Cypher: Βρήκαμε καταφύγιο σε μία νέα, ανεξάρτητη γκαλερί της Κυψέλης

Δεκτό πως στο άκουσμα "νέος χώρος τέχνης άνοιξε στην Κυψέλη" πολλοί θα δυσανασχετήσετε, καθώς η περιοχή φαίνεται να γεμίζει με ολοένα και περισσότερα κουλ, ιδιαίτερα σποτ, από concept stores μέχρι χιπστεροφαγάδικα που σταδιακά αλλοιώνουν την ταυτότητά της. Όμως, μη βιαστείτε να καταδικάσετε το Cypher. Η ιδιοκτήτριά του, όντας Κυψελιώτισσα εδώ και αρκετά χρόνια, πιστεύει πολύ ότι πρέπει να διατηρήσουμε τον χαρακτήρα της γειτονιάς και να δώσουμε πίσω στην κοινότητα, αντί να σταθούμε απλώς στις τάσεις.

Η Ισαβέλλα Κλαδάκη πάντα έτρεφε αγάπη για την τέχνη -ειδικά τη ζωγραφική. Μελέτησε ιστορία και θεωρία της τέχνης στην Καλών Τεχνών και, προς το τέλος των σπουδών της, άρχισε να αναζητά τρόπους για να δώσει περισσότερο νόημα στην ιδέα "κάνω τέχνη". "Έψαχνα κάτι παραπάνω αλλά δεν ήμουν σίγουρη τι ακριβώς" παραδέχεται. Όλα άλλαξαν σε ένα ταξίδι της στη Λοζάνη, όπου ήρθε σε επαφή με έργα εγκλείστων και ψυχικά ασθενών ατόμων. "Ένιωσα ότι η τέχνη είναι για όλους και η ιδέα "δεν ξέρω να ζωγραφίζω, δεν ξέρω να κάνω γλυπτά” είναι λανθασμένη, γιατί το πρώτο πράγμα που κάνει ένας άνθρωπος αν του δώσεις χρώματα, είναι να αφήσει ένα ίχνος. Αυτό ίσως χάνεται στην πορεία και ήθελα να αποδείξω ότι δεν ισχύει".

"Τελειώνοντας τις σπουδές μου στην ΑΣΚΤ, έκανα μεταπτυχιακό πάνω στην εικαστική ψυχοθεραπεία στο Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας. Έτσι απομακρύνθηκα λίγο από την επιμέλεια και δημιουργία εκθέσεων". Γρήγορα, όμως, θέλησε να εστιάσει πάλι στη δική της πρακτική. Η αγάπη της για τη ζωγραφική ενισχύθηκε, ενώ τα μαθήματα κεραμικής που έκανε παράλληλα την ώθησαν να βρει τρόπους για να συνδυάσει τις δύο αυτές τέχνες. "Ένιωθα ότι έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε πράγματα που αγαπούσα εξίσου. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, άρχισαν όλα να δένουν ασυνείδητα, ειδικά όταν κατάλαβα ότι δεν θα εγκατέλειπα την Αθήνα. Ήθελα να στήσω τη ζωή μου εδώ. Έτσι άρχισα να ψάχνω έναν χώρο που θα στεγάσει όλα μου τα ενδιαφέροντα. Δεν σκεφτόμουν ότι πρέπει να ανοίξω γκαλερί για να ακολουθήσω κάποια τάση. Είχα απλώς ανάγκη να ενώσω τις δικές μου ασύνδετες πλευρές που αφορούσαν την τέχνη και μέχρι τότε ένιωθα πως κοντράρονταν. Είχα ανάγκη να είμαι κοντά στη γειτονιά μου και τυχαία ανακάλυψα αυτόν τον χώρο, μια μέρα που έβγαζα βόλτα τον σκύλο μου. Όλα κύλησαν πολύ φυσικά".

