Ευρωπαϊκός βορράς και νότος συγκρούονται σε μια στρωτά αφηγημένη, αλλά κοινότοπη και υπερβολική στην κορύφωσή της αλληγορία.
Η Τζέιν Όστιν συναντά τον Τζορτζ Ρομέρο σε μια διασκεδαστική, ελάχιστα τρομακτική μικρού μήκους που μετά το πρώτο μισάωρο επαναλαμβάνει τον εαυτό της.
Η Ιστορία συναντά την προσωπική μοίρα σε μια ποιητική όσο και σκληρά ρεαλιστική μεταφορά ενός εμβληματικού βρετανικού μυθιστορήματος από τον στιλίστα Τέρενς Ντέιβις («Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα»).
Δυο ιστορίες συναντιούνται πρωτότυπα, αλλά δραματουργικά αδύναμα, σε μια κοινωνικά αλληγορική δραμεντί με εξαιρετική ερμηνεία από τον Φαμπρίς Λουκινί.
Βραδυφλεγής και αναποφάσιστη αλληγορική περιπέτεια που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο φεστιβάλ Κανών.
Φλερτάροντας με το ντοκιμαντέρ, ο Τζαφάρ Παναχί σκιαγραφεί με απλότητα και ανθρωπιά το ζωντανό, αντιφατικό πορτρέτο μιας δυσπρόσιτης στο δυτικό κόσμο κοινωνικής πραγματικότητας, κερδίζοντας τη Χρυσή Άρκτο στο περσινό φεστιβάλ Βερολίνου.
Σινεμά της λεπτομέρειας και των χαμηλών τόνων, το οποίο κερδίζει με τον υποδόριο τρόπο που στήνει τις μικρές, έντεχνες ανατροπές του.
Θρίλερ, υπαρξιακό δράμα, πολιτικοκοινωνική καταγγελία και φαρσοκωμωδία μπερδεύονται άτσαλα σε μια προχειροφτιαγμένη, χύμα από ιδέες σάτιρα της νεοελληνικής –και όχι μόνο– πραγματικότητας.
Απλοϊκός και δημαγωγικός, ο πανέξυπνος Μάικλ Μουρ είναι ταυτόχρονα εφευρετικός, σαρκαστικός, οξύς και πολύ αστείος.
Ξεπέφτοντας όλο και περισσότερο στην κοινοτοπία, η «Τριλογία…» δεν έχει να επιδείξει πια παρά μόνο μια συνετά ναΐφ αντεξουσιαστική αλληγορία.
Ενδιαφέρουσα, σκηνοθετικά τολμηρή, αλλά όχι απόλυτα πετυχημένη μελέτη των σύγχρονων ερωτικών, ψυχολογικών και ηθικών αδιεξόδων.
Μια από τις καλύτερες ταινίες του ελληνικού σινεμά επιχρωματίζεται με τεχνική αρτιότητα, προσπάθεια που μπορεί να τη φρεσκάρει και να μην την «προσβάλλει» αισθητικά, αλλά σίγουρα δεν της προσφέρει τίποτα κινηματογραφικά.
Μεταφορά ενός θεατρικού που προσπαθεί να σχολιάσει μεγαλόφωνα τη σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα.
Τρομολαγνικός παροξυσμός, αποθέωση της μιλιταριστικής εξουσίας και μια κακοφτιαγμένη (λιγότερο όμως απ’ όσο κακοπαιγμένη) περιπέτεια καταστροφής.
Μια εμπνευσμένη animation αλληγορία με αναφορές στο φιλμ νουάρ και αρκετές καλές χιουμοριστικές στιγμές.
Αδιάφορη και κοινότοπη νεανική μετα-αποκαλυπτική περιπέτεια, στα χνάρια των «The Hunger Games» και «Η Τριλογία της Απόκλισης».
Το χαρισματικό ντουέτο του «Μπάτσοι Από τον Πάγκο» δεν μπορεί να διασώσει μια προχειρογραμμένη κωμωδία (αμήχανων) καταστάσεων.
Τρυφερή, μελαγχολική και κισλοφσκικών τόνων ταινία πάνω στην απώλεια και τον ανολοκλήρωτο έρωτα, υποψηφιότητα της Ισπανίας για ξενόγλωσσο Όσκαρ.