Ο Γιώργος Καπουτζίδης μιλά για τους πάντες και τα πάντα στη Μαρία Κρύου σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη, από την οποία δεν θα μπορούσε να λείπει μια λεπτομερής αναφορά στο φιλόδοξο πρώτο του θεατρικό εγχείρημα.
Γράφεις το πρώτο σου θεατρικό και προετοιμάζεσαι για την πρώτη σου σκηνοθεσία στο θέατρο. Πώς προέκυψε το έργο που θ’ ανεβάσεις τον επόμενο χειμώνα στο Ήβη;
Έχω κάνει διασκευές για το θέατρο στο «Rent», το «Pricilla» και στο «Sweet Charity» και τώρα γράφω το πρώτο μου θεατρικό έργο. Η απόφαση ήρθε ξαφνικά. Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Πάνο Κατσαρίδη των Θεατρικών Σκηνών και με ρωτούσε αν ετοιμάζω κάτι. Την περίοδο εκείνη έγραφα για μια νέα σειρά και μετά το τηλεφώνημα ξεκίνησα να κοιμάμαι και να ξυπνάω με χαρακτήρες ανθρώπων και ατάκες. Είχα μία έκρηξη έμπνευσης και κάπως έτσι αποφασίσαμε να συνεργαστούμε.
Το έργο σου έχει κοινά στοιχεία με ιστορίες που έχεις γράψει για την τηλεόραση;
Το φιλικό υπάρχει συνήθως στα έργα μου και είναι η πρώτη φορά που φεύγω από αυτό και εστιάζω στο ερωτικό και στο θέμα των σχέσεων. Ο έρωτας στο έργο δεν είναι γαρνιτούρα, αλλά η ουσία. Υπάρχουν οκτώ πρόσωπα. Τρεις είναι, όμως, οι πρωταγωνίστριες. Μαθαίνουμε για τον κόσμο τους, τους φόβους, τα διλήμματα, τις απογοητεύσεις και τις αποφάσεις τους.
«Σε ότι με αφορά πάντα προσπαθώ να μένω πιστός σε αυτό που είμαι και σε αυτό που πρεσβεύω και δεν θα ρίξω το επίπεδο μου, δεν θα αλλοιώσω την αισθητική μου για να κερδίσω κάτι».
Είναι πιο εύκολο για σένα να γράψεις κάτι κωμικό απ’ ότι κάτι δραματικό;
Με την τηλεοπτική σειρά «Εθνική Ελλάδος», απόλαυσα τις πιο δύσκολες στιγμές, τις στιγμές με συναισθήματά που δυσκολεύεσαι να τα εκφράσεις. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Οι χαρακτήρες του έργου λένε συνέχεια αστεία πράγματα και ξαφνικά γίνεται μία παύση, όπου βγαίνει το συναίσθημα. Υπάρχουν σκηνές πιο συναισθηματικές, πιο γλυκές, τις οποίες δεν φοβάμαι πια, τις απολαμβάνω. Όταν έγραφα σκεφτόμουν μήπως πρέπει να ομολογήσουν τα πρόσωπα του έργου τι αισθάνονται; Πρέπει να αποκαλύψει κάποιος το συναίσθημα του εκατό τις εκατό ή είναι καλύτερο να μην τον ακούσουμε ποτέ να το ξεστομίζει; Μου αρέσουν τα ανείπωτα· είναι τα πιο δυνατά κι αυτά πονάνε.
Τι κρύβεται πίσω από τις ζωές των πρωταγωνιστριών σου;
Η ιστορία κρύβει μέσα της την αγάπη, τους έρωτες, τα συναισθήματά, τους φόβους μας και θέτει πολλά ερωτήματα: Το άλλο μας μισό υπάρχει ή δεν υπάρχει; Είμαστε κατάλληλοι ή ακατάλληλοι για να ζήσουμε με κάποιον; Αν αυτός δεν είναι για μένα, τότε ποιος είναι τελικά; Μήπως εγώ δεν είμαι κατάλληλος για να είμαι σε μία σχέση; Όλοι έχουμε βασανιστεί από αυτές τις σκέψεις ιδιαίτερα τώρα, που τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα.
