Λίγες είναι οι παραστάσεις που μπορούν μέσα σε 60 λεπτά να δημιουργήσουν μέσα σου τα πιο όμορφα, γνώριμα αλλά και αναπάντεχα συναισθήματα. Και η παράσταση «Εκατό λέξεις για το χιόνι» που παρουσιάζει η ομάδα mammals στο Black Box του Θεάτρου Επί Κολωνώ είναι σίγουρα μία από αυτές. Ορμώμενη από το φεστιβάλ Off-Off Athens 2018, όπου κέρδισε κοινό και κριτικούς, η ομάδα mammals ολοκληρώνει τον κύκλο της χειμερινής σεζόν στο Θέατρο Επί Κολωνώ (29/3) με το βραβευμένο έργο της Βρετανής Τάτι Χένεσι.
Γραμμένο με ευαισθησία και χιούμορ, το έργο αφηγείται μια πρωτότυπη ιστορία με πρωταγωνίστρια την έφηβη Ρόρυ, που αποφασίζει μία μέρα μετά την κηδεία του πατέρα της να ακολουθήσει ένα ταξίδι ενηλικίωσης και επαναπροσδιορισμού με στόχο να φτάσει στο Βόρειο Πόλο. Ταξίδι που σχεδίαζε να κάνει μαζί με τον μπαμπά της, καθηγητή γεωγραφίας και εξερευνητή «στο μυαλό», καθώς ήταν το όνειρο του.
Τι είναι αυτό που οδηγεί την ηρωίδα; Η αγάπη, που όπως ακούμε μέσα από το έργο «Είναι το χιόνι της ζωής. Πέφτει απαλά και βαθιά πάνω στις πληγές που άφησε η μάχη–λευκή, πιο αγνή και από το ίδιο το χιόνι». Παράλληλα, όμως, και η εσωτερική ανάγκη να ανακαλύψει τον εαυτό της, τον έρωτα (για πρώτη φορά), τη σχέση της με τη μητέρα της, αλλά και τον κόσμο.
Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κωχ έδεσε με τη μετάφραση της Ιωάννας Τζίκα, επιτρέποντας στην ηθοποιό να ερμηνεύσει ένα σπιντάτο αφηγηματικό μονόλογο, αναπαριστώντας με υποκριτική μαεστρία τους διαλόγους της κεντρικής ηρωίδας με όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα που συνθέτουν την ιστορία. Η Ιωάννα Τζίκα μπήκε απόλυτα στο ρόλο της δεκαπεντάχρονης Ρόρυ και μάλιστα σε μία δύσκολη στιγμή για τη ζωή ενός εφήβου, όπως αυτή της απώλειας του ενός γονέα. Με ξεκάθαρη αμεσότητα και γρηγοράδα η ηθοποιός μας οδηγεί στο ταξίδι της Ρόρυ με όχημα τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης από τον Τάσο Καραδέδο, που συμβάλλει καθοριστικά στην αλλαγή του χρόνου και του τόπου σε συνδυασμό με τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς του Δημήτρη Κοκολινάκη που αναδεικνύουν το δραματικό στόχο της κάθε σκηνής και μας οδηγούν να εστιάσουμε ή να παρασυρθούμε αντίστοιχα στην κάθε στιγμή της ιστορίας.
Το σημαντικότερο επίτευγμα της παράστασης είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της πραγματοποιείται στη φαντασία μας. Καταφέρνει, δηλαδή, να δημιουργήσει τόσο δυνατές εικόνες και μάλιστα με απλά και ξεκάθαρα μέσα, έτσι ώστε δεν χρειαζόμαστε τίποτα περισσότερο για να ζήσουμε αυτή τη θεατρική εμπειρία στο κόκκινο. Απόδειξη ότι στο καλό θέατρο αρκεί ένα μικρό Black Box κι ένα σώμα, μια φωνή που αφηγείται μια ιστορία.
Περισσότερες πληροφορίες
Εκατό λέξεις για το χιόνι
Ένα κορίτσι αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι ζωής στον Βόρειο Πόλο και σταδικά βρίσκει το δρόμο της σε έναν κόσμο που λιώνει και αλλάζει.
