Οι μαύρες φόρμες τους ιδρώνουν, τσαλακώνονται και σκίζονται από τον υπερβάλλοντα σκηνικό μόχθο, οι θεατές γελούν ξέφρενα με τα σκέρτσα τους ή δακρύζουν συγκινημένοι από το αναπότρεπτο τέλος του έρωτα τους, αλλά οι ίδιοι δεν χάνουν ποτέ το χαμόγελο της ευφορίας και την τρέλα του σκεπτόμενου παλιάτσου. Θαρρείς και ζούνε για αυτό το πάρε-δώσε με το κοινό, οι δυο αυτοί αξιοθαύμαστοι και αξιαγάπητοι θεατρίνοι της νέας γενιάς, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής και η Αθηνά Μουστάκα, είναι η πιο πρόσφατη «ανακάλυψή» μου. Με χρονοκαθυστέρηση –το παραδέχομαι. Το τωρινό σχόλιο για την παράσταση που συνδημιούργησαν με τον εξίσου ταλαντούχο σκηνοθέτη, ηθοποιό και …τροβαδούρο του έρωτά τους, Κώστα Γάκη, έρχεται απλώς να δικαιώσουν την ετυμηγορία τού –νεανικού κατά βάση και εφηβικού– κοινού που την έχει αγκαλιάσει με περισσό ενθουσιασμό εδώ και σχεδόν δύο χρόνια. Ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο» είναι μια πολύ πιο ώριμη εκδοχή του παλιού καλού «Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε μια ώρα», εστιασμένη αποκλειστικά στη σαιξπηρική τραγωδία της νιότης. Παράσταση-ιδανική εισαγωγή στον Σαίξπηρ, στη ματιέρα της σκηνής και την παρενδυτική, παιγνιώδη υπερβατικότητα της υποκριτικής τέχνης. Ό,τι πρέπει για …αρχάριους θεατρόφιλους (και όχι μόνο).
Περισσότερες πληροφορίες
Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο
Δύο νέοι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναμετρηθούν με το γνωστό κείμενο του Σαίξπηρ παίζοντας όλους τους ρόλους σε ένα τρελό παιχνίδι μεταμορφώσεων
