Άγγελος Μπούρας: "Στόχος μου είναι να συνυπάρχω με τους θεατές"

Το τρίπτυχο "Υπερβολές!" που πρωτοπαρουσιάστηκε στο τέλος της περσινής σεζόν στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, κάνει ξανά πρεμιέρα στις 16 Οκτωβρίου, με τους Γιάννη Καλαβριανό, Μαριάννα Κάλμπαρη και Βασίλη Μαυρογεωργίου να υπογράφουν σκηνοθετικά και κειμενικά τα τρία μονόπρακτα που συνθέτουν το έργο και τα οποία προέκυψαν από τη θεματική "Βία Παντού". Οι τρεις δημιουργοί με τη διπλή ιδιότητα συγγραφέα και σκηνοθέτη, κλήθηκαν να εξερευνήσουν ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί τα όρια της φανερής αλλά και της κρυμμένης, υπόγειας βίας που διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις σήμερα. Το δεύτερο από τα τρία μονόπρακτα, έχει τίτλο "O άνθρωπος της διπλανής πόρτας", σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου και κείμενο που υπογράφει ο ίδιος μαζί με τον ηθοποιό Άγγελο Μπούρα, ο οποίος μιλά στο "α" για το ρόλο του, τη βία σήμερα και την πηγή έμπνευσης του. 

Έχετε υπογράψει μαζί με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου το δεύτερο μονόπρακτο της συλλογής "Υπερβολές!", με τίτλο "Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας". Τι θέλετε να αποκομίσει το κοινό από αυτό το έργο;
Μάλλον θα πρέπει να απαντήσω στην ερώτηση σας όταν η παράσταση θα έχει λάβει τέλος και μάλλον θα πρέπει να απαντήσει το κοινό. Κάθε θεατής είναι μοναδικός και εισπράττει διαφορετικά αυτό που συμβαίνει στη σκηνή, ως εκ τούτου όποιος κι αν είναι ο δικός μου στόχος, θα αλλάξει μέσα από τη δική του ματιά. Αυτό που προσπαθώ είναι να είμαι παρών στη σκηνή και να στέκομαι αντάξιος της εμπιστοσύνης τους. Αυτός είναι ο στόχος μου, να συνυπάρχω μαζί τους.

Ποια ήταν η πρώτη σας σκέψη όταν σας πρότειναν αυτό το πρότζεκτ;
Πόσο τυχερός είμαι που θα ξαναβρεθώ με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου και θα έχω την ευκαιρία να δημιουργήσω και να αφηγηθώ μαζί του μια ιστορία.

"Ειναι πια κρυφή η βία που συντελείται μέσω του διαδικτύου; Αναρωτιέμαι και εγώ… Θεωρώ ότι δε δίνουμε σημασία σε αυτό το αδηφάγο τέρας που μας κατασκοπεύει, επιτρέποντας του να εισβάλει στη ζωή μας".

Η ιστορία που αφηγείστε είναι μια ιστορία κρυφής βίας, που δεν εκδηλώνεται ακριβώς ή με απόλυτη σαφήνεια. Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε στην αποτύπωσή της;
Ειναι πια κρυφή η βία που συντελείται μέσω του διαδικτύου; Αναρωτιέμαι και εγώ… Θεωρώ ότι δε δίνουμε σημασία σε αυτό το αδηφάγο τέρας που μας κατασκοπεύει, επιτρέποντας του να εισβάλει στη ζωή μας. Εμείς το τρέφουμε εν γνώση μας και συντελείται αυτό το συμβόλαιο αναπαραγωγής της καθημερινότητας μας. Είναι εντελώς ξεκάθαρος ο τρόπος και ο λόγος που κάνει τον ήρωα μας, τον Βίκτωρα εμμονικό. Η μοναξιά και η απομόνωση που υφίσταται τον κάνει κάποιον άλλον, ζει τη ζωή ενός άλλου, κάποιου που διαθέτει τα προσόντα που απαιτεί το lifestyle, με αποτέλεσμα να μη ξέρει πάρα μόνο στο τέλος ποιος είναι. Ένα παιδί που του χάρισαν επιτέλους κάτι και δε ξέρει τι να κάνει με αυτό. Αυτη ήταν και η πρόκληση, να δημιουργηθούν ανάμεικτα συναισθήματα και ο θεατής να ταυτιστεί με τα αδιέξοδά του. Είναι ο θύτης ή το θύμα όλων όσων δεν του έδωσαν σημασία;

