
Άρωμα νοσταλγίας
Η καλοφτιαγμένη θεατρική μεταφορά της αγαπημένης κωμωδίας του Αλέκου Σακελλάριου καταφέρνει να ανασύρει από τη μνήμη των θεατών ευχάριστες, νοσταλγικές εικόνες της παλιάς Αθήνας αλλά και να γοητεύσει ένα σαφώς πιο νεανικό κοινό.

Να σας θυμίσουμε το έργο; Μάλλον περιττεύει, αφού οι εικόνες που αποτύπωσε η φλεγματική γραφή του Σακελλάριου πριν από πενήντα χρόνια περίπου παραμένουν ακόμα ζωντανές. Η ιστορία του συντηρητικού πάτερ φαμίλια με τα χαρακτηριστικά του μοναδικού Ορέστη Μακρή, ο οποίος αναγκάζεται να αποδεχτεί τα νέα ήθη της αμερικανοφερμένης αδελφής του Γεωργίας Βασιλειάδου και να εφαρμόσει την τακτική της «στάμνας» προκειμένου να παντρέψει τις τέσσερις θυγατέρες του, μας διασκεδάζει κάθε φορά και μας αφήνει μια νοσταλγική επίγευση. Η ίδια νοσταλγική διάθεση ήταν μάλλον αυτή που κινητοποίησε την Άννα Παναγιωτοπούλου, η οποία έκανε την θεατρική απόδοση του έργου, αλλά και τον Πέτρο Φιλιππίδη, ο οποίος σκηνοθέτησε με εξυπνάδα την κλασική κωμωδία. Το αποτέλεσμα είναι μια διασκεδαστική μουσική παράσταση, που αναβιώνει με μια δόση ρομαντισμού και πολλά γνωστά τραγούδια της εποχής, στην Αθήνα του '50. Δεν μπορούμε να πούμε ότι συγκινηθήκαμε, αλλά σίγουρα περάσαμε μια ευχάριστη βραδιά. Στο «ρετρό» κλίμα μάς έβαλαν, βέβαια, τα καλόγουστα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ, τα λειτουργικότατα σκηνικά του Γιώργου Γαβαλά και οι χορογραφίες της Ελπίδας Νίνου, οι οποίες ενσωματώνονται αρμονικά στη δράση. Επιτυχημένες ήταν ως επί το πλείστον και οι ερμηνείες. Η Άννα Παναγιωτοπούλου μπήκε στο πετσί του ρόλου και έπλασε μια θεία από το Σικάγο με υλικά το χιούμορ και το ταμπεραμέντο που όλοι ξέρουμε ότι διαθέτει. Η Σοφία Ολυμπίου έδωσε την απαιτούμενη ευγένεια στο πρόσωπο της μητέρας, ενώ δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον πατέρα-Κώστα Τριανταφυλλόπουλο που χρειάστηκε πολλές φορές να φωνάξει για να αποδείξει την αυστηρότητά του. Οι πολύ καλές ερμηνευτικές και χορευτικές ικανότητες των θυγατέρων -Σοφία Παυλίδου, Αγγελική Λάμπρη, Αννίτα Κουλή, Σοφία Πανάγου- έδωσαν χρώμα και σπιρτάδα στην παράσταση, εξαιρετικός ήταν ο Παύλος Ορκόπουλος ως φίλος του πάτερα, ενώ με την κωμική του ικανότητα ξεχώρισε και ο Γιώργος Γαλίτης (ο πρώτος γαμπρός). Διά ταύτα. Οι παλιότεροι θα αναπολήσουν εποχές αθωότητας, οι νεότεροι μάλλον δεν θα συγκινηθούν, αλλά σίγουρα θα περάσουν ευχάριστα (να σημειώσουμε ότι στο κοινό εντοπίσαμε και μια ομάδα μαθητών γυμνασίου που καταχειροκρότησαν την παράσταση) με αυτό το προσεγμένο μιούζικαλ με εσάνς παλιάς Αθήνας. INFO
ΗΒΗ Σαρρή 27, 2103215127.
Μαρία Κρύουmkriou@athinorama.gr