καλαβριανού (με την ηθοποιό Δέσποινα Γιαννοπούλου), «Ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ θυμωμένος άνθρωπος» της Μαριάννας Κάλμπαρη (με την ηθοποιό Κατερίνα Λυπηρίδου) και «O άνθρωπος της διπλανής πόρτας» του Βασίλη Μαυρογεωργίου (με τον ηθοποιό Άγγελο Μπούρα).