Η Ένωση Ελλήνων Χαρακτών καλωσορίζει τρία νέα μέλη της και φιλοξενεί την έκθεση τους με τίτλο "Συμπτώσεις", στον χώρο της. Οι χαράκτριες Στέλλα Βαρδάκη, Λία Μπλιούμη και Μαρίνα Μπόμπου παρουσιάζουν χαρακτηριστικά έργα από τη δουλειά τους, δίνοντας η κάθε μία ξεχωριστά το δικό της χαρακτικό αποτύπωμα.
Η Στέλλα Βαρδάκη μέσω της δημιουργικής παρατήρησης εστιάζει, σα να βλέπει μέσα από φωτογραφικό φακό, σε σχηματισμούς του αστικού τοπίου που την παραπέμπουν σε εικόνες. Παραδείγματα αυτών αποτελούν οι ρωγμές των πεζοδρομίων, της ασφάλτου, των χαλασμένων τοίχων κ.α. Ερευνώντας βρίσκει, ανακαλύπτει γύρω της δεκάδες τοπία και μορφές. Μέσα από την έντονη επιθυμία της να τους δώσει ζωή, αποδέχεται τη διαδικασία της χάραξης και της εκτύπωσης ως μια περιπέτεια. Προσθέτει, αφαιρεί και εν τέλει τονίζει εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να προσδώσουν μια δυναμική. Ανάλογα με τις δυνατότητες που προσφέρει η κάθε μία από τις παρακάτω τεχνικές, μελάνι και ζάχαρη, τονική και γραμμική οξυγραφία, οδηγείται ελεύθερα στην απόδοση της αρχικής της σύλληψης.
Η εικαστική αναζήτηση της Λίας Μπλιούμη αρχίζει από την πρωτογενή ύλη του κύτταρου ως τη μικρότερη και σημαντικότερη μονάδα ζωής. Οι οργανισμοί έχουν κυτταρικά ένα κοινό σημείο υπαρξιακής δομής που συμβολικά αντιστοιχεί στη λειτουργία ακόμη και ολόκληρου του πλανητικού συστήματος. Το κύτταρο έχοντας στη σύστασή του τη λειτουργία του ίδιου σημείου, ανεξάρτητα από τη κλίμακα του, λειτουργεί και αντίστροφα, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια της μακροσκοπικής – μικροσκοπικής αντίληψης καθώς επίσης και του εσωτερικού – εξωτερικού σχήματος. Στο έργο της το κύτταρο αποδίδεται ως συμβολική μονάδα που χαρτογραφεί ποικίλους κώδικες και συμπαντικές μνήμες. Συνομιλεί με παρελθούσες απεικονίσεις των μορφών του κυτταρικού οργανισμού, που χρησιμοποιήθηκαν από τους αυτόχθονες Sioux στις θρησκευτικές τους αναπαραστάσεις, από τον πολιτισμό Nazca στη σειρά των προκολομβιανών γεωγλυφικών στην έρημο του Περού, και στις αντανακλάσεις μίας ενδογενούς βιολογικής πραγματικότητας στα μικροσκοπικά μοτίβα των Αβορίγινων της Αυστραλίας. Οι άνθρωποι έως και τα βακτήρια, σε σχέση με τη συμβολική μονάδα έχουν ένα κοινό σημείο υπαρξιακής αντίληψης. Το κύτταρο ως σύμβολο αντιστοιχεί στις λειτουργίες ενός μοντέλου πόλης, ενός κράτους ή και ολόκληρου του πλανητικού συστήματος. Έχοντας συνηθίσει να το θεωρούμε ως εσωτερικό μας στοιχείο, η διαπίστωση του κοινού αυτού σημείου σε κάθε έμβιο ή άβιο σύστημα λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε τόσο να περιβάλλει όσο και να συστήνει την ύπαρξή μας.
Τέλος για τη Μαρίνα Μπόμπου, οι εικόνες της καθημερινότητας, τα πολλαπλά ερωτήματα των σύγχρονων κοινωνιών και η φθαρτή ανθρώπινη υπόσταση σε πολιτισμικά συμφραζόμενα κατέχουν κύριο ρόλο στην προσωπική αναζήτηση της. Παραστάσεις μυθοπλασίας με αυτοαναφορικά χαρακτηριστικά σχολιάζουν τα διαχρονικά γεγονότα, μέσω της προσέγγισης του "ανθρώπου" που καλείται να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα των σύγχρονων διαστάσεων της ζωής. Η καλλιτέχνιδα, έχοντας ως όχημα το άμεσο βίωμα και την προσωπική της εμπειρία, δίνει έμφαση σε πρόσωπα ή φιγούρες τα οποία συνδέονται συχνά με επαναλαμβανόμενα αντικείμενα-"σύμβολα". Το εικαστικό της έργο περιλαμβάνει σχέδιο, ζωγραφική, χαρακτική και γλυπτικές κατασκευές.
Εγκαίνια: 29/11 (6-9 μ.μ.)
Info: χώρος τέχνης "ΕΚΤόΣ" | 29/11-29/12 | Ώρες λειτουργίας: Τετ., Παρ.: 6-9 μ.μ., Σαβ.: 12-3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
© φωτογραφίας εξωφύλλου: Λία Μπλιούμη, "Ενεργειακό πλέγμα", 2022 , 1/3, Μικτή τεχνική, Οξυγραφία, Collagraph, Chine colle, Μελάνια χαρακτικής, Τύπωμα σε χαρτί Somerset 190 γρ.
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.