Ελάχιστες εβδομάδες μας χωρίζουν πια από το 72ο Φεστιβάλ Βερολίνου (10-20/2), το οποίο εκτός απροόπτου πρόκειται να πραγματοποιηθεί δια ζώσης στις σκοτεινές αίθουσες της γερμανικής πρωτεύουσας.
Αφού, λοιπόν, παρουσιάσαμε τις ταινίες του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος αλλά και τις ελληνικές συμμετοχές του προγράμματος, ρίχνουμε μια ματιά στα highlights των υπόλοιπων ενοτήτων της φετινής Μπερλινάλε.
Πανόραμα
Το τμήμα με τις πιο τολμηρές προτάσεις το οποίο προσφέρει πάντα σινεφίλ εκπλήξεις, το Πανόραμα όλα δείχνουν πως θα επαναλάβει τη φήμη του ως την ενότητα όπου αναδεικνύονται τα νέα ταλέντα του παγκόσμιου σινεμά. Του λόγου το αληθές, μονάχα ένα γνωστό όνομα βρίσκεται μεταξύ των συμμετοχών και αυτό αφορά το αυστηρά arthouse κύκλωμα.
Πρόκειται για εκείνο του Γάλλου δημιουργού Αλέν Γκιροντί, το οποίου ο "Άγνωστος της Λίμνης" είχε προβληθεί το 2013 στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η νέα ταινία του με τίτλο "Nobody’s Hero" είναι και η πρώτη του που συμμετέχει σε διαγωνιστικό τμήμα της Μπερλινάλε. Η υπόθεσή της πολιτικής σάτιρας τοποθετείται κατά τη διάρκεια της παραμονής των Χριστουγέννων, όταν η διασκέδαση μιας παρέας μεσοαστών χαλάει εξαιτίας μιας τρομοκρατικής επίθεσης. Καθώς εφορμούν στους δρόμους της πόλης Κλερμόν-Φεράν, εκεί όπου διεξάγεται και το διάσημο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, ξεσπά πανικός και παράλληλα ένας απρόοπτος κεραυνοβόλος έρωτας.
Έπειτα το βλέμμα μας στρέφεται στο Μεξικό, οπού ένα νέο ρεύμα κοινωνικά ανήσυχου σινεμά φαίνεται να γεννιέται. Μετά το ιδιόρυθμο sci-fi "New Order" του Μισέλ Φράνκο όπου παρατηρούμε τις συνέπειες μιας ανεξέλεγκτης επανάστασης, η Αλεχάντρα Μαρκές Αμπέλα απεικονίζει μια τη διάβρωση μιας πάλαι ποτέ ισχυρής ελίτ στο "Northern Skies Over Empty Space". Από την εξίσου παραγωγική και κινηματογραφικά ριζοσπαστική τελευταία Βραζιλία (θυμηθείτε το εικονοκλαστικό "Bacurau"), έρχεται το ντεμπούτο "Fogaréu" της Φλάβια Νέβες. Η σκηνοθέτρια θολώνει τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία αλλά και το αποικιακό παρελθόν της Βραζιλίας με το καπιταλιστικό παρόν τη χώρας, καθώς η πρωταγωνίστριά της έρχεται αντιμέτωπη με τις ρίζες της.
Στη συνέχεια, στρέφουμε την προσοχή σε δύο δραστήριες αλλά εν πολλοίς ανεξερεύνητες στο δυτικό κόσμο εθνικές κινηματογραφίες, οι οποίες εκπροσωπούντια από ισάριθμα φιλμ που συμπτωματικά μοιράζονται κοινές θεματικές. Ο Ουζμπέκος πρωτοεμφανιζόμενος Μίκαελ Μπορόντιν αποκαλύπτει στο "Convenience Store" τις συνθήκες δουλείας υπό τις οποίες εργάζονται συμπατριώτες του σε σούπερ μάρκετ της Μόσχας, έως ότου ένας από αυτούς καταφέρνει να δραπετεύσει. Επίσης στην πρώτη ταινία του, ο Ασκάρ Ουζαμπάγιεφ στο "Happiness" επιτίθεται στο μισογυνισμό της πατρίδας του, μέσα από την ιστορία μιας influencer η οποία παρά την αισιοδοξία και την καλοζωΐα που προωθεί στα social media, στο σπίτι της βρίσκεται εκγλωβισμένη σε έναν κύκλο βίας.
