Πρόπερσι το καλοκαίρι, η Λένα Δροσάκη (φωτό) συναντήθηκε με τον ίσκιο της Μελίνας Μερκούρη, ερμηνεύοντας ένα ρόλο-μεταμοντέρνα παραλλαγή της Στέλλας από την ομώνυμη θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη δια χειρός της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη και της ομάδας Bijoux de Kant, στη site-specific περφόρμανς «Στέλλα travel: η γη της απαγγελίας» που παίχτηκε στα παλιά σφαγεία της οδού Πειραιώς. Φέτος έμελλε να παραλάβει στα χέρια της την καρφίτσα της αξέχαστης ηθοποιού. Δροσερή και απόκοσμη, λυγερή και αγέρωχη, η νεαρή ηθοποιός έλαβε στη χθεσινή απονομή των βραβείων «Μελίνα Μερκούρη» την τιμητική καρφίτσα και το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, αποτελώντας την ένατη κατά σειρά νικήτρια του θεατρικού βραβείου «Μελίνα Μερκούρη» μετά τις Στεφανία Γουλιώτη, Έλενα Μαυρίδου, Μαρίνα Ασλάνογλου, Εύη Σαουλίδου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Μαρία Κίτσου, Λένα Παπαληγούρα και, πέρυσι, Γιούλικα Σκαφιδά. Το βραβείο απονέμεται ετησίως στο Ίδρυμα «Μελίνα Μερκούρη» από το 2008 για την καλύτερη ερμηνεία νέας γυναίκας ηθοποιού στο θέατρο. Η φετινή νικήτρια παρέλαβε το βραβείο για τις ερμηνείες της στις δύο περσινές παραστάσεις της ομάδας Bijoux de Kant «Ramona Travel. Η γη της καλοσύνης» της Γλυκερίας Μπασδέκη, και «Πολιτισμός: μια κοσμική τραγωδία» του Δημήτρη Δημητριάδη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη από την κριτική επιτροπή (με τη Μάγια Λυμπεροπούλου ως πρόεδρο, οι Δηώ Καγγελάρη, Ματίνα Καλτάκη, Δημήτρης Λιγνάδης και Ρένη Πιττακή). Η αλήθεια είναι πως η Λένα Δροσάκη είναι μια παρουσία που δύσκολα ξεχνάς –είτε τη βλέπεις σε μια ακραία θεατρική παράσταση είτε σε ένα διαφημιστικό σποτ. Την θυμάμαι από το 2012, όταν την πρωτοείδα ως μέλος ενός τριμελούς χορού καλλονών στο ιδιόρρυθμο θέαμα «Venison» του Θάνου Παπακωνσταντίνου στο γκαράζ του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης». Ένα χρόνο μετά, την συνάντησα στον ίδιο χώρο, να κάνει την …κότα πλάι στον –αγνώριστο ως ανοϊκή τραβεστί- Στράτο Τζώρτζογλου, μέσα στο εικαστικής πνοής κοτέτσι που έστησε ο Γιάννης Σκουρλέτης της ομάδας Bijoux de Kant για την περφόρμανς-φόρος τιμής στον συγγραφέα Γιώργο Ιωάννου «Είσαι σκοπός και γύρω σου χορεύουν τσομπανόσκυλα». Αυτό ήταν. Η Λένα Δροσάκη ήταν σα να έγινε αυτόματα η μούσα της ομάδας που αγαπά εξίσου το ρομαντισμό όσο και το μεταμοντερνισμό, τον αισθητικό στοχασμό όσο και την ποπ αλαφράδα. Συμπρωταγωνίστησε με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στις δύο παραστάσεις της ομάδας για τις οποίες βραβεύτηκε από το Ίδρυμα «Μελίνα Μερκούρη» και φέτος συμπρωταγωνιστεί με την Μαίρη Συνατσάκη, κρατώντας έναν από τους βασικούς ρόλους στο «αχ!», την πιο πρόσφατη παραγωγή των Bijoux de Kant βάσει της «Κερένιας Κούκλας» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, η οποία θα παιχτεί στις 17, 18 & 19/4 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κι έπειτα από μια σύντομη περιοδεία στην Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη, θα επανέλθει στο πλαίσιο του ELAIώNAS FESTIVAL (9 & 10/5). Αυτήν την περίοδο μπορείτε να δείτε την Λένα Δροσάκη να δίνει ρεσιτάλ σκηνικής αθωότητας παρά τα όσα πορνογραφικά περιγράφει στην παράσταση «Η Λίλα λέει» του Σιμώ στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Διαβάστε περισσότερα στην κριτική του επόμενου τεύχους του «α» που κυκλοφορεί στα περίπτερα αυτήν την Πέμπτη, 2/4.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Λίλα λέει
Μια ιστορία αγάπης, άκρως τολμηρή και ποιητική, για την απώλεια της αθωότητας σε μια διεφθαρμένη εποχή όπως η δική μας