Τι είναι αυτό που θεωρείς πολύπλοκο;
Ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε με την αντίληψη ότι θα γνωρίσουμε κάποιον και θα παντρευτούμε διεκδικώντας την παντοτινή ευτυχία. Πόσο εφικτό όμως είναι αυτό στον κόσμο που ζούμε, που κινείται τόσο γρήγορα, που οι επιλογές είναι μπροστά μας και είναι πολλές; Μπορείς να βρεις το σεξ πάρα πολύ εύκολα, το να πεις δυο, τρία πράγματα παραπάνω δεν μπορείς. Θα πρέπει να στείλεις μήνυμα για να πεις μου αρέσεις. Ο άνθρωπος μεταβάλεται σε κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Συμπεριφέρεται λίγο σα ρομπότ. Όπου να ‘ναι έρχονται κι αυτά στη ζωή μας. Παρατηρώ αυτή την εξέλιξη και δε νιώθω μέλος της.
Είσαι ερωτευμένος αυτήν την περίοδο;
Είμαι καλά, ζω κάτι αμοιβαίο. Είναι σημαντικό να μπορείς να πεις θέλω να δω πώς είμαι με αυτό τον άνθρωπο και να προχωρήσεις. Στο θεατρικό έργο υπάρχουν δύο γυναίκες διαφωνούν πάνω σ' αυτό το θέμα και μέσα από το έργο δεν θέλω να πάρω το μέρος καμιάς. Η μία λέει θέλω να ακουμπήσω τον άλλο, να νιώσω ηλεκτρισμό και να καταλάβω ότι αυτό είναι έρωτας. Η άλλη πιστεύει πως εμείς φτιάχνουμε το άλλο μας μισό, παίρνοντας μαζί του μια κοινή απόφαση.
Εσύ σε τι πιστεύεις;
Πιστεύω στη μαγεία, στο love at first sight και στη συνέχεια αυτό πρέπει να γίνει απόφαση. Ο έρωτας φέρει εντάσεις, φέρνει τρέλα και καμιά φορά δε φέρνει την ωριμότητα. Πρέπει να δίνουμε χρόνο. Πολλοί έρωτες έχουν χαθεί από ανασφάλεια και ζήλια. Ο εγωισμός μου κατευνάζεται πια, είμαι παρορμητικός, νιώθω έντονα συναισθήματα απλώς πολλές φορές η λογική μου λειτουργεί λίγο περισσότερο.
Με εκνευρίζει η βλακεία αλλά μ' αυτήν δεν μπορείς να τα βάλεις πολλές φορές. Δεν μπορώ την αγένεια στην κοινωνική και πολιτική ζωή, μου δημιουργεί μεγάλο ηλεκτρισμό.
Τι θα έλεγες στους πολιτικούς μας;
Ότι δεν κάνουν. Αυτή τη δουλειά δεν πρέπει να την κάνει ένας άνθρωπος που θέλει εξουσία, αλλά εκείνος που έχει όραμα για ένα καλύτερο κόσμο. Οπότε πρέπει να ψάξουν μέσα τους και να σκεφτούν αν έχουν όραμα για μια καλύτερη Ελλάδα, αν μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που το χρειάζονται. Ένα σωστό κράτος φαίνεται από τον τρόπο που βοηθάει τις ευπαθείς ομάδες, από το πόσο έχει καταφέρει να ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο. Όχι αν έκανε μεγάλους δρόμους ή Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει θετικό πρόσημο;
Νιώθω ότι έκανε μισές δουλειές, δεν τόλμησε όσο θα περιμέναμε και νιώθω ότι σε πάρα πολλά πράγματα υπήρξε ανέτοιμη και μικρότερη των προσδοκιών μας.
Είσαι άνθρωπος που κρατά ισορροπίες στη δουλειά;
Συνεργάζομαι με ανθρώπους που μου ταιριάζουν ακόμα και στην τηλεόραση και αυτό έχει γίνει με πολύ κόπο έχοντας βάλει πολλές διαχωριστικές γραμμές.