Επιπλέον, αναφέρουμε το φρέσκο από το Σάντανς "A Love Song" του Μαξ Γουόκερ-Σίλβερμαν, διότι εκτός από θερμή υποδοχή, η ταινία σμίγει στους πρώτους ρόλους δύο αγαπημένους καρατερίστες ηθοποιούς. Η Ντέιλ Ντίκι ("Πάση Θυσία", "Στην Καρδιά του Χειμώνα") και ο Γουές Στάντι ("Ο Τελευταίος των Μοϊκανών", "Χορεύοντας με τους Λύκους") υποδύονται δύο παλαιούς γνώριμους οι οποίοι έχοντας χάσει τους αγαπημένους συντρόφους τους, παιρνούν μαζί μια νύχτα στο βουνό πλάι σε μια λίμνη, για να ενώσουν τις μοναξιές τους.
Encounters
Στο διαγωνιστικό τμήμα όπου βρίσκουμε το "Η Πόλη και η Πόλη" των Χρήστου Πασσαλή και Σύλλα Τζουμέρκα, το σκηνοθετικό δίδυμο "ανταγωνίζεται" 14 ακόμα τίτλους.
Ανάμεσά τους το "Flux Gourmet" του ιδιαίτερα αγαπητού Πίτερ Στρίκλαντ ("Ο Δούκας της Βουργουνδίας", "Berberian Sound Studio"), το οποίο μάλιστα έχει ελληνικό ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί πλάι στους Έισα Μπάτερφιλντ ("Sex Education") και Γκουέντολιν Κρίστι ("Game of Thrones") βρίσκουμε τους Αριάν Λαμπέντ και Μάκη Παπαδημητρίου. Το νέο φιλμ του Βρετανού στυλίστα τοποθετείται μέσα σε ένα ινσιτούτο που εξειδικεύεται στη γαστρονομία και το πεπτικό σύστημα. Εκεί, μια ομάδα εργαζομένων βρίσκεται μπλεγμένη σε μια κόντρα εξουσίας, σε ψευδαισθήσεις μεγαλείο και... γαστρεντερικές διαταρραχές.
Προτού προχωρήσουμε να σημειωθεί πως στο τμήμα εμφανίζεται ακόμα μία Ελληνίδα. Πρόκειται για την Αγγελική Παπούλια, η οποία πρωταγωνιστει στο "A Little Love Package" του Αργεντίνου Γκαστόν Σολνίσκι.
Στο Encounters βρίσκουμε την επιστροφή ενός ακόμα ιδιοσυγκρασιακού δημιουργού. Ο Γάλλος Μπερτράν Μπονελό ("Saint Laurent: Η Χρυσή Εποχή") γύρισε ενδιάμεσα από άλλες παραγωγές του (το προηγούμενο "Zombi Child" και το μεθεπόμενο "La Bête") το χαμηλού προϋπολογισμού "Coma", το οποίο αφορά την κουλτούρα του ίντερνετ και το πώς καταναλώνουμε περιεχόμενο. Όλα αυτά, μέσα από τα βιώματα μιας γυναίκας.
Ακόμα, όσοι είχαμε εκτιμήσει τις προθέσεις του Αρνό ντε Παλιέρ στο άνισο μεσαιωνικό έπος "Ο Θρύλος του Μάικλ Κόλχαας" (2013), αναμένουμε το ντοκιμαντέρ "American Journal" για το οποίο ακόμα δεν έχει γίνει γνωστή η πλοκή, αλλά μαντεύουμε πως αποτελεί συνέχεια του "Poussières d'Amérique" (2011) όπου ο σκηνοθέτης επιχείρησε μια πειραματική απόδοση της ιστορίας των ΗΠΑ.
Berlinale Special
Στην εν λόγω ενότητα τα πράγματα γίνονται λίγο πιο... οικεία όσον αφορά τα ονόματα, καθώς το φεστιβάλ παρουσιάζει επιλεγμένους και αναμενόμενους τίτλους διακεκριμένων δημιουργών.
