Στην οδό Νεοφύτου Μεταξά 15, ούτε 5 λεπτά από τον Σταθμό Λαρίσης , βρίσκεται το νεοκλασικό κτίριο που πλέον στεγάζει το Μουσείο Αλέκου Φασιανού, με εσωτερική αυλή και κεραμοσκεπή. Από το 1930 έως τη δεκαετία του ’70 υπήρξε πατρικό σπίτι του Φασιανού. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο σπίτι όταν ο παππούς του ζωγράφου, Ανδρέας, ορίστηκε παπάς στην εκκλησία του Αγίου Παύλου. Μετά από επιθυμία της μητέρας του Ελένης, το πατρικό γκρεμίζεται τη δεκαετία του ’70 για να γίνει μια πολυκατοικία όπου θα μπορούσαν να μείνουν τα παιδιά της. Το αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε τον Φασιανό, ο οποίος τότε ζούσε στο Παρίσι. Μετά από ταξίδια και πολύχρονη διαμονή στο εξωτερικό, ο ζωγράφος επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη του 1980 και αποφάσισε να ανακαινίσει τον χώρο με τη βοήθεια του αρχιτέκτονα και φίλου του Κυριάκου Κρόκου. Το σκεπτικό ήταν να γίνει μία μικρή επέκταση στο σπίτι με την προσθήκη ενός εκθεσιακού χώρου στο ισόγειο, όπου ο καλλιτέχνης θα φιλοξενούσε τα έργα του. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα για το Μουσείο Αλέκος Φασιανός. Ο Κρόκος είχε εξηγήσει ότι ένα τέτοιο έργο ήταν μεγάλη πρόκληση για τον ίδιο, καθώς ο χώρος ήταν περιορισμένος. Ωστόσο, μαζί με τον Φασιανό, ο Κρόκος κατάφερε να μεταφέρει το λιτό αρχιτεκτονικό του ύφος στο κτίριο, διατηρώντας τις ένα κοινό αισθητικό όραμα με τον φίλο και συνεργάτη του. Οι κατασκευές ολοκληρώθηκαν το 1995 και το σπίτι εμπλουτίστηκε και διαμορφώθηκε προσεκτικά με τη χρήση διάφορων υλικών και φινιρισμάτων (σκυρόδεμα, πέτρα, μωσαϊκό, τούβλο, σοβάς) και μια χρωματική παλέτα με γήινα γκρι, κόκκινα και ώχρες.