Η περφόρμανς-προσομοίωση της διαταραγμένης σχέσης μας με ό,τι αποκαλούμε «πατρίδα» που έχει σαν τίτλο το σύνθημα «Εξ-εγέρσου Αθήνα» («Re-volt Athens») βρίσκει παντού οπαδούς. Η πολυταξιδεμένη –από τη Βαρκελώνη μέχρι το Ρότερνταμ- αυτή ελληνική παραγωγή της ομάδας ODC Ensemble που πέρυσι εγκαινίασε στην Πειραιώς 260 το θεατρικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών, μόλις παρέλαβε το 1ο Βραβείο στο Be Festival του Μπέρμινγκχαμ, στο ετήσιο θερινό φεστιβάλ της ιστορικής βιομηχανικής πόλης της Αγγλίας, το οποίο λειτουργεί σαν πλατφόρμα παρουσίασης πρωτοποριακών παραστάσεων από όλη την Ευρώπη.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της επιτροπής βράβευσης, «το ‘Re-volt Athens’ είναι μια μοναδική παράσταση που περιλαμβάνει βίντεο, ζωντανή μουσική και ιδιαίτερη σκηνογραφία. Διακρίνεται για την επίκαιρη πολιτική ματιά, το χιούμορ και το πάθος -χρησιμοποιησαν την αγγλική λέξη «pathos»-, όλα αυτά δοσμένα με τρομερή ενέργεια και σκηνοθετική μαεστρία» Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ένα από τα μέλη της επιτροπής βράβευσης του Be Festival, ο Salva Bolta, καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ της Βαλένθιας και συνεργάτης, μεταξύ άλλων, του Μπομπ Ουίλσον «το ‘Revolt Athens’ ξεχώρισε αμέσως ανάμεσα στις παραστάσεις, γιατί έρχεται από μια άλλη πραγματικότητα -ορμώμενη από την αναγκαιότητα- και αυτό την καθιστά μοναδική, όπως οι πρώτοι άνθρωποι άναβαν αναθήματα στους Θεούς, λειτούργησε για μένα με αντίστοιχο τρόπο, ως μια εμπειρία υπερβατική που έστρεφε τον θεατή προς το Θείο...»
«Τι είναι, επιτέλους, η Ελλάδα; Μια χώρα-μύθος ή η πριμαντόνα της κρίσης;» και «πώς ανατρέπεται μια εξωτική οπτική της Αθήνας ως ένα νότιο πείραμα δημιουργικής βιωσιμότητας σε καιρούς κρίσης;» αναρωτιόταν πέρυσι η Έλλη Παπακωνσταντίνου, σκηνοθετώντας το «Revolt Athens». Δείχνοντας φέτος μια νέα εκδοχή της παράστασης, με τη φοβερή περφόρμερ Ρόζα Προδρόμου (φωτό) ως ανορθόδοξη «ξεναγό»-κάτοικο της Ελλάδας αλλά και άγγελο-καταστροφής της (στο τέλος, κάνει σμπαράλια την D-I-Y μακέτα της Αθήνας), συνεπικουρούμενη από το live του μουσικού Τηλέμαχου Μούσσα και τα visuals του Παντελή Μάκκα, κατάφεραν να πείσουν (και) το κοινό του Μπέρμιγκχαμ, ότι υπάρχουν στην Ελλάδα πολλά περισσότερα από τις στερεοτυπικές εικόνες που αναπαράγονται από τα διεθνή media.