Πρώτος και καλύτερος ξεχωρίζει ο Ντάριο Αρτζέντο. Ο Ιταλός auteur, στα 81 του παρακαλώ, επιστρέφει στο είδος που τον ανέδειξε και ο ίδιος το σημάδεψε με το horror "Dark Glasses". Με πρωταγωνίστρια την κόρη του σκηνοθέτη Άζια, το φιλμ περιστρέφεται γύρω από μια νεαρή γυναίκα που έχει χάσει την όρασή της και καλείται να εντοπίσει έναν επικίνδυνο δολοφόνο με τη βοήθεια ενός αγοριού από την Κίνα.
Παράλληλα, ανυπομονούμε πραγματικά να ανακαλύψουμε τι έχει σκαρφιστεί το ανήσυχο μυαλό του αταξινόμητου Κουεντίν Ντουπιέ ("Rubber"), ο οποίος μετά το αριστουργηματικό "Réalité" (2014) επανενώνεται ξανά με το διάσημο Γάλλο ηθοποιό Αλέν Σαμπά στο "Incredible But True", μια ταινία η οποία με βάση την υπόθεσή της μπορεί να εξελιχθεί σε horror ή κωμωδία ή... και τα δύο. Ένα ζευγάρι μεσήλικων μετακομίζει στο σπίτι των ονείρων του στα προάστια, παρά την προειδοποίηση του μεσίτη πως στο υπόγειο βρίσκεται κάτι που θα τους αλλάξει τη ζωή για πάντα.
Λίγο πριν την ελληνική πρεμιέρα του, αποκαλύπτεται στο Βερολίνο το γκανγκστερικό θρίλερ-έκπληξη "The Outfit". Ο ευπώλητος συγγραφέας ("The Sherlockian") και οσκαρικός σεναριογράφος Γκράχαμ Μουρ ("Το Παιχνίδι της Μίμησης") κάθεται για πρώτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη και καδράρει τον επίσης οσκαρικό Μαρκ Ράιλανς ("Η Γέφυρα των Κατασκόπων") στο ρόλο του Λέοναρντ, έναν από τους διασημότερους Βρετανούς ράφτες του Λονδίνου. Μετά από μια προσωπική τραγωδία, θα βρεθεί στο Σικάγο την εποχή της μαφιόζικης δόξας του, ανοίγοντας ένα μικρό ραφτάδικο. Εκεί θα συνεχίσει να φτιάχνει κομψά, στιλάτα ρούχα για τους μόνους που μπορούν να τα αγοράσουν: τους άρχοντες του τοπικού εγκλήματος. Εκτός από το Ράιλανς, έτεροι γνωστοί σταρ που βρίσκονται στο Berlinale Special είναι οι Ιζαμπέλ Ιπέρ ("About Joan", Λοράν Λαριβιέρ) και Νικολάι Κόστερ - Βαλντάου ("Against the Ice", Πίτερ Φλινθ).
Οι φίλοι του Νικ Κέιβ ας έχουν υπόψη το ντοκιμαντέρ "This Much I Know To Be True", στο οποίο σκιαγραφείται η καλλιτεχνική σχέση του Κέιβ με τον επί δεκαετίες μουσικό συνοδοιπόρο του Γουόρεν Έλις. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Άντριου Ντόμινικ, ο οποίος είχε συνεργαστεί μαζί τους στο σπουδαίο soundtrack της "Δολοφονίας του Τζέσε Τζέιμς Από τον Δειλό Ρόμπερτ Φορντ" (2007), ενώ είχε γυρίσει το υπέροχο ντοκιμαντέρ για τον Κέιβ "One More Time With A Feeling" (2016). Ο Ντόμινικ είναι ο κατάλληλος για τη δουλειά, πώς αλλιώς το λένε...
Τέλος, με μικρού μήκους αυτήν τη φορά έρχονται στην Μπερλινάλε η ασύγκριτη Λουκρέσια Μαρτέλ ("North Terminal") και ο ανερχόμενος Ισλανδός σκηνοθέτης του "Μια Λευκή Λευκή Μέρα" Χλίνουρ Πάλμασον ("Nest").
Διαβάστε όλα τα νεότερα για το 72ο Φεστιβάλ Βερολίνου εδώ.