«Πιστεύω στη μαγεία, στο love at first sight και στη συνέχεια αυτό πρέπει να γίνει απόφαση. Ο έρωτας φέρει εντάσεις, φέρνει τρέλα και καμιά φορά δε φέρνει την ωριμότητα».
Ποια είναι η άποψη σου για την ελληνική τηλεόραση;
Θεωρώ την αξία της τηλεόρασης μεγάλη γιατί μπορεί να φτάσει παντού σε κάθε άκρο της χώρας. Πατάς ένα κουμπί και ξαφνικά έχεις μπροστά σου ολόκληρους κόσμους. Θυμώνω με τους ανθρώπους της τηλεόρασης γιατί έχουν αυτό το μέσο στα χέρια τους και πολλές φορές κάνουν κακό. Όλα τα πράγματα είναι θέμα ανθρώπων. Δες τι γίνεται στο εξωτερικό. Το Netflix είναι κακή τηλεόραση; Δες πόσα πράγματα σημαντικά μπορούν να φτάσουν σε όλο τον πλανήτη μέσα από μία τηλεοπτική σειρά.
Είσαι ευχαριστημένος από τη δημόσια τηλεόραση;
Κράτα ένα επίπεδο, αλλά κάνει πολύ λιγότερα πράγματα από αυτά που θα μπορούσε να κάνει. Θα έπρεπε να είναι ένας γίγαντας.
Θα μπορούσε να γίνει μία εκπομπή σαν το The Voice στη δημόσια τηλεόραση;
Γιατί να μην μπορεί; Εκεί, έρχονται άνθρωποι που μπορούν να παρουσιάσουν κάτι, έχουν τις σπουδές τους, το ταλέντο τους στο τραγούδι και αυτό είναι κάτι όμορφο και σημαντικό. Απλά υπάρχει προκατάληψη. Η δημόσια τηλεόραση θα έπρεπε να κάνει τομές. Δυστυχώς στη θέση της διεύθυνσης προγράμματος βρίσκονται σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν και τη δεκαετία του ’90. Τι καινούργιο να φέρουν;
Συνήθως τα κανάλια επαναπαύονται σε αυτό που ξέρουν και δεν ψάχνουν για τον επόμενο, γιατί απλά ο παλιός θα τους κάνει «καλά» τη δουλειά. Οπότε οι επιλογές είναι πάντοτε αναχρονιστικές και όχι προοδευτικές. Κόσμος ο οποίος έχει μια πιο υψηλή αισθητική έχει φύγει πια από την τηλεόραση. Σε ότι με αφορά πάντα προσπαθώ να μένω πιστός σε αυτό που είμαι και σε αυτό που πρεσβεύω και δεν θα ρίξω το επίπεδο μου, δεν θα αλλοιώσω την αισθητική μου για να κερδίσω κάτι.
Νιώθεις ότι ζούμε σε μια χώρα δυο ταχυτήτων;
Νιώθω ότι υπάρχει μια Ελλάδα που θέλει να πάει μπροστά και μια Ελλάδα, η οποία αρνείται πεισματικά να μετακινηθεί από τη δεκαετία του ’50, του ’60 και του ‘70. Ο κόσμος θέλει να πάει μπροστά αλλά είναι εγκλωβισμένος στο μικροαστισμό, σε νοοτροπίες που έχουν χαραχτεί βαθιά μέσα του. Υπάρχει μια ανάγκη εκτόνωσης. Βλέπεις ανθρώπους που μπαίνουν σε sites για να βρίσουν και αναρωτιέσαι: «δεν έχει κάτι άλλο να κάνει;». Ε, λοιπόν είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν.
Πώς αντιδράς στα αρνητικά σχόλια;
Μας βρίζουν όλους και σίγουρα δεν είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να με απασχολήσει. Είναι ένα φαινόμενο πρέπει να απασχολήσει αυτόν που βρίζει. Έχω λογαριασμό στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram αλλά όχι εξάρτηση. Δεν θέλω να σπαταλάω χρόνο, να βλέπω τις ζωές των άλλων και να αφήνω τη δική μου.