Αφήσατε ένα μάλλον ανοιχτό τέλος στην κατάληξη της υπόθεσης. Θέλετε να μας πείτε γιατί;
Είναι χαρακτηριστικό της γραφής του Βασίλη Μαυρογεωργίου να αφήνει ανοιχτά ενδεχόμενα. Αυτό ξέρετε δινει την ευκαιρία στο θεατή να φανταστεί ένα δικό του τέλος και πιστέψτε με από τη μέχρι τώρα πορεία της παράστασης έχουμε ακούσει πολύ πιο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις τέλους από αυτές που ενδεχομένως θα είχαμε αποφασίσει.

Πώς θα χαρακτηρίζατε και πώς προσεγγίσατε το ρόλο σας, αυτόν τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας με την αμφίσημη συμπεριφορά;
Ήταν μια αλληλουχία γεγονότων. Τον αρχικό διάλογο του έργου τον είδα μπροστά μου σε ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας, είδα μπροστά μου την ελευθερία που έχει ένας υπάλληλος να διεισδύει σε προσωπικά δεδομένα. Την επόμενη μέρα ο Βίκτωρας ένας υπάλληλος μιας εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας μου χτύπησε την πόρτα, ευγενικός με τα διαπιστευτήρια του αλλά περίεργος. Τι σημαίνει περίεργος… δεν εξηγείται… και έτσι γεννήθηκε ο δικός μου Βίκτωρας συνδυαστικά. Ένα κράμα ανθρώπινης συμπεριφοράς, άνθρωποι που είναι ικανοί για το καλό και το κακό, ανάλογα τη στιγμή που θα συναντηθούν με κάτι κρυφό τους. Παρατηρώ τους γύρω μου, κλέβω από ανθρώπους χαρακτηριστικά που θα μου φανούν χρήσιμα. Κάπως έτσι γεννήθηκε και ο Βίκτωρας.

"Προσπαθώ να προφυλάσσω τον εαυτό μου και τους αγαπημένους μου όχι λέγοντας "έλα μωρέ υπερβολές" αλλά "ως εδώ".

Τι σας κάνει να λέτε τη φράση "Υπερβολές!" στη δική σας ζωή;
Είδα συναδέλφους να δικάζονται για βιασμούς, βλέπω γύρω μου καθημερινά τη βία να ανθίζει και να ριζώνει, γυναικοκτονίες, φασίστες να έχουν βήμα στο δημόσιο βίο… δεν πέφτω δυστυχώς από τα σύννεφα πια. Τα περιμένω όλα και αυτό είναι λυπηρό. Προσπαθώ να προφυλάσσω τον εαυτό μου και τους αγαπημένους μου όχι λέγοντας "έλα μωρέ υπερβολές" αλλά "ως εδώ".

Παράλληλα με την παράσταση, το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν καλεί τους θεατές που έχουν υποστεί βία, έχουν ασκήσει βία ή έχουν υπάξει μάρτυρες βίαιων περιστατικών που τους έχουν σημαδέψει, να καταθέσουν ανώνυμα την ιστορία τους και μετά την παράσταση οι συντελεστές θα την κάνουν να ακουστεί πάνω στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης. Επίσης, καθημερινά 5-10μ.μ., από 16 Οκτωβρίου, το κοινό μπορεί απολύτως ανώνυμα να αφήσει στο ταμείο της Φρυνίχου 14 στην Πλάκα, ένα φάκελο με την ένδειξη "Υπερβολές!” που να περιέχει την ιστορία του. 

Σημειώνεται ότι για όλο τον Οκτώβριο οι 15 πρώτοι θεατές ανά ημέρα παράστασης, για κάθε εισιτήριο που αγοράζουν στο ταμείο του θεάτρου, δικαιούνται ένα ακόμα εισιτήριο δωρεάν. Η προσφορά ισχύει μόνο για αγορά από το ταμείο του Θεάτρου. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. 

Προπώληση εισιτηρίων: more.com