Μια Λευκή, Λευκή Μέρα

2,5

Ένα υποβλητικό δράμα και ταυτόχρονα μια συναισθηματικά αφοπλιστική ταινία για το πένθος αλλά και μια σπουδή στην αρρενωπότητα, το φιλμ χάνει στο τέλος τον προσανατολισμό του, αφήνοντας μια φάλτσα νότα σε ένα αξιόλογο δείγμα γραφής.

Μια Λευκή, Λευκή Μέρα

Αντρας, πατέρας, αστυνομικός, χήρος... Με αυτές τις λέξεις περιγράφει τον εαυτό του ο Ινγκιμούντουρ (Ίνγκ­βαρ Έγκερτ Σίγκουρντσον), ο πρωταγωνιστής της νέας ταινίας του Χλίνουρ Πάλμασον («Winter Brothers»), ο οποίος προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια της γυναίκας του. Οι διέξοδοί του από το πένθος περιορίζονται στο χτίσιμο ενός σπιτιού σε ένα απομονωμένο ισλανδικό χωριό και στη φροντίδα της εγγονής του, της μόνης αχτίδας φωτός στη ζωή του. Όσες απόπειρες κάνει για να προχωρήσει πέφτουν στο κενό, με την ψυχολογική του κατάσταση να χειροτερεύει όταν αρχίσει να υποπτεύεται πως η γυναίκα του τον απατούσε.

Ένα υποβλητικό δράμα μυστηρίου και ταυτόχρονα μια συναισθηματικά αφοπλιστική ταινία για το πένθος αλλά και μια σπουδή στην αρρενωπότητα, το φιλμ του Πάλμασον είναι κατά το ήμισυ υποδειγματικά σκηνοθετημένο. Χάρη και στην ορμητική ερμηνεία του βετεράνου Σίγκουρντσον, η οποία βραβεύτηκε στην Κάνες, στο πρώτο μέρος της ταινίας απογυμνώνονται στην ολότητά τους η μελαγχολία της απουσίας και το βάρος της εξοικείωσης με τη θνητότητα. Χάρη στις σκηνοθετικές αρετές του, ο Πάλμασον συνδυάζει στην αφήγησή του τον παγερό ρεαλισμό με άξαφνες στιγμές ποίησης, όπως στην εναρκτήρια σεκάνς του περάσματος του χρόνου ή όταν η ρίψη μιας πέτρας αντανακλά το δυσβάσταχτο βάρος που κουβαλά ο ήρωας στα σωθικά του.

Μια Λευκή, Λευκή Μέρα - εικόνα 1

Όταν όμως ο ήρωας βυθίζεται σε αρνητικές σκέψεις, ο Πάλμασον κάνει μια απότομη και αφηγηματικά άγαρμπη στροφή. Ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του να χειριστεί τα συναισθήματά του, οδηγείται σε μια ολομέτωπη επίθεση κατά πάντων. Έτσι ασκεί έντονη ψυχολογική βία στους αγαπημένους του ανθρώπους, μια κίνηση η οποία πιθανότατα προδίδει μια ευρύτερη καταπιεστική συμπεριφορά που προϋπήρχε του θανάτου της γυναίκας του. Κι εδώ είναι που ο Πάλμασον αδυνατεί να αποσαφηνίσει τις προθέσεις του και να διαχειριστεί κινηματογραφικά το ξέσπασμα του πρωταγωνιστή του. Έχοντας χτίσει ένα συμπαθές προφίλ γι’ αυτόν, στη συνέχεια δεν μπορεί να δικαιολογήσει επαρκώς το μένος του. Έτσι αφήνει μια φάλτσα νότα σε ένα κατά τα άλλα αξιόλογο δείγμα γραφής.

Ισλανδία, Δανία, Σουηδία. 2019. Διάρκεια: 109΄. Διανομή: WEIRD WAVE.

Περισσότερες πληροφορίες

Μια Λευκή, Λευκή Μέρα

Hvítur, Hvítur Dagur / A White, White Day
2,5
  • Δραματική
  • 2019
  • Διάρκεια: 109 '
  • Χλίνουρ Πάλμασον

Ένας αστυνομικός προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια της γυναίκας του, όταν οι υποψίες πως υπήρξε άπιστη τον οδηγούν στα άκρα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
25/04/2024

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.

Ο Μύλος και ο Σταυρός

Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.