"Hedwig and the Angry Inch": Ο Μίνως Θεοχάρης μεταμορφώνεται στην αιρετική καλτ περσόνα

Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στην ελληνική σκηνή (από την Εβελίνα Παπούλια), ο Μίνως Θεοχάρης σκηνοθετεί το επαναστατικό μιούζικαλ "Hedwig and the Angry Inch" που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα, από τις 12 Δεκεμβρίου στο θέατρο Αλκυονίς. Ο ίδιος υπογράφει τη σκηνοθεσία, την απόδοση των στίχων, τους φωτισμούς και την απόδοση του κειμένου από κοινού με τον Φοίβο Ριμένα, αναλαμβάνοντας φυσικά και το ρόλο της Χέντγουιγκ, της πιο εμβληματικής ροκ, καυστικής, genderqueer περσόνας του σύγχρονου μουσικού θεάτρου σε ένα έργο-ύμνος στην αυτοδιάθεση, τη σημασία του να είσαι ο εαυτός σου, που εναντιώνεται στις κοινωνικές συμβάσεις γύρω από το φύλο. 

Έχουν περάσει 21 χρόνια από την κυκλοφορία της ομώνυμης καλτ ταινίας με φανατικούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο ονόματι "Hedheads" και 28 από τότε που ο πρώτος ερμηνευτής του αιρετικού χαρακτήρα και συγγραφέας Τζον Κάμερον Μίτσελ, μαζί με τον Στέφαν Τρασκ που έγραψε τους στίχους και τη μουσική, τη σύστησαν στο κοινό, στο κλαμπ "Squeezebox" της Νέας Υόρκης. Πριν γίνει ταινία, βέβαια, ήταν πρώτα και κύρια μιούζικαλ, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1998 Off-Broadway για να βρεθεί στη συνέχεια όχι μόνο στο Γουέστ Εντ το 2000 και στο Μπρόντγουεϊ το 2014, κατακτώντας 4 βραβεία Tonny, αλλά και να παιχτεί σε εκατοντάδες σκηνές παγκοσμίως.

Τους "Angry Inch" ή "ΕξANGRYωμένα εκατοστά" υποδύονται στην παράσταση οι Ραφαήλ Μελετέας (πλήκτρα, κιθάρα), Έρικ Παναγόπουλος (κιθάρα), Γιώργος Κωνσταντίνου (μπάσο), Γιάννης Παπαδούλης (ντραμς). Ο Γίτζακ αναλαμβάνει τα φωνητικά. Την ορχήστρα διευθύνουν οι Ραφαήλ Μελετέας και Νικόλας Γουάστωρ. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Μαρία Φιλίππου, την κινησιολογία ο Μανώλης Θεοδωράκης και τον ηχητικό σχεδιασμό ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. 

Το στόρι

Το μιούζικαλ πραγματεύεται την ιστορία του Χάνσελ, ενός γκέι νεαρού από το ανατολικό Βερολίνο. Εξερευνώντας τη σεξουαλικότητά του και αναζητώντας έναν τρόπο να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει ροκ σταρ, ερωτεύεται έναν Αμερικανό στρατιώτη. Οδηγείται στην επέμβαση αλλαγής φύλου προκειμένου να μπορέσει να τον παντρευτεί και να τον ακολουθήσει στην Αμερική. Μετά την πρώτη τους επέτειο, ο στρατιώτης εγκαταλείπει τη Χέντγουιγκ για χάρη ενός άνδρα. Τότε εκείνη ανακαλύπτει την τέχνη του drag και προσπαθεί να κάνει καριέρα με το συγκρότημα η Οργισμένη Ίντσα. Στην πορεία γνωρίζει και παίρνει υπό την προστασία της τον Τόμι, ο οποίος της κλέβει τα τραγούδια και γίνεται αυτό που εκείνη πάντα ήθελε. Ύστερα από ένα σκανδαλώδες τροχαίο ατύχημα, αποφασίζει να κάνει ένα live για να μοιραστεί για πρώτη φορά τη συγκλονιστική ιστορία της.

Πίσω από το "Hedwig and the Angry Inch"

Πρόκειται για μια ιστορία με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία αλλά και πολλές θεωρητικές ή ποπ αναφορές. Το Τείχος του Βερολίνου είναι μία από αυτές, καθώς ο ίδιος ο Μίτσελ έχει ζήσει στο δυτικό Βερολίνο, ακολουθώντας τον στρατιωτικό πατέρα του. Στο έργο συμβολίζει την έννοια του διαχωρισμού, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, σε απολυταρχία και ελευθερία και κυρίως ανάμεσα στα φύλα και το "αμετάβλητο" αυτής της κοινωνικής νόρμας, που σύμφωνα με τον Τρασκ μπορεί να ανατραπεί. Όπως ακούμε και στην αρχή του τραγουδιού "Tear me down": "I’m the new Berlin Wall! Try and tear me down!". Η προέλευση του έρωτα και του φύλου όπως αναλύεται στο "Συμπόσιο" του Πλάτωνα είναι ακόμη μία φιλοσοφική αναφορά του έργου, από την οποία εμπνέεται το κομμάτι "The Origin of Love". Η ανατρεπτική διάθεση της δεκαετίας του ’90, τέλος, αλλά και η queer ρευστή εικόνα των Ντέιβιντ Μπάουι, Λου Ριντ και Ίγκι Ποπ έχουν βάλει την αισθητική και ουσιαστική σφραγίδα τους στο "Hedwig and the Angry Inch", που ξεφεύγει από τα όρια μιας προσωπικής transgender ιστορίας και μιλά με τρόπο ευρύτερο για τα ζητήματα ταυτότητας που τόσο αφορούν την εποχή μας.

Προπώληση μέσω viva.gr