Στο έργο «Ακριβώς το τέλος του κόσμου», ο Λουί βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της θανατηφόρας αρρώστιας του και επιστρέφει στο πατρικό του για να το ανακοινώσει στους δικούς του. Η «χαρούμενη» όμως ατμόσφαιρα θα τον αναγκάσει να το κρατήσει μυστικό… Έναν από τους αυτοβιογραφικούς, ευαίσθητους και πρόωρα χαμένους συγγραφείς της δεκαετίας του ’90 μας συστήνει το Φεστιβάλ «Το γαλλικό θέατρο a la Grecque», τον Ζαν Λικ Λαγκάρς, που πέθανε από AIDS στα 38 του χρόνια, το 1995, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα εξαιρετικό corpus έργων, όπως το συγκεκριμένο, γραμμένο πέντε χρόνια πριν από το θάνατό του. Ο Ανδρέας Στάικος έχει μεταφράσει το έργο και ο δραστήριος και ιδιαίτερος σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς Ένκε Φεζολλάρι ανεβάζει αυτή την αυτοβιογραφική ελεγεία του Γάλλου δημιουργού με θέμα τη θνησιμότητα και την ανικανότητα επικοινωνίας. Παίζουν οι Ελεονώρα Αντωνιάδου, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Ιωάννης Παπαζήσης και Βαγγέλης Ψωμάς. Η παρουσίαση του έργου συμπίπτει με την περίοδο που το παιδί-θαύμα του Καναδικού σινεμά, Ξαβιέ Ντολάν, ετοιμάζει την κινηματογραφική εκδοχή του με τους Μαριόν Κοτιγιάρ, Λέα Σεϊντού, Ναταλί Μπέιγ, Βενσάν Κασέλ και Γκασπάρ Ουλιέλ (Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», 29-31/5).
Περισσότερες πληροφορίες
Ακριβώς το τέλος του κόσμου
Αυτοβιογραφική ελεγεία του ποιητικού όσο και μετα-δραματικού δημιουργού με θέμα τη θνησιμότητα αλλά και την ανικανότητα επικοινωνίας
