Οι δούλες

Ένα από τα πιο «προκλητικά» θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα ανεβάζει η ομάδα Σημείο Μηδέν θέτοντας το ερώτημα τι θα γινόταν αν οι απόκληροι της κοινωνίας διεκδικούσαν τη φωνή τους. Το έργο από την πρώτη του παράσταση το 1947 έως σήμερα αποτελεί ανοιχτό πεδίο συνεχούς έρευνας και ερμηνειών. Ο συγγραφέας σηκώνει έναν αμείλικτο καθρέφτη που αποτυπώνει τα απωθημένα της κοινωνίας. Η αποκάλυψη του δεν έχει δραματικά χαρακτηριστικά ούτε παρουσιάζει το δράμα των καταπιεσμένων. Το θέατρο του Ζενέ είναι θέατρο στο χείλος της Αβύσσου, καθώς αποκαλύπτει μορφές ζωής που η κοινωνία των «κανονικών» επιμένει να καταπιέζει, να οδηγεί στην παρακμή ή και στην καταστροφή.

Ερμηνεύουν: Ελ. Ιγγλίζ, Ντ. Παπαγεωργίου, Μ. Ροζάκη. Μετάφρ.: Δ. Δημητριάδης. Σκην.-κοστ.: Κ. Παπαγεωργίου. Μουσ.-ηχητ. σχεδ.: Λ. Μαριδάκης. Φωτ.: Κ. Μπεθάνης.