Είδα την καινούρια παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη και της ομάδας Σπείρα Σπείρα στις αρχές της, τις πρώτες μέρες του Δεκεμβρίου, όμως συνειδητά άφησα να περάσει κάποιος χρόνος γιατί το «Μπεεε», στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, είναι από αυτά τα θεάματα που λειτουργούν μέσα σου – και εξακολουθούν να αναπτύσσονται εκεί ή και επάνω στη σκηνή.
Προσωπικά, η παράσταση αυτή – που αυτοπροσδιορίζεται ως «θέαμα ποικιλιών» - μου έδωσε πάρα πολλά links με το παρελθόν, όχι μόνο με το πλούσιο δημιουργικά 15ετές παρελθόν της Σπείρας αλλά και το δικό μου, το πολύ παιδικό και μικράτο, κάνοντας το νου μου να αντρέξει σε κλασικές επιθεωρησιακές στιγμές με τον Αλέκο Λειβαδίτη, τη Ρένα Ντορ, τον Κούλη Στολίγκα επί σκηνής! Τόσο πίσω – στα χρόνια της αποστασίας, ενδεχομένως! Και παράλληλα τόσο μπροστά, περνώντας σαν φιλμ (ιλιγγιώδες!) τόσες δεκαετίες βιωμένες ως τον πυρήνα τους, με πολιτισμό που δημιουργείται από εμάς και μας (ανα)δημιουργεί ταυτόχρονα...
Αυτό το βαριετέ – που κινείται τόσο δημιουργικά και εποικοδομητικά μπροστά από το εξαιρετικό ευφάνταστο και ευκίνητο σκηνικό που σκαρφίζεται ο Μανόλης Παντελιδάκης – φέρει την υπογραφή των Δημήτρη Μανιάτη, Φώτη Μιχαλόπουλου και Σταμάτη Κραουνάκη και μουσικοποιείται με πολύ ωραίο urban τρόπο, ροκ τε και λαϊκό, από τον Άρη Βλάχο, αποτελεί ένα εξαιρετικό απόσταγμα της πείρας της Σπείρας! Και όπως όλα τα εξαιρετικά αποστάγματα, διατηρεί όλες τις ποιότητες, τα αρώματα και τις γεύσεις του αρχικού vintage και ευνοείται από τη δροσιά και τη φρεσκάδα του σήμερα.
Δεν θέλω να μπω στα επιμέρους και τις λεπτομέρειες ενός προγράμματος που βιώνεται μόνο στη σκηνή του πρώτου ορόφου του Κακογιάννη. Θα πω απλώς ότι το «Μπεεε» αντικατοπτρίζει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο ανάγκες και προσμονές των ημερών μας. Αυτών που βιώνουμε και αυτών που έρχονται. Διατηρώντας τους πιο γερούς δεσμούς που μπορεί να έχει με το παρελθόν.
Περισσότερες πληροφορίες
Μπεεε
Με πρόζα, ροκές και λαϊκά, ο Στ. Κραουνάκης και η παρέα του στήνουν ένα καταγγελτικό μουσικοθεατρικό θέαμα στα βαλτόνερα της κρίσης