Αρχικά η Ισαβέλλα αξιοποίησε το κτίριο στην οδό Λευκάδος 1 ως εργαστήριο. Όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες, τον Οκτώβριο, το Cypher άνοιξε επισήμως τις πόρτες του ως ανεξάρτητη γκαλερί. "Με την πρώτη έκθεση, συστήθηκα στη γειτονιά προσφέροντας έναν χώρο σε όποιον ήθελε να μπει και να ζωγραφίσει μαζί με άλλους για να δημιουργηθεί ένα έργο από κοινού". Υπήρχε πλάνο για ένα εκθεσιακό πρόγραμμα, αλλά η Ισαβέλλα άφησε να κυλήσουν τα πράγματα οργανικά. Η ίδια ασχολείται ακόμα με την ψυχοθεραπεία επαγγελματικά και έχει καταφέρει (κάπως ασυνείδητα) να εντάξει αυτό το στοιχείο και στο Cypher: "Στην ψυχοθεραπεία χτίζεις έναν χώρο για τον άλλο, συνδημιουργείς και συμπορεύεσαι. Αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει κι εδώ μέσα. Αν και ξεκίνησε από μια προσωπική μου ανάγκη, τελικά συνειδητοποίησα πόσο αγαπάω να δημιουργώ χώρους που μπορούν να φιλοξενούν κι άλλους ανθρώπους". Σκεφτείτε το, λοιπόν, σαν εικαστικό καταφύγιο. Μελλοντικά, η Ισαβέλλα θα ήθελε να επεκτείνει αυτή την ιδέα με τη φιλοξενία πρότζεκτ, εργαστηρίων και ομιλιών που θα προσεγγίζουν την ιδέα της φροντίδας (ίσως και της θεραπείας) μέσα από τη σύγχρονη τέχνη. Όμως, η μεγαλύτερη επιθυμία της είναι η προσφορά και το άνοιγμα προς την κοινότητα, που συχνά αποτελεί πρόκληση.

"Όλοι θέλουμε να είμαστε συμπεριληπτικοί και να προσεγγίζουμε ανθρώπους. Διαρκώς αναρωτιέμαι πώς μπορεί αυτό να επιτευχθεί για να μη γίνει με έναν τρόπο ιεραρχικό, αλλά περισσότερο οργανικό;". Η ίδια δεν θέλει να χτιστεί ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά ο χώρος να αφορά όλη την κοινότητα της Κυψέλης. Αυτό απαιτεί να είσαι διαρκώς σε επαφή με την περιοχή. "Εγώ εδώ ζω, βγαίνω και περνάω καλά. Είμαι μέρος της γειτονιάς και αυτό προσπαθώ να εξελίξω μέσω του Cypher". Η ιδέα είναι να συσχετιστεί ο κόσμος με την γκαλερί και όχι απλώς να καταναλώσει ένα περιεχόμενο.

Αν όλα αυτά σας κίνησαν την περιέργεια, περάστε μια βόλτα από το Cypher μέχρι τα τέλη Ιουνίου, για να δείτε μία πολύ ιδιαίτερη έκθεση από τον ταλαντούχο Barba Dee (Δημοσθένης Μπάρμπας). Το "Biting My Own Friends", σε επιμέλεια του καλλιτέχνη και της Ισαβέλλας Κλαδάκη, είναι άμεση συνέχεια του συλλογικού καλλιτεχνικού εγχειρήματος PERAMO και αφορά την επιστροφή του Barba Dee από ένα κοινόχρηστο βιομηχανικό εργοστάσιο/στούντιο στο προσωπικό του στούντιο. Τι συμβαίνει όταν επιστρέφει από τα 4000 τ.μ. στα 15 τ.μ.; Αλλά κυρίως τι συμβαίνει όταν για σχεδόν δύο χρόνια δουλεύει με σκοπό τη δημιουργία ενός κοινού έργου; Απαντήσεις θα βρείτε στην οδό Λευκάδος.

Στις 29/6 (9 μ.μ.), με αφορμή το finissage της έκθεσης, θα γίνει βιβλιοπαρουσίαση και προβολή ντοκιμαντέρ του PERAMO, παρουσία των συντελεστών. Δύο αλληλοσυμπληρούμενες καταγραφές, οι οποίες επιχειρούν να συμπυκνώσουν τις διαδικασίες της καλλιτεχνικής σύμπραξης μέσω της αυτοοργάνωσης και της αυτονομίας, σε ένα πλαίσιο διεκδίκησης. Μια προσπάθεια διάσωσης από τη λήθη.

Ώρες λειτουργίας: Πεμ.-Παρ. 6-9 μ.μ., Σαβ., Κυρ. 12-4 μ.μ. και κατόπιν ραντεβού

Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.